Οι ελληνοτουρκικες διάφορες για την υφαλοκρηπιδα εκκινούν από το 1976, όταν η Ελλάδα προσφεύγει μονομερώς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο και δεν αποφαίνεται σχετικα. Μετα την έναρξη των διμερών διαπραγματευσεων Ελλάδας Τουρκίας, οι Καραμανλής και Ντεμιρελ, μετά τις κινήσεις του τουρκικού Χορα, υπογραφουν το πρωτόκολλο της Βέρνης, δεσμευομενοι να μην επιχειρήσουν έρευνες πέρα των 6 μιλίων των χωρικών τους υδάτων. Τον Φεβρουάριο του 1988, μετά την έξοδο του Σισμικ, οι Παπανδρέου και Οζαλ επαναβεβαιωνουν την ισχύ του πρωτοκόλλου της Βέρνης στο Νταβός, ενώ σε συνάντηση Παπούλιας, Γιλμάζ, ενεργοποιηθηκαν τα ΜΟΕ, ( μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης), μεταξύ των δύο χωρών(πχ σε γιορτές κλπ. δεν υπήρχαν παρενοχλησειε εκατερωθεν) . Μετά την κρίση στα Ίμια, το 1996, ακολουθεί το συνέδριο της Μαδρίτης, μεταξύ Σημίτη, Ντεμιρελ, κατά το οποίο η Ελλάδα αναγνώρισε “τα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της γείτονος..”. Το 2003 ο Κ. Σημίτης στη συμφωνία του Ελσινσκι ξεκινά διερευνητικες επαφές για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπιδα στο Αιγαίο ως το 2013 με γενικότερο περιεχόμενο π. Χ. όρια της αιγιαλιτιδας, εναέριος χώρος κλπ. . Το 2013 ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε θεαματική αλλαγή, αφού προσδιορισε ως αντικείμενο των διερευνητικων επαφών την οριοθέτηση της υφαλοκρηπιδα και της ΑΟΖ στο Αιγαίο αποκλειστικά . Οι επαφές διακόπηκαν το 2016 με ευθύνη της Τουρκίας. Η πρόταση του Κυριακου Μητσοτάκη, μετά από την πρόσφατη διαμεσολαβηση της Μερκελ, είναι να επαναληφθούν οι διερευνητικες επαφές με μόνο θέμα την υφαλοκριπιδα και την ΑΟΖ, όπως το 2013. Η συζήτηση γύρω από περιφερειακά θέματα της υφαλοκρηπιδας είναι όπως συναγεται μη αναγκαία, αφού η δικαιοδοσία της επίλυση των θεμάτων αυτών εναποκειται στην δικαιοδοσία του παρακτιου κράτους. πχ. μπορούμε να επεκτείνουμε εμείς, σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, τα ναυτικά μίλια σε 12 από 6, ενώ με τον Ν4001/2011,ΦΕΚ Α 179,το κριτήριο για τον ορισμό της Αοζ είναι η μέση γραμμή από τις ακτές του παρακείμενο κράτους κλπ. Στο ερώτημα τώρα αν η συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι θετική, οι καλοπροαιρετοι διαπιστώνουν πως πρόκειται για ΕΘΝΙΚΉ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Μέσα στην συγκυρία των παράνομων επεμβάσεων της Τουρκίας στην Λιβύη, ο Αλ Σισυ εγκατέλειψε τα πολυ περισσότερα που του προσφερε η Τουρκία και αναζήτησε την συμμαχία της Ελλάδας στο όνομα του κοινού συμφέροντος, του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας. Πρόκειται για την δυναμική της συγκυρίας την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ν. Δενδιας εκμεταλλευτηκαν δεόντως. Αν το 2003 είχε επικρατήσει στην Αίγυπτο ο Μποσι και οι αδερφοί Μουσουλμάνοι, οι Τούρκοι θα είχαν μοιράσει μαζί τους την Ανατολική Μεσόγειο.. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε την σοβαρότητα και την ευθυκρισια της ελληνικής κυβέρνησης. Και κάτι ακόμα, η συμφωνία είναι μερική, αφήνει όμως περιθώρια για μια γενικευμένη συμφωνία για την ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών που θα περιλαμβάνει και το Καστελόριζο..