Το «φράγμα της Μεσοχώρας και ο Μινώταυρος της διαπλοκής
Έθνοι χωρίς αυτογνωσία, όραμα και στόχο, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Είναι αυτονόητο πως πρέπει να αρθούν τα εμπόδια έλευσης επενδύσεων, να μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων, για να μιλήσουμε για ανάπτυξη. Όπως και να δούμε πώς, ποιοί και γιατί διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό μιας χώρας. Γιατί δεν παράγουμε, δεν εξάγουμε και μόνον εισάγουμε; Εάν δεν παράξουμε προϊόντα, δεν θα δούμε το χρώμα της ανάπτυξης.
Όταν λείπει ο ευρύτερος προβληματισμός για το χθες, δεν θα υπάρξουν προτάσεις και λύσεις για το αύριο. Πρέπει να διαγνώσουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, για να γίνει το άλμα προς την πρόοδο.
Το παρελθόν λειτούργησε περίπου σαν «το κουτί της Πανδώρας». Όλα τα κακά της μοίρας ήρθαν μαζεμένα στην Ελλάδα, αλλά λείπει το βασικό, η ελπίδα. Το αποτέλεσμα το ζούμε.
Ας δούμε ένα συγκεκριμένο γεγονός στη συνέχεια, που μας δείχνει πώς και γιατί η Ελλάδα δεν λέει να πάει μπροστά. Ενώ υπήρχαν και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να απογειωθεί-αναπτυχθεί η χώρα του Καζαντζάκη, του Ελύτη και του Ρίτσου, να ξεφύγει από την μιζέρια και την επιτροπεία, κάτι υπάρχει που την κρατάει στον πάτο!
Θα αναφερθούμε συγκεκριμένα στο φράγμα της Μεσοχώρας και έχοντας αυτό κατά νου, ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Ας αρχίσουμε λοιπόν να ξετυλίγουμε το κουβάρι, βουτώντας στα νερά του Αχελώου…
Τα φράγμα της Μεσοχώρας, η εκτροπή του Αχελώου και η ανάπτυξη που καθυστερεί να έρθει λόγω ειδικών συμφερόντων!
Το φράγμα της Μεσοχώρας μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920!
Τα νερά του Αχελώου μέσω σήραγγας οδηγούνται προς τον θεσσαλικό κάμπο. Σύμφωνα με αυτό το έργο, λύνεται σε μεγάλο βαθμό το αρδευτικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, γιατί θα αρδευτούν ακόμη 2.000.000 στρέμματα.
Παράλληλα, θα γίνει δυνατή η παραγωγή 500.000 KW ηλεκτρικής ενέργειας και θα αναζωογονηθεί, με ένα μέρος των υδάτων του Αχελώου, ο Πηνειός ποταμός που κινδυνεύει να γίνει ξεροπόταμος, με όλες τις αναπόφευκτες επιπτώσεις στο κλίμα, στην οικολογία και στις καλλιέργειες της περιοχής.
Έχουν, όμως, εκφραστεί και έντονες αντιρρήσεις για το έργο. Υποστηρίζεται πως η εκτροπή του Αχελώου είναι αντίθετη με την αναθεωρημένη Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), αφού θα στηρίξει εντατικές καλλιέργειες επιδοτούμενων προϊόντων με ευρεία χρήση χημικών εισροών.
Κατά ορισμένες απόψεις, αντί να ενισχύονται οι παραδοσιακές μορφές ορεινής γεωργίας και η ανάπτυξη του ήπιου τουρισμού, η κατασκευή του έργου αυτού θυσιάζει φυσικούς πόρους, άγρια ονειρικά τοπία και έναν ολόκληρο πολιτισμό που έζησε επί αιώνες σε αρμονία με τη φύση.
Σημερινή κατάσταση: Το φράγμα ολοκληρώθηκε το 2001. Έχει ύψος 150 μέτρα και είναι πλήρως ανενεργό! Δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα!
Συνεχείς προσφυγές στο ΣτΕ από περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικούς φορείς έχουν σαν αποτέλεσμα το έργο να βαλτώσει.
Αποτέλεσμα, οφέλη μηδέν. Δηλαδή ούτε νερό για άρδευση αλλά ούτε και ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ είναι αισθητή η αλλοίωση του περιβάλλοντος.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ… Χωρίς να σχολιάζουμε τα οφέλη από την παραγωγή 500.000 KW, αν αρδευτούν πολλά επιπλέον στρέμματα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως ο θεσσαλικός κάμπος που αντιπροσωπεύει το 14% του συνόλου του καλλιεργούμενου εδάφους της χώρας θα μετατραπεί σε ένα απέραντο περιβόλι παραγωγής οπωροκηπευτικών, οσπρίων, καλαμποκιού και πλήθους άλλων προϊόντων που σήμερα ενώ τα εισάγουμε, η χώρα θα καταστεί αυτόματα εισαγωγέας αυτών των προϊόντων αυξάνοντας παράλληλα το ΑΕΠ.
Κατά συνέπεια, δεν προκαλεί εύλογες απορίες γιατί η ΚΑΠ είναι αντίθετη σ’ αυτή την προοπτική; Όσον αφορά τα χημικά, ουδέν σχόλιον.
Δεν θα προχωρήσουμε σε περαιτέρω σχόλια, θα σημειώσουμε μόνον πως όταν ο θεσσαλικός κάμπος αντιπροσωπεύει το 14% του συνόλου του καλλιεργήσιμου εδάφους στην Ελλάδα, συγκριτικά για να καταλάβουμε τι γίνεται… ακριβώς το ίδιο ποσοστό είναι το σύνολο του καλλιεργήσιμου εδάφους της Β. Κορέας που κατοικείται από 27 εκατομμύρια ανθρώπους!
Έγκλημα χωρίς τιμωρία;
Τελικά σ’ αυτή τη χώρα όλα τα μπερδέψαμε. Έχουμε δαιμονοποιήσει κάθε τι που είναι κρατικό και αγιοποιήσαμε κάθε τι που είναι ιδιωτικό. Μαύρο και άσπρο σε όλα, λες και κάθε ιδιωτικό λειτουργεί άψογα και ό,τι δημόσιο είναι κακό!
Γεγονός πάντως είναι πως στην Ελλάδα δεν υπήρξε τίποτα που να λειτούργησε καθαρά με δημόσιο χαρακτήρα. Αυτό που υπήρξε στις περισσότερες φορές ήταν το κομματικό κράτος. Όταν πρώην βουλευτές και πολιτευτές διεύθυναν τον κρατικό τομέα, για ποια δημόσια διοίκηση και αξιοκρατία μιλάμε; Οι του κόμματος διαχειρίζονταν την δημόσια περιουσία και μοίραζαν το δημόσιο χρήμα στους κρατικοδίαιτους εργολάβους του ιδιωτικού τομέα!
Χρέη και ελλείμματα, ρουσφέτια και απαξίωση της δημόσιας διοίκησης, για να χρωστάμε και «της Μιχαλούς». Κερδισμένοι όλοι οι του κόμματος, οι εργολάβοι των ΜΜΕ και οι τράπεζες.
Για να λειτουργεί πλέον ο κρατικός μηχανισμός με την εντολή «πουλήστε» και να ξεπουλάνε αεροδρόμια, λιμάνια, ενέργεια, νερά, τραίνα και ό,τι «γεννάει» εισόδημα!
Αφού οδήγησαν την Ελλάδα στο να μην παράγει τίποτα και μόνον να εισάγει, «στήνουν» περισσότερα διόδια για να γεμίσουν την τσέπη του κρατικοδίαιτου ιδιώτη μεγαλο-εργολάβου και οι πολίτες πληρώνουν ακόμα και «νταβατζηλίκι» προμήθεια στις τράπεζες για τον ΕΝΦΙΑ. Είναι αυτό που έλεγε παλιός πολιτικός, πως «είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο»! Ιδιωτικό ή δημόσιο, δεν έχει σημασία.
