Ο Λένιν έλεγε πως «ο λαός κάνει την ιστορία», αλλά χωρίς ηγέτη δεν πετυχαίνει τίποτα. Πόσο μάλλον μια επανάσταση!
Ο φιλόσοφος Ηράκλειτος έλεγε «για μένα ο ένας αξίζει όσο δέκα χιλιάδες, εάν είναι άριστος» και «οι γνώμες των ανθρώπων είναι παδιάστικα παιχνίδια».
Ναι, ο λαός κάνει την ιστορία, αλλά ο ηγέτης είναι αυτός που θα κάνει τη διαφορά. Θα πετύχαινε η ρωσική επανάσταση χωρίς τον Λένιν και η κινέζικη χωρίς το Μάο; Θα υπήρχε η κοσμοκρατορία των Ελλήνων χωρίς τον Αλέξανδρο;
Ο «ένας», αυτός που στις ηρωικές εποχές του Ομήρου ονομαζόταν (και ήταν) ήρωας, ο επαναστάτης στις κατοπινές εποχές, δεν πάει για κουβέντες που φέρνουν συμβιβασμούς. Κόβει τις γέφυρες και επιβάλλει την επαναστατική απόφασή του.
Σήμερα υπάρχουν ήρωες; Ζούμε μάλλον σε μια εποχή αντι-ηρωική. Σήμερα μιλάμε με όρους κυρίως οικονομικούς. Με τα οικονομικά όμως δεν φτιάχνεις ήρωες.
Σε μια κοινωνία που δεν έχει αύριο, που έχει απαισιοδοξία, που οι νέοι φεύγουν στα ξένα, που οι γείτονες διεκδικούν μέρος του Ελλαδικού χώρου και η Ελλάδα δηλώνει πως δεν διεκδικεί τίποτα, συμβιβάζεται με τα ασυμβίβαστα και κλείνει ακόμα και τα στρατόπεδα… κάτι δεν πάει καλά.
Υπήρξαν όμως κάποιες εποχές που η Ελλάδα είχε ηγέτες με εθνικό φρόνημα. Ηγέτες Ελληνόψυχους και όχι Ελληνόφωνους. Όταν κάποια εποχή οι Βούλγαροι επιτέθηκαν σε Έλληνες στρατιώτες στα σύνορα και σκότωσαν κάποιους απ’ αυτούς, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος επιτέθηκε και μπήκε στη Βουλγαρία, χωρίς να υπολογίσει τις συνέπειες. Δεν ανέχτηκε την ντροπή και πήρε το αίμα των Ελλήνων πίσω. Αυτό είναι η μία πλευρά, αλλά επειδή έχουμε μπροστά μας την «28η Οκτωβρίου 1940» και λέγονται πολλά για το ποιος είπε το ΟΧΙ, θα δώσουμε το λόγο στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο…
Στο ερώτημα ποιος είπε το ΟΧΙ, έχουμε τη μαρτυρία του Παν. Κανελλόπουλου στο έργο του «Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου»: «Πρέπει να είμεθα χωρίς άλλο ευγνώμονες εις τον Ιωάννη Μεταξά, διότι είπε ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός το μέγα ΟΧΙ. Λέγουν όσοι αντικρύζουν με εμπάθεια και αυτά τα γεγονότα της ιστορίας, πως το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς, ότι το είπε ο Ελληνικός λαός. Ναι, το είπε ο Ελληνικός λαός, αλλά αφού το είχε πει ο Μεταξάς. Εάν έλεγε ο Μεταξάς ΝΑΙ, πώς θα έλεγε ΟΧΙ ο Ελληνικός λαός, που θα ξυπνούσε αργότερα;
Θα το έλεγε βέβαια μέσα του και θα το εξεδήλωνε έμπρακτα όταν θα οργάνωνε μυστικά την αντίστασίν του, αλλά η Αλβανική εποποιϊα δεν θα εγράφετο ποτέ.
Ας είμεθα λοιπόν τίμιοι απέναντι της ιστορίας. Το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ιωάννη Μεταξά».
Τον Μεταξά μπορεί να τον κρίνει κανείς όπως νομίζει στην εποχή που ήταν δικτάτορας. Αλλά όπως λέει ο Παν. Κανελλόπουλος «το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ι. Μεταξά».
Την εποχή του ΟΧΙ όμως, υπήρχαν και οι «άλλες» φωνές. Κάποιοι κατηγορούσαν τον Ι. Μεταξά γιατί πολέμησε. Ο Νικ. Πλαστήρας ήταν ένας εξ αυτών και την άποψη αυτή έγραψε στην πασίγνωστη επιστολή του: «…Το σεσηπός καθεστώς της 4ης Αυγούστου, όχι μόνον ετόλμησε να κηρύξη τον πόλεμον εναντίον δύο πανίσχυρων αυτοκρατοριών εν ώρα παντελούς αδυναμίας της Αγγλίας και κατέστρεψε το Έθνος…».
Επίσης, ο Ν. Ζαχαριάδης με άλλη επιστολή του στις 26 Νοεμβρίου 1940 έγραφε: «Ενάντια στη θέληση του λαού ο Μεταξάς έκανε και κάνει τον πόλεμο ενάντια στην Ιταλία σαν μια επιχείρηση αντιλαϊκή – πλουτοκρατική – καταχτητική – φασιστική – ιμπεριαλιστική…» («Κομμουνιστική Επιθεώρηση»-τεύχος Ιουλίου 1942).
«Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκανε πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό πόλεμο» («Ριζοσπάστης»-28 Δεκ. 1945).
Η ιστορία είναι αμείλικτη όταν καταγράφει γεγονότα. Τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Αλλάζουν όμως οι διαθέσεις της στιγμής και η προπαγάνδα από εποχή σε εποχή. Άλλο όμως το γεγονός και άλλο πράγμα όλα τα άλλα.
Επιστολή Γ. Καραϊσκάκη προς το Μεχμέτ Ρεσίτ Πασά, Κιουταχή
ΚΥΩΝ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