Ερμηνευτική προσέγγιση της ποντιακής ονοματολογίας των 12 μηνών

Η ποντιακή ονοματολογία των 12 μηνών του έτους έγινε με βάση τις αγροτικές καλλιέργειες, τη Χριστιανική λατρεία και κάποιες χαρακτηριστικές ιδιότητες κάποιων μηνών
1. Καλαντάρτς – Ιανουάριος:από τα κάλαντα για το ξεκίνημα του νέου έτους
Κούντουρον – Φεβρουάριος: από το κοντός + ουρά. Η ουρά του, το τέλος του είναι κοντό.
3. Μάρτς – Μάρτιος: από το Θεό του πολέμου Άρη. διατηρήθηκε η λατινική ορολογία, όπως και στην κοινή ελληνική.
4. Απρίλτς – Απρίλιος: από το λατινικό aperio – ανοίγω, είναι ο μήνας της Άνοιξης. διατηρήθηκε η λατινική ορολογία, όπως και στην κοινή ελληνική.
5. Καλομηνάς – Μάιος:από το καλός + μήνας: είναι ο όμορφος μήνας, αφού τότε είναι στις ομορφιές της η φύση.
6. Κερασινον – Ιούνιος: ο μήνας που ωρίμαζαν τα κεράσια στον Πόντο.
7. Χορτοθέρτς – Ιούλιος: Ο μήνας του θέρους. Θέριζαν τα χόρτα και τα σπαρτά – σιτηρά.
8. Αλωνάρτς – Αύγουστος: ο μήνας του αλωνισμού. Διατηρήθηκε, όμως και η λατινική ορολογία Αύγουστον ή Άγουστον, όπως και στην κοινή ελληνική.
9. Σταυρίτες – Σεπτέμβριος:από την ύψωση του Τιμίου Σταυρού στις 14 του μηνός.
10. Τρυγομηνάς ή πατάλτς – Οκτώβριος: είναι ο μήνας του τρύγου.
11. Αεργίτες – Νοέμβριος: από την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου στις 3 του μηνός. Σε κάποιες περιοχές τον λέγανε και γότσιαη από τα κριάρια.
12. Χριστιανάρτς – Δεκέμβριος: ο μήνας της γέννησης του Χριστού.