ΑΑΔΕ και τράπεζες μας κλέβουν;
Συμβαίνει τελικά κι αυτό και υπάρχει η αίσθηση πως αυξάνεται ο αριθμός αυτών που θέλουν να αντιδράσουν.
Πληρώνοντας τον ΕΝΦΙΑ στο γκισέ της τράπεζας ή του Ταχυδρομείου, πληρώνεις τώρα και προμήθεια έως δύο ευρώ για έξοδα. Απόφαση βασιζόμενη στο ΦΕΚ Β’2435/2017 του διοικητή της ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων), που ορίζει χρεώσεις για την πληρωμή των φόρων μας.
Βεβαίως, φρόντισε η ΑΑΔΕ (ως πρώην ΓΓΔΕ) πριν μερικά χρόνια να κλείσει τα ταμεία των εφοριών και τώρα είναι μονόδρομος η πληρωμή μέσω των τραπεζών.
Δεν έφτανε όμως αυτό και θέλοντας να απαλλαγούν από το κόστος που πλήρωνε το κράτος στις τράπεζας, τα φόρτωσαν κι αυτά στον φορολογούμενο. Έτσι, πληρώνουμε φοροτεχνικό για συμπλήρωση δηλώσεων, εκτύπωση ειδοποιητηρίων φόρου, τελών κυκλοφορίας και τώρα προμήθεια στις τράπεζες. Λες και δεν είναι υποχρέωσή τους να μας τα παρέχουν δωρεάν και να κάνουν τη δική τους δουλειά, αφού όλα αυτά πληρώνονται από τους φόρους μας!
Ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
– Έχω το δικαίωμα να πληρώνω τους φόρους μου στη ΔΟΥ χωρίς κόστος;
– Έχει το δικαίωμα ένας, άσχετος με τις τράπεζες διοικητής της ΑΑΔΕ, να αποφασίζει για το τι θα πληρώνουμε στις ιδιωτικές τράπεζες, χωρίς να υπάρχει ψηφισμένος νόμος στη Βουλή;
– Πώς ορίστηκε το ύψος του τιμήματος για τον ΕΝΦΙΑ, όταν είναι και διαφορετικό σε κάθε τράπεζα;
– Αν είναι κατάχρηση εξουσίας το «νταβατζηλίκι» αυτό, μπορούμε να προσφύγουμε στο Συνήγορο του Πολίτη και στο Συνήγορο του Καταναλωτή, κατά του διοικητή της ΑΑΔΕ για κατάχρηση εξουσίας και για προστασία από την υπεξαίρεση;
– Τελικά ο πολίτης-ψηφοφόρος μπορεί να βρει το δίκιο του και πώς, όταν το παιχνίδι είναι «σικέ» εν καιρώ μνημονίων, με όλο το «σύστημα» να δίνει εντολές που εκτελούνται ομόφωνα από τα κόμματα του «Ευρωπαϊκού-Συνταγματικού τόξου»;
Μήπως όλη η ιστορία έχει τον προαγωγό-νταβατζή της, την τσατσά της και τις πόρνες της; Ο ψηφοφόρος που πληρώνει διόδια για να πάει στη δουλειά ή στο σπίτι του και το νταβατζηλίκι με τον ΕΝΦΙΑ, σίγουρα δεν είναι ούτε προαγωγός-νταβατζής, ούτε και κάνει το ρόλο της τσατσάς!
Σε ένα κράτος του κλώτσου και της καρπαζιάς κάθε Ντάϊσεμπλουμ, ο πολίτης-ψηφοφόρος έχει μόνη υποχρέωση να πληρώνει φόρους και να εκτελεί εντολές. Ο αποκλειστικός του ρόλος είναι αυτός της πόρνης και μάλιστα… άνευ αμοιβής!