Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Είναι γνωστό ότι ο αριθμός επτά (7) για την Εκκλησία μας είναι ένας υπερευλογημένος αριθμός! Επτά οι ημέρες της εβδομάδος και η έβδομη ημέρα, ημέρα ανάπαυσης. Επτά τα Άγια Μυστήρια. ΕΠΤΑ και οι Οικουμενικές Σύνοδοι με την Ζ’ Οικουμενική να αναγνωρίζει όλους τους πριν Κανόνες ως Ιερούς και φυσικά όλες τις καταδικαστικές αποφάσεις (ενν. κατά των αιρετικών) των προηγούμενων Συνόδων! Επιπλέον να αποφασίζει την αναστύλωση των εικόνων καταδικάζοντας την Εικονομαχία. Ο άγιος Λουκάς Κριμαίας στον «Εις την Κυριακή της Ορθοδοξίας» λόγο του τονίζει πως «Η πιο δύσκολη ήταν η πάλη με την αίρεση της εικονομαχίας»!
Για την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο πάλι γνωρίζουμε ότι εορτάζεται την έβδομη (7η) Κυριακή από του Πάσχα (Κυριακή μετά την Ανάληψη)… και για την Ζ΄ (7η) Οικουμενιστική Σύνοδο (11 Οκτωβρίου 787 μ.Χ.) ότι η Εκκλησία μας όρισε να εορτάζεται ημέρα Κυριακή, την πρώτη Κυριακή μετά τις 11 Οκτωβρίου (11-17)! Φέτος γιορτάσαμε το ιερό γεγονός την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018…
Α΄. ΩΡΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
Αφού ευχαριστήσω για την υπομονή σας είναι ανάγκη επιπλέον να σας θυμίσω ότι πέρσι (15 Οκτωβρίου 2017) ο πατριάρχης μας γιόρτασε «κατ’ οικονομία;» την μνήμη της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου μέσα σε Λουθηρανικό ναό (ενν. άνευ εικόνων!), και φέτος κατ΄ακρίβεια στις 11 του Οκτώβρη αναγνώρισε (ενν. άνευ μετάνοιας) την γνωστή σχισματική και υπό ανάθεμα «εκκλησία» της Ουκρανίας! Πρώτος επίλογος για τον Πρώτο της Εκκλησίας μας και των συν αυτώ ας γίνει ο λόγος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου περί μετάνοιας: «Εἴ τις εἰς μόνην ἔφθασε τήν ἐνδεκάτην, μή φοβηθῆ τήν βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης, δέχεται τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρῶτον˙ ἀναπαύει τόν τῆς ἐνδεκάτης, ὡς τόνἐργασάμενον ἀπό τῆς πρώτης˙ καί τόν ὕστερον ἐλεεῖ καί τόν πρῶτονθεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι καί τούτω χαρίζεται˙ καί τά ἔργα δέχεται καί τήν γνώμην ἀσπάζεται˙ καί τήν πρᾶξιν τιμᾶ καί τήν πρόθεσινἐπαινεῖ.» (Κατηχητικός Λόγος).
Β΄. ΩΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ
«Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία» (Λόγια Κυρίου).
Αδελφοί, έχουμε και άλλοτε πει πως σήμερα ο διάβολος και οι πιστοί οπαδοί του διαλέγονται όχι τόσο με τον «Άνδρα» ή την «Γυναίκα» (θυμηθείτε το γνωστό «Γυναίκα δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι»!) όσο με το «παιδί» (θυμηθείτε τα αιρετικά «βιβλία» των Θρησκευτικών που ασκούν ομαδικό (σχολικό!) προσηλυτισμό, αλλά και τις αντικανονικές σχολικές «θεματικές» εβδομάδες συν το νόμο για την αλλαγή φύλου 15χρονων). Ας ακούσουμε λοιπόν τον άγιο Λουκά τον Ιατρό κι ας διδαχτούμε τον τρόπο αντιμετώπισης ενός καλοστημένου σχεδίου εξαπάτησης των Χριστιανών (”Ίνα πλανήσει και τους εκλεκτούς”), τόσο των αιρετικών που αποκόπτονται από την αληθινή μετάνοια – επιστροφή τους στη Μία Αποστολική Εκκλησία όσο και των Ορθοδόξων που ναυαγούν λόγω Οικουμενισμού και αθεΐας, δυστυχώς, μέσα στο λιμάνι της Μίας Αγίας Καθολικής Εκκλησίας μας. Ο άγιος ξεκινά τον Κυριακάτικο λόγο του (Κυριακή της Ορθοδοξίας!) από την νηστεία για να φτάσει στο «δαιμονισμένο παιδί» κι από κει στην ντροπή! Φανερά στεναχωρημένος λόγω του ότι άκουσε κάπου κάποιον πιστό να ρωτάει: «Η νηστεία καθιερώθηκε από τον Κύριο Ιησού Χριστό ή τον όρισε η Εκκλησία;» Ξεσπά:
«Στενοχωρέθηκα πολύ – λέγει – όταν το άκουσα. Γιατί στενοχωρέθηκα; Γιατί αυτή η ερώτηση φανερώνει πως περιφρονείτε τους κανόνες της Εκκλησίας. Έτσι γίνεστε όμοιοι με τους αιρετικούς οι οποίοι εξαιτίας της υπερηφάνιας απομακρύνθηκαν από την Ορθόδοξη Εκκλησία και περιφρονούν τους κανόνες της. Ασφαλώς η νηστεία καθιερώθηκε από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ο ίδιος ο Κύριος νήστευσε σαράντα ημέρες στην έρημο πριν αρχίσει το κήρυγμα της σωτηρίας…. Όταν ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μετά την ένδοξη Μεταμόρφωσή του κατέβηκε από το όρος Θαβώρ, συνάντησε τους ανθρώπους οι οποίοι παραπονούνταν ότι οι απόστολοι δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν το δαιμονισμένο παιδί… Ο Χριστός με ένα μόνο λόγο του έδιωξε το πονηρό πνεύμα από το παιδί και όταν οι απόστολοι τον ρώτησαν γιατί οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να το κάνουν, τους απάντησε: «Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία» (Μτ. 17,21)» [1].
