Προδιαγεγραμμένη η αποτυχία της διάσκεψης για το Κυπριακό, διότι η Τουρκία τα θέλει όλα. Κυρίως δεν θέλει να αποποιηθεί τα επεμβατικά δικαιώματά της, ούτε και να αποσύρει τις κατοχικές δυνάμεις. Μάλιστα ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας πολύ ωμά είπε πως θέλει να κρατήσει το δικαίωμα επέμβασης και μάλιστα αν χρειαστεί, θα το ασκήσει!
Άρα, περιθώρια συνέχειας δεν υπήρχαν. Η Τουρκία έμαθε να εκβιάζει. Την βολεύει η συνέχιση της συνθήκης εγγυήσεων, όπως και η διατήρηση των επεμβατικών δικαιωμάτων, με παράλληλη παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων.
Η Κύπρος είναι μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας χώρα για την Ελλάδα. Είναι η πύλη του φρουρίου, που όποιος κρατά τα κλειδιά έχει και τον έλεγχο της περιοχής στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό που συνέβη το τελευταίο διάστημα, ήταν μια επιχείρηση κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασής της με ένα έκτρωμα. Αυτό που κάποιοι το ονόμασαν «κανονικό κράτος» και το οποίο μελλοντικά θα έθετε σε κίνδυνο ακόμα και την παρουσία στο νησί του Ελληνικού-Κυπριακού στοιχείου!
Μια επιχείρηση παραπλάνησης από τον Δεκέμβρη 2016, που έπαιζαν στο παιχνίδι αυτό οι ενορχηστρωτές Τούρκοι και ο περίεργος πρόεδρος Αναστασιάδης. Μια επιχείρηση δολοφονίας της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασής της με ένα τέρας. Προσπάθησαν να ξαναφέρουν ένα «σχέδιο Ανάν», αλλά τότε ήταν πρόεδρος ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Είχε πει ο αείμνηστος πρόεδρος: «Παρέλαβα κράτος και δεν θα παραδώσω κοινότητα». Κέρδισε τον αγώνα, αλλά «δολοφονήθηκε» για το ΟΧΙ που είπε. Έμεινε όμως στην ιστορία και στις ψυχές των ανθρώπων ως αγωνιστής της εθνικής ιδέας και ήρωας. Τώρα όμως πρόεδρος είναι ο περίεργος Αναστασιάδης!!!
Να πως παρουσιάζει το γεγονός ο Σάββας Καλεντερίδης: «Ευτυχώς που ο Ερντογάν, εν όψει των εκλογών του 2019, δεν υπέγραψε τη δολοφονία της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπό τον φόβο να κατηγορηθεί ως προδότης από την αντιπολίτευση και να χάσει τις εκλογές, εξέλιξη που ισοδυναμεί με τον πολιτικό θάνατό του. Όμως, ως πότε θα μας σώζει ο Ερντογάν;…».
Στη θαλάσσια περιοχή της Κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται ήδη στο οικόπεδο 11 το γεωτρύπανο της γαλλο-ιταλικής κοινοπραξίας TOTAL-ENI. Η περιοχή βρίσκεται ήδη υπό την προστασία δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ και ο ενεργειακός σχεδιασμός προχωρεί όπως είναι προγραμματισμένος. Το πού θα καταλήξει το ενεργειακό και χρυσοφόρο παιχνίδι, ο χρόνος θα δείξει.
Η Κύπρος θεωρητικά είναι Ελληνική, αλλά τα συμφέροντα πολύ χοντρά και δύσκολο να χειριστεί αυτό το θέμα κάποιος δίχως συμμάχους. Δεν δικαιολογούνται άλλες αυταπάτες. Οι Τούρκοι θέλουν την Κύπρο ολόκληρη και δεν θα σταματήσουν να απαιτούν και να εκβιάζουν. Είναι εκτός λογικής πλέον η Ελληνική πλευρά να αναζητά διαλλακτική Τουρκία. Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα πρέπει να ξυπνήσει και να ενωθεί σε μια κοινή εθνική γραμμή. Απαραίτητο όμως είναι, πρώτα να επιλέξει συμμάχους.
Πέρασαν 43 χρόνια αποτυχημένων συνομιλιών, η Τουρκία μόνον ζητάει και το περίεργο είναι πως πάντα κάτι παίρνει. Αν δεν υπάρξει ενότητα των Ελληνο-Κυπριακών δυνάμεων και δεν εξασφαλίσουμε συμμάχους αποτρεπτικής δύναμης, η Κύπρος θα χαθεί οριστικά. Χρόνος δεν υπάρχει και η Τουρκία δεν είναι καλός συνομιλητής. Απλά και ωμά εκβιάζει και απαιτεί. Θέλει όλη την Κύπρο δική της!
Ο Θουκυδίδης είχε πει «όταν μια πολιτεία δεν μπορεί να προστατεύσει τα υπάρχοντά της, τα αρπάζει ο γείτονας». Άρα το ξαναλέμε… Ενότητα και αναζήτηση συμμάχων και εφόσον η Κύπρος ανήκει στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, γιατί να μην ζητηθεί η εγγύηση της Κύπρου ως ευρωπαϊκή υπόθεση.
Η Κύπρος είναι η κυρίως γεωστρατηγική δύναμη της Ελλάδας. Αν χαθεί η Κύπρος χάνεται μεγάλο μέρος του Αιγαίου και ίσως μέρος των νησιών μας. Ισχυρή Ελλάδα σημαίνει Ελεύθερη Κύπρος.
Η Κυπριακή ηγεσία ας αναλογιστεί τους αγώνες που δόθηκαν για την ανεξαρτησία της με τους αγώνες της ΕΟΚΑ και η Ελληνική ηγεσία τις διαδηλώσεις του λαού υπέρ του αγώνα εκείνου.
Σαν «αφύπνιση» εκείνων των γεγονότων θα αναφέρουμε ένα συγκεκριμένο γεγονός που συνέβη στις 10 Μαϊου 1956…
Στις 10 Μαϊου 1956 εκτελούνται δι’ απαγχονισμού στην Κύπρο, οι δύο 22χρονοι εθνομάρτυρες, Μιχαήλ Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου. Την ίδια ημέρα χιλιάδες λαού κατέβηκαν στους δρόμους της Αθήνας, σαν ορμητικό ποτάμι, αγανακτισμένοι από την δολοφονία των Αγωνιστών. Τους ήρωες αυτούς οι Άγγλοι τους είχαν επικηρύξει ως τρομοκράτες!
Όπως διαβάζουμε από το βιβλίο του Μάνου Ν. Χατζηδάκη «Αποκαλύπτουμε την «αντίσταση» 1967-1973»… η κυβέρνηση του Κων. Καραμανλή έδωσε εντολή στην αστυνομία να πυροβολεί στο ψαχνό!!! Επτά (7) νεκροί και τριακόσιοι (300) τραυματίες υπήρξε ο απολογισμός της διαδήλωσης. Μια διαδήλωση που ουδόλως είχε αντικυβερνητικό πρόσιμο, αλλά ήταν υπέρ ενός εθνικού