Περιγράφεται με συντομία μια πρόταση για την ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που παρουσιάστηκε στο 5οδιεθνές συνέδριο SWAT, για την επεξεργασία του νερού και των υγρών αποβλήτων από μικρούς οικισμούς και αποκεντρωμένα συστήματα, που διεξήχθη στην Θεσσαλονίκη στις 26-29 Αυγούστου 2018, από ομάδα ερευνητών του Α.Π.Θ και του Τ.Ε.Ι Δυτικής Ελλάδος.
Η τριμελής ομάδα επιστημόνων αποτελούμενη από τους κυρίους, Ζαμάνη Άγγελο (Χημικό MSc), Παντελή Μπαρούχα (Επίκουρο Καθηγητή του τμήματος Τεχνολόγων Γεωπόνων του Τ.Ε.Ι Δυτικής Ελλάδος) και Αναστάσιο Ζουμπούλη (Καθηγητή Χημικής και Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας του Α.Π.Θ στο τμήμα Χημείας/ Τομέας Χημικής Τεχνολογίας και Βιομηχανικής Χημείας), πρότεινε ένα ολοκληρωμένο σύστημα κυκλικής οικονομίας εστιασμένο στην διαχείριση και κυρίως στην ξήρανση της ιλύος (με σκοπό την καλύτερη διαχείριση και περαιτέρω αξιοποίησή της), που παράγεται από την Δ.Ε.Υ.Α Κοζάνης, αλλά και άλλων οργανικής φύσεως αποβλήτων της περιφέρειας (π.χ. απόβλητα από την παραγωγική δραστηριότητα της γουνοποιίας), με στόχο την παραγωγή προστιθέμενης αξίας προϊόντων. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές πρότειναν την χρήση της ιλύος ως υλικό τροφοδοσίας ενός αναερόβιου χωνευτή εγκατεστημένου στην Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης-Αποχέτευσης Κοζάνης (ΔΕΥΑΚ) ή πλησίον αυτής. Το παραγόμενο από την χώνευση βιοαέριο θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο για την ξήρανση της χωνεμένης πια ιλύος (δηλ. την εκροή του χωνευτή). Ως επικουρικά καύσιμα οι ερευνητές πρότειναν να χρησιμοποιηθούν και άλλα απόβλητα που παράγονται στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, όπως π.χ. πριονίδια ή/και χαρτιά φορμαρίσματος από τον κλάδο της γουνοποιίας. Στόχοι αυτής της ενέργειας θα είναι η μείωση του όγκου και κατά επέκταση του κόστους διαχείρισης της ιλύος, η μείωση των παραγόμενων αποβλήτων στην Περιφέρεια, αλλά ακόμη και η αύξηση των θέσεων εργασίας.
Παράλληλα η ξηραμένη πια ιλύς προτάθηκε να εφαρμοσθεί ως εδαφοβελτιωτικό σε καλλιέργειες της Περιφέρειας, όπως π.χ. σιτηρά/καλαμπόκι, μειώνοντας έτσι αντίστοιχα το κόστος παραγωγής. Σε δεύτερο στάδιο, στο πνεύμα της κυκλικής οικονομίας τα παραπροϊόντα αυτών των καλλιεργειών, όπως το π.χ. το ενσίρωμα, αναφέρθηκε πως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και αυτά ως συμπληρωματικά υλικά τροφοδοσίας του αναερόβιου χωνευτή, με στόχο την αύξηση της παραγωγής βιοαερίου. Η πρόταση προέβλεψε ακόμη πως σε περίπτωση πλεονασματικής ποσότητας βιοαερίου, αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, είτε ακόμη (μετά την κατάλληλη αναβάθμιση του) να μπορεί να εγχυθεί και στον αγωγό φυσικού αερίου TAP, πρακτική που ισχύει ήδη σε άλλες χώρες (π.χ. Δανία).
