Το ερώτημα είναι ρητορικό αλλά οι καιροί ου μενετοί…
Θα ξεκινήσω με ένα απόσπασμα από το βιβλίο του μεγάλου Έλληνα στοχαστή συμπατριώτη από την Αρχαία Ολυμπία Παναγιώτη Κονδύλη.
Από το βιβλίο του “Πλανητική πολιτική μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, παίρνω ένα απόσπασμα από το εδάφιο 4 με τίτλο: “Ενδεχόμενες διαμορφώσεις της πλανητικής συγκυρίας”.
Γράφει λοιπόν ο Κονδύλης ήδη από το 1992:
“” Αφ’ ότου υπάρχει ανθρώπινη ιστορία και ιστορική μνήμη, οι δυσκολίες του παρόντος οδηγούν στην εξιδανίκευση του παρελθόντος — ακόμα και του πρόσφατου. Δεν πρόλαβε καλά καλά να τελειώσει ο Ψυχρός Πόλεμος και ήδη πολλαπλασιάζονται οι φωνές που προειδοποιούν σε δραματικούς τόνους για τη διαγραφόμενη διεθνή αταξία, έτσι ώστε θα νόμιζε κανείς ότι πριν λίγο ακόμη στον κόσμο κυριαρχούσε η τάξη και η αρμονία.
Στην πραγματικότητα ούτε η τάξη ούτε η αταξία δεν μπόρεσαν ποτέ να είναι απόλυτες και διαρκείς μέσα στην ιστορία, όπως την γνωρίζουμε…””
Δυστυχώς ο Παναγιώτης Κονδύλης έφυγε πολύ σύντομα από την ζωή κι έτσι δεν πρόλαβε να δει επαληθευόμενες τις προβλέψεις του! Οι τωρινές στιγμές για την Ελλάδα είναι πολύ κρίσιμες και οι διεθνείς πολιτικοί και στρατιωτικοί συσχετισμοί δυνάμεων δεν ευνοούν τα εθνικά συμφέροντα και την κυριαρχία της χώρας μας. Λόγω του συνεχούς γεωπολιτικού αναδασμού, με την επιχειρούμενη αρπαγή και υφαρπαγή του ορυκτού πλούτου της χώρας μας, η κατάσταση κυρίως στο χώρο του Αιγαίου βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο κινδύνου λίγο πριν από την απόσπαση του Κοσσόβου από τον εθνικό κορμό της Σερβίας!
Πολύ σωστά έχουν αρχίσει και μιλάνε τα κυβερνητικά στόματα διότι είδαν τελικά το φως το αληθινό και άνευ της επελευσεως του Αγίου Πνεύματος επί των κεφαλών τους… Τόσο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, όσο και ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος ανταποδίδουν τους λεκτικούς χαρακτηρισμούς, κάτι που έπρεπε να είχαν κάνει προ πολλού… Κι επίσης το ότι ενισχύονται τώρα με στρατιωτικές δυνάμεις ο Έβρος και νησιωτικά συμπλέγματα στο Αιγαίο, αυτό είναι πολύ σημαντικό, αλλά δεν αρκεί…
Επειγόντως χρειάζεται προσέγγιση με την Ρωσία και τελεσίγραφο στις ΗΠΑ ότι αν δεν σταματήσουν τον επιθετικό τσαμπουκά της Τουρκίας, τότε κλείνουν εδώ και τώρα οι Βάσεις των Αμερικανών στην Ελλάδα!
Ένα ερώτημα που απασχολεί όλους τους Έλληνες είναι, αν η Τουρκία έχει οριστικά πάρει την απόφαση για επιθετική ενέργεια κατά της χώρας μας.
Η Γερμανία για τους δικούς της λόγους έχει στόχο να πάρει το μεγαλύτερο μέρος της λείας των πετρελαίων μας, γι’ αυτό και ποντάρει στον νταβατζή — πειρατή του Αιγαίου, δηλαδή στην Τουρκία, που αυτό τον καιρό έχει κάνει σπουδαία στρατηγικής φύσης ανοίγματα με την Ρωσία.
