Η αυθεντική περιγραφή του Ιησού από τον ανθύπατο Πούπλιο Λέντουλο
«Εμείς οι Παλαιστίνιοι αισθανόμαστε τους Έλληνες αδελφό λαό, γιατί και οι Παλαιστίνιοι είναι Έλληνες στην αρχαιοτάτη καταγωγή τους».
Είναι δήλωση του Γιάσερ Αραφάτ το 1986 κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία, χωρίς να ερωτηθεί.
Τι ήθελε να πει ο Αραφάτ; Το πολύ απλό που αποδεικνύεται με ιστορικά στοιχεία… Πως οι Φιλισταίοι και ο Αιγαιοκρητικός πολιτισμός ήταν αυτοί που είχαν επικρατήσει στην περιοχή της Παλαιστίνης. Το ότι η περιοχή αυτή είχε Ελληνικά χαρακτηριστικά έχει σχέση και με ένα άλλο ερώτημα. Για το ποια ήταν η καταγωγή του Ιησού (έχουμε μιλήσει στο πρώτο μέρος, Δευτέρα 10-4-2017) και εδώ θα αναφερθούμε στη «μορφή» του. Ας παρακολουθήσουμε το γεγονός, όπως το καταγράφει ο Κ.Ν. Μπαρμπής στον Β τόμο του βιβλίου του «Χριστιανισμός».
Πριν τον Πόντιο Πιλάτο ανθύπατος στην Ιουδαία ήταν ο Πούπλιο Λέντουλο και σε αναφορά του στον αυτοκράτορα Τιβέριο Ιούλιο Καίσαρα (ο οποίος είχε αντικρίσει τον Χριστό), κάνει την ακριβή περιγραφή του… Ο Χριστός δεν ήταν μαυριδερός και κοντός, αλλά ξανθός, ωραιόμορφος με Ελληνική κατατομή. Την έκθεση είχε ζητήσει ο αυτοκράτορας εξαιτίας του θορύβου που είχε προκαλέσει στη Ρώμη η διδασκαλία και τα θαύματα του Χριστού και οι κατηγορίες των Εβραίων γι’ αυτόν.
Ο «εν ενεργεία» τότε ανθύπατος έγραφε τα ακόλουθα, με ημερομηνία «Ινδικτιώνος 7, Σελήνη 11» στον ηγεμόνα (η αναφορά βρίσκεται στη βιβλιοθήκη Geranini της Ιταλικής πρωτεύουσας και περιλαμβάνεται στο πόνημα «Αι Οικουμενικαί Σύνοδοι», του Αγίου Νεκταρίο):
«Ήκουσα, ω Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθης, ό,τι σοι γράφων νυν περί ανθρώπου τινός εναρέτου, καλουμένου Ιησού Χριστού, ος είναι Υιός Θεού Δημιουργού των Ουρανών, της γης και παντός όπερ υπάρχει. Αλήθεια, ω Καίσαρ, καθ’ ημέραν ακούονται θαυμάσια πράγματα διά μιας λέξεως και μόνης.
Είναι ανήρ μετρίου αναστήματος. Καλός την όψιν, περιβεβλημένος με μεγαλοπρέπειαν, ιδίως κατά το πρόσωπον, ώστε όσοι τον κοιτάζουν αναγκάζονται να τον αγαπούν και να τον σέβονται.
Έχει την κόμην χρώματος καρύου ωρίμου, εξικλουμένην μέχρι των ώμων και εκείθεν μέχρι των ωμοπλατών του, διχάζεται δε αύτη εν τω μέσω άνωθεν κατά το σύστημα των Ναζαρηνών (σ.σ. ώστε και ο Ρωμαίος ανθύπατος αναγνωρίζει την ελληνική καταγωγή από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και όχι την εβραϊκή από την Ιουδαία). Το μέτωπόν του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπόν του άνευ ρυτίδος, η ρις και τα χείλη κανονικότατα. Το γένειόν του είναι πυκνόν και του αυτού χρώματος της κόμης, διχάζεται δε εις το μέσον. Το βλέμμα του είναι λίαν σοβαρόν και εμπνέει φόβον, έχει δε ηλιακής ακτίνος δύναμιν. Ουδείς δύναται να τον παρατηρήση ατενώς.
