Καταραμένε Έλληνα.. (Verdammter Grieche… Siller)
Εκεί που είπαν οι σοφοί της οικουμένης να ησυχάσουν από το “δαιμόνιο” του Έλληνα, να ‘μαστε και πάλι, να τους ταράξουμε τα νερά και να τους θυμίσουμε για άλλη μια φορά τον Ακρίτα του Παλαμά: “Ακρίτας είμαι, Χάροντα, δε φεύγω με τα χρόνια .. δε χάνομαι στα τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω, στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω”.
Στο επίκεντρο της οικουμένης και πάλι!.. Παγκόσμιος θαυμασμός! το μικρό και καταφρονεμένο “αλωνάκι” της γης που λέγεται Ελλάς πρώτο και καλύτερο στη μάχη ενάντια στον ύπουλο εχθρό, που λέγεται κορωνοϊός. Η μικρή αυτή γωνιά της γης έχει και πάλι την τιμή της πρωτοπορίας. Καμαρώνουμε, μένουμε, όμως, ταυτόχρονα και σεμνοί. Απλά τιμούμε και ευχαριστούμε τους σεμνούς μας επιστήμονες, την Πολιτεία (κυβέρνηση και Αντιπολίτευση) και τον Ανώνυμο Έλληνα πολίτη που έδωσε σύσσωμος και ως ένας άνθρωπος τον όμορφο αυτό αγώνα της ζωής και τον κέρδισε πανηγυρικά.
Είμαστε και πάλι “πρώτοι και ασυναγώνιστοι”. Μένει να μην ξαναθυμηθούμε τον παλιό κακό μας εαυτό και γκρεμίσουμε ό,τι πιο όμορφο με τόσο κόπο χτίσαμε. Ο πόλεμος συνεχίζεται.. κερδίσαμε την πρώτη μάχη. Ενωμένοι και πρωτοπόροι πάντα θα κερδίσουμε και τον πόλεμο. Το μπορούμε και το χρωστάμε “σ’ αυτούς που ήρθαν, πέρασαν, σ’ αυτούς που θάρθουν, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν: οι αγέννητοι! οι νεκροί!
Καλόν αγώνα!
Θεόδωρος Κωνσταντινίδης