Στην ύπαρξη των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, οφείλονται οι καθαρά επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας.
Εδώ ανοίγω μια παρένθεση για αντιπρόταση πάνω στην πρόταση του Παναγιώτη Κονδύλη, όσον αφορά το πρώτο στρατηγικό πλήγμα…
Αντί να κάνει αυτό η Ελλάδα, όπου θα αντιμετωπίσει και πολλές αντιδράσεις ένεκα του λόγου ότι επιτέθηκε πρώτη, μπορεί να κάνει κάτι άλλο: Να θέσει ζήτημα κατάρριψης εχθρικών αεροσκαφών που θα παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο μας…
Εκεί θα μετρηθούν οι αντιδράσεις των υποτιθέμενων φίλων και συμμάχων της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Προηγούμενα από μια τέτοια ενέργεια θα έχει έρθει οπωσδήποτε σε επαφή με την Ρωσία!
Ένα τεράστιο Γεωπολιτικό παιχνίδι παίζεται αυτή τη στιγμή σε μια ευρεία περιοχή, που καλύπτει γεωγραφικά όλη τη Μέση Ανατολή, την Εγγύς Ανατολή και το Αιγαίο… Και όλη βέβαια αυτή η μεγάλη περιοχή είναι υπερφορτωμένη από πετρέλαιο και φυσικό αέριο…
Αργά ή γρήγορα η Τουρκία θα βρει το πρόσχημα για να εξαπολύσει επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδας! Κι ευτυχώς η κυβέρνηση της χώρας μας αντιλήφθηκε με μεγάλη βέβαια καθυστέρηση, το γεγονός ότι οι απειλές του Ερντογάν κατά της χώρας μας δεν γίνονται για εσωτερική κατανάλωση στην Τουρκία, όπως κάποια ελληνικά παπαγαλάκια μας τα είχαν πρήξει με την ηλιθιότητα τους, υποτιμώντας και την κοινή λογική! Βέβαια τον Ερντογάν και την παρέα του συνέφερε να έχει μια τέτοια αντίληψη η χώρα μας…
Με όλα όσα έχουν επισυμβεί μέχρι τώρα, εκτιμώ ότι η Τουρκία θα προβεί σε επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδας, με στόχο την ντε φάκτο ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάνης, που αποτελεί, αν παραβιαστεί, την πύλη εισόδου και εδαφικών προσαρτησεων! Θεωρώ ότι στον Έβρο θα κάνει κίνηση περισσότερο αντιπερισπασμού, ενώ ο βασικός στόχος θα είναι η προσάρτηση ακατοίκητων νησιωτικών συμπλεγμάτων, που κατά την Τουρκία δεν καλύπτονται νομικά από τις Συνθήκες!
Ο Παναγιώτης Κονδύλης έχει άλλη θέση επ’ αυτού… Επισημαίνει πως αν καταληφθεί κάποιο νησί μας στο Αιγαίο από τους Τούρκους, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να μην αναλυθούν σε επιχείρηση ανακατάληψηης. Αντ’ αυτού προτείνει την κατάληψη εδαφών πέραν του Έβρου, ώστε στη συνέχεια να καθίσουμε στο τραπέζι των “”διαπραγματεύσεων”” από θέσεως ισχύος!
Σ’ ένα υπό διαμόρφωση θέατρο πολέμου, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα κρατήσουν προφανώς *ουδέτερη στάση* !!! Από την στιγμή όμως που η χώρα μας εκβιάζεται και απειλείται, η ουδέτερη αυτή στάση ευνοεί τις παράλογες διεκδικήσεις της γείτονος χώρας και είναι σε βάρος της πατρίδας μας!!
Οι σημαντικές θέσεις του συμπατριώτη φιλόσοφου Παναγιώτη Κονδύλη διατυπώθηκαν δημόσια πριν από 20 και πλέον χρόνια και από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα… Όσον αφορά το “”στρατηγικό πρώτα πλήγμα”” που διατυπώνει, παρέχει σημαντικό πλεονέκτημα από στρατιωτικής άποψης, αλλά για να αποδώσει καρπούς πρέπει η χώρα μας να έχει τουλατουλαχιστον ισοδύναμη στρατιωτική ισχύ, αφού ο εχθρός θα τα ρίξει όλα στη μάχη, ενώ όπως προείπαμε θα έχει επιτύχει φανερή η μυστική στήριξη άλλων φιλικών χώρων περιλαμβανομένης και της μεγάλης Ρωσίας…
Πιστεύω ακράδαντα ότι οι οποίες στρατιωτικές κινήσεις της Τουρκίας στον Έβρο θα έχουν παραπλανητικό και μόνο ΧΑ, διότι ο στρατηγικός στόχος είναι η κατάληψη νησιωτικών συμπλεγμάτων περιλαμβανομένων και των Ιμίων!
Το άλλο βασικό ζήτημα που προκύπτει είναι, αν τελικά η χώρα μας, παρά τα όσα προαναφέραμε, δώσει πρώτη το “”στρατηγικό πλήγμα”” κατά του εχθρού, τότε πρέπει να ληφθούν υπόψη όλοι οι παράγοντες και οι συσχετισμοί δυνάμεων…
Τα τελευταία χρόνια συντελούνται μεγάλες γεωπολιτικές καταστάσεις, με απροκάλυπτες επιθέσεις ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλαγές συνόρων, βίαιες ανατροπές καθεστώτων και το πιο επικίνδυνο για τη χώρα μας είναι η περίπτωση της μεθοδευμένες επίθεσης κατά της Σερβίας, που είχε στόχο τον ακρωτηριασμό της με την δημιουργία ενός προτεκτοράτου της ιμπεριαλιστικής Δύσης, του ψευδοκράτους στην πραγματικότητα Κοσσόβου!
Κι έρχομαι τώρα σε ένα άλλο πολύ σοβαρά θέμα: Τι ρόλο έχει παίξει μέχρι στιγμής ο περιβόητος άξονας Ελλάδας — Κύπρου — Ισραήλ και Αιγύπτου? Σε τι έχει αποδώσει μέχρι σήμερα? Μήπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος εμποδισαν την Τουρκία που απειλούσε το ιταλικό ερευνητικό σκάφος στην Κυπριακή ΑΟΖ?
Ελλάδα και Κύπρος να επανακαθορίσουν τις συμμαχίες τους με άλλα κράτη διότι η “”επιχείρηση”” καταλήστευσης των φυσικών πόρων των δύο αυτών χωρών έχει ήδη ξεκινήσει με τον σατράπη πειρατή της Μεσογείου και του Αιγαίου, την Τουρκία που νοστάλγησε την Σουλτανιή αυτοκρατορία!
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο Εθνάρχης της Κύπρου και Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου Μακάριος, σε εποχές μάλιστα μεγάλης έντασης του Ψυχρού Πολέμου, στη δεκαετία του ’60 και στις αρχές του ’70 ανέπτυξε στενή σχέση με την τότε πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση και ήταν βέβαια ένας από τους λόγους που η χούντα των Αθηνών ως πειθήνιο όργανο των Αμερικανών προσπάθησε να τον δολοφονησει!
Και μια υπόθεση εργασίας: Και εμείς και η Τουρκία μετέχουμε στο ΝΑΤΟ… Και οι δύο χώρες έχουν δεσμούς με τις ΗΠΑ… Γιατί όμως η Τουρκία φρόντισε να αποκτήσει τόσο στενούς δεσμούς οικονομικής και πολιτικής φύσης με την Ρωσία?
ΑΝΤΡΕΑΣ ΑΥΓ. ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗΣ — ΑΝΚ