Όταν επιτιμά φοβίζει, όταν δε πράττη τούτο κλαίει. Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας. Εν τη συνομιλία ευχαριστεί πάντας, δυσκόλως όμως φαίνεται, όταν δε φανή κάπου, είναι μετριόφρων και έχει το ωραιότερον παράστημα του κόσμου.
Είναι ωραίος ως η μητέρα του, ήτις είναι η ωραιοτέρα γυνή, ταύτα.
Εάν όμως η Ση Μεγαλειότης, ω Καίσαρ, ποθή να ίδη αυτόν, πληροφόρησόν με, διότι θα σοι τον στείλω πάραυτα. Πάντες εν Ιερουσαλήμ θαυμάζουσι την σοφίαν του, καίτοι ουδέποτε εσπούδασέ τι και όμως είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.
Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής. Πολλοί βλέποντες αυτόν, γελώσιν, αλλ’ όταν ευρίσκονται προ αυτού τρέμουσι και θαυμάζουσιν αυτόν.
Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ως αυτός εφάνη εις τα μέρη ταύτα.
Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εκηρύχθη διδασκαλία ως η ιδική του.
Άλλοι πάλι μοι λέγουσιν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ώ Καίσαρ. Πολλαπλώς με ενοχλούσιν, οι μοχθηροί αυτοί Εβραίοι. Λέγεται ότι αυτός ουδέποτε δυσηρέστησε τινά, αλλά ότι μάλλον εποίησε το αγαθόν.
Όλοι όσοι εγνώρισαν αυτόν ευηργετήθησαν παρ’ αυτού. Όμως εις την Σην Μεγαλειότητα, ω Καίσαρ, εις την προς Σε υπακοήν, ειμί πρόθυμος, ό,τι διατάξης θέλει εκτελεσθή.
Τη Ση Μεγαλειότητι πιστότατος και ευπειθέστατος
ΠΟΥΠΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ
Κυβερνήτης της Ιουδαίας»
Καλό Πάσχα σε όλους
Προχριστιανική αρχαιότητα
Αν κάποιος ερευνήσει σε χειρόγραφους κώδικες στο Άγιον Όρος, θα ανακαλύψει μονοθεϊστικές προφητείες. Απόψεις εναρμονιζόμενες με τα χριστιανικά δεδομένα, του ιερέως Απόλλωνος, του φιλοσόφου Χείρωνος, του μεγάλου Αριστοτέλους που αναφέρεται περί της τριαδικότητας του Θεού και θα σταθούμε στην προφητεία του Πλάτωνος περί της σταυρώσεως του Κυρίου.
Σε μονές του Αγίου Όρους υπάρχουν πολλοί κώδικες που καταγράφουν θρησκευτικές απόψεις των αρχαίων φιλοσόφων μας, αλλά και τοιχογραφίες με τους φιλοσόφους μας με ρήσεις περί του ενός Θεού. Π.χ. στη Μονή Μεγίστης Λαύρας υπάρχει τοιχογραφία του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα. Στη Μονή Δοχειαρίου ο Μέγας Αλέξανδρος και σε άλλες ο Φίλων και ο Όμηρος.
Θα σταθούμε όμως στον Πλάτωνα και στο έργο του «Πολιτεία» B,U, 362, όπου σε ελεύθερη απόδοση λέγει για το δίκαιο που κάποτε θα έρθει από τον απεσταλμένο του Θεού. Μεταφέρουμε ακριβώς το κείμενο από το βιβλίο του Ιωάννη Παπαζήση «Η Επιστημονική Ιστορία της Ελλάδος» β τόμος: «…Θα απογυμνωθεί από όλα εκτός της δικαιοσύνης διότι φτιάχθηκε αντίθετος ως την ως τότε συμπεριφορά χωρίς να αδικήσει κανέναν. Θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος, θα βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας των ανθρώπων και των εξ αυτής γενομένων, αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα τον χαρακτηρίσουν άδικο για όλη του την ζωή.
Έχοντες τέτοιες διαθέσεις θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα τον καρφώσουν πάνω σε ξύλα και να ξέρεις πως δεν είναι δίκαιο, αλλά αφού έτσι το θέλεις ας γίνει».
Για το παραπάνω χωρίο, μια πλειάδα Χριστιανών συγγραφέων χαρακτήρισαν τον Πλάτωνα προφήτη, διότι περιγράφει ξεκάθαρα τα πάθη και την σταύρωση του Χριστού.
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