Δεύτερος επίλογος, για την αντιμετώπιση του Πρώτου της Εκκλησίας μας και των συν αυτώ που με τον πιο φανερό – δαιμονικό τρόπο αθετούν τα πάντα όλα τα της Πίστεως (τη θεότητα κατ’ ουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού), ας γίνει ο Κυριακός λόγος: «Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία». Πράγματι Αυτός μόνος δύναται να πολεμήσει και να νικήσει το άριστα οργανωμένο κακό, να καταργήσει δηλαδή το αντίχριστο σύστημα του καιρού μας που χτυπούν με τις μίτρες τα παιδιά μας μέσα στην μήτρα της Εκκλησίας μας αλλά και μέσα στην κοιλία τη σχολική! Έχοντας φυσικά ως συνεργούς του ανθρώπους που γνωρίζουν Αυτόν εν προσευχή και νηστεία.
Γ΄. «Η πιο δύσκολη ήταν η πάλη με την αίρεση της εικονομαχίας» (Λόγια κατά Λουκά).
Ο Άγιος Λουκάς Κριμαίας λέγει: «Είναι μεγάλη αμαρτία να μη σεβόμαστε τους κανόνες τους οποίους όρισε η Εκκλησία στις ΕΠΤΑ Οικουμενικές Συνόδους. Στις Συνόδους αυτές η Εκκλησία μας όχι μόνο συνέταξε το Σύμβολο της Πίστεως αλλά και τον μεγαλύτερο αριθμό των ιερών κανόνων, τους οποίους εμείς ομολογούμε και οπωσδήποτε πρέπει να τηρούμε. Όλοι αυτοί οι κανόνες είναι συγκεντρωμένοι στο ΒΙΒΛΙΟ που λέγεται «Νομοκανόνας». Το βιβλίο αυτό η Εκκλησία το χρησιμοποιεί για να συμβουλεύεται και να καθορίζει την πορεία της. Στην αρχή του βιβλίου αυτού τοποθετούνται 85 κανόνες των αγίων Αποστόλων, ακολουθούν οι κανόνες των ΕΠΤΑ Οικουμενικών Συνόδων και κάποιων τοπικών Συνόδων, επίσης και οι κανόνες των μεγάλων ιεραρχών. Ο ρόλος των ΕΠΤΑ Οικουμενικών Συνόδων είναι πάρα πολύ μεγάλος. Αυτές προστάτεψαν την Εκκλησία από τις αιρέσεις που απειλούσαν την αλήθεια που δίδασκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και μας την παρέδωσαν οι Απόστολοί Του… Θέλω να υπογραμμίσω ότι ο αγώνας αυτός κατά των αιρέσεων κόστισε πολύ. Οι άνθρωποι έφταναν ακόμα και στο μαρτύριο για να υπερασπιστούν την πίστη τους. Η πιο δύσκολη ήταν η πάλη με την αίρεση της εικονομαχίας… Τους μοναχούς της Κωνσταντινουπόλεως, με τον γενναίο αγώνα προς την υπεράσπιση των ιερών εικόνων, τους τύφλωναν, τους έκοβαν τα χέρια, αυτιά και μύτες, πάνω στο κεφάλι τους έσπαζαν τις εικόνες» [1].
Αδελφοί, γονείς και δάσκαλοι, ντροπή μας! «Το παιδί (είναι) ο μεγάλος μας πλούτος», ΕΙΝΑΙ το μόνο πλάσμα σήμερα που στα μάτια του «διακρίνεις την απλότητα και την ομορφιά της ψυχής» (Αρχιμ. Γ.Ι.Δ.)… Ντροπή τώρα και στους «συνετούς» ιεράρχες μας που δύο χρόνια μετά την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης (η οποία δεν αναγνώρισε καμία προηγούμενη Σύνοδο!) ακολουθούν ακόμη τον εικονομάχο Βαρθολομαίο, τον μέγα καταπατητή των ΕΠΤΑ Οικουμενικών Συνόδων, αλλά και όλων γενικά των Ιερών Κανόνων (λόγω του ότι πιστεύει ότι και οι άλλες θρησκείες οδηγούν στη σωτηρία!). Των ιερών Κανόνων που προστάτευσαν αιώνες τώρα την Εκκλησία μας από τα ΣΧΙΣΜΑΤΑ. Των ιερών Κανόνων που προστάτευσαν την Εκκλησία από τις αιρέσεις που απειλούσαν την Αλήθεια που μας παρέδωσαν οι Απόστολοί Του και πρόσφατα οι Νεομάρτυρές Του. Αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης