του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Με τη λιτάνευση, στον αύλειο χώρο του Ναού, των λαβάρων (της Παναγίας και του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω) και όλων των φορητών ιερών εικόνων του Ναού, και τη συμμετοχή μαθητών των Σχολείων μας (Νηπιαγωγείων, Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου Βελβεντού) που ο καθένας κρατούσε στα χέρια του μία εικόνα και όλου του εκκλησιάσματος, γιορτάστηκε η Κυριακή της Ορθοδοξίας 2020 στην Ενορία Αγίου Διονυσίου στο Βελβεντό της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Είναι σημαντικό. Οι νέοι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους στη γιορτή της Ορθοδοξίας. Τα παιδιά συμμετέχουν στη λιτάνευση. Κρατούν στα χέρια τους εικόνες. Ο Ναός, ο κάθε Ναός, είναι ένας πυρήνας. Πυρήνας που μεταμορφώνει. Μέσα σ’ αυτόν και με τα τελούμενα εν αυτώ μεταμορφώνονται οι άνθρωποι και η όλη κοινωνία τους εν Χριστώ. Αποκτά χάρη και καταξιώνεται το ανθρώπινο πρόσωπο ως μοναδική και αναντικατάστατη αξία. Όλα αποκτούν ομορφιά, γλυκύτητα, ηρεμία. Όλοι και όλα ξεχειλίζουν από Χάρη.
Για τη γιορτή της Ορθοδοξίας σταχυολογώ από το διαδίκτυο δύο παραγράφους.
α. ‘’Με την ονομασία Κυριακή της Ορθοδοξίας αναφέρεται από τους χρόνους της εικονομαχίας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία πρωτοκαθιερώθηκε από τα μέσα του 9ου αιώνα. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας αποτελεί ιδιαίτερη χριστιανική θριαμβική εορτή, σε ανάμνηση της οριστικής αναστήλωσης των ιερών και σεπτών εικόνων στη Βασιλεύουσα από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842, οπότε και έπαψε από το γεγονός αυτό ο μακροχρόνιος σάλος που είχε δημιουργηθεί εκ του ζητήματος των εικόνων. Η ‘’Κυριακή της Ορθοδοξίας’’ εορτάζεται σε όλους τους χριστιανικούς ναούς κατά την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, δηλαδή 42 μέρες πριν το Πάσχα’’. (Κυριακή της Ορθοδοξίας, 8 Μαρτίου, στον Ι.Μ.Ν. Αγίου Νικολάου Κοζάνης).
β. ‘’Η αναστήλωση των Ιερών Εικόνων θεωρείται θρίαμβος της Ορθοδοξίας. .. Δεν είναι απλώς οι εικόνες βιβλία για τους αγράμματους, ως εάν οι εγγράμματοι να μην τις έχουν ανάγκη. Διδάσκουν όλους όχι γιατί πληροφορούν αλλά γιατί φανερώνουν. Φανερώνουν ‘’α οφθαλμός ουκ είδε, ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη’’ με έναν μυστικό τρόπο τον ‘’ωραίον κάλλει παρά πάντα ανθρώπους’’. Δεν μεταφράζουν το μυστήριο, αλλά μας αναγάγουν εν μυστηρίω στην ‘’καινή γη’’. Η Ορθοδοξία διδάσκει διά των εικόνων όχι πώς να κρατήσουμε τον Θεό στην δική μας πτωχεία, αλλά πώς ν’ ανεβούμε στον δικό Του πλούτο. Αυτό επιτυγχάνεται διότι η εικόνα είναι διαβατική, Πασχάλια, όχι ως καλλιτέχνημα αλλά ως ‘’καινή γλώσσα’’. (Ιερομόναχος π. Λουκάς εκ της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος Αγίου Όρους).
Ως επίλογος ένας λόγος νυστέρι: ‘’Η σημερινή εορτή της Ορθοδοξίας δεν είναι μόνο σε ανάμνηση της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, δεν είναι μόνο ευχαριστία στο Θεό, για την καταπολέμηση των αιρέσεων. Είναι και εορτή της Εκκλησίας εναντίον κάθε πλάνης που δολιεύεται την ορθή πίστη και την αληθινή σωτηρία των ανθρώπων. Τέτοιες πλάνες και τέτοια ψεύδη στον καιρό μας είναι πολλά, και θρησκευτικά και κοινωνικά και πολιτικά και εθνικά. Ακόμα και εκκλησιαστικά! … Μα δε θα χαθή η Εκκλησία, γιατί ο Θεός είναι μαζί της. Ό,τι κι αν λέμε εμείς κι ό,τι κι αν κάνωμε, ο Θεός την ίδρυσε την Εκκλησία κι ο Θεός την σώζει. Ο λαός του Θεού, που είναι η Εκκλησία, μέσα σ’ αυτή την Εκκλησία βρίσκει την πίστη του και σ’ αυτήν έχει βέβαιη τη σωτηρία του’’. (Αθήνα 15 Φεβρ. 1980. Επισκόπου Διονυσίου Λ. Ψαριανού, Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης, ‘’Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ’’, τόμος Β’, Αποστολική Διακονία, σ. 171).
Μένουμε, λοιπόν, στην Εκκλησία, στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, και παρακαλούμε: ‘’Έν πρώτοις μνήσθητι Κύριε του αρχιεπισκόπου ημών Παύλου, … και ορθοτομούντα τον λόγον της σης αληθείας’’, που πρώτα αυτός παρακαλεί: ‘’Εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε του αρχιεπισκόπου και πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και της Ιεράς ημών Συνόδου των ορθοτομούντων τον λόγον της σης αληθείας’’.
Μένουμε στην Εκκλησία και ανανεώνουμε την ιερή υπόσχεσή μας με τα ίδια λόγια των παλαιών ομολογητών και προμάχων της Ορθοδοξίας: ‘’Ουκ αρνησόμεθά σε, φίλη Ορθοδοξία, ου ψευσόμεθά σε, πατροπαράδοτον σέβας’’.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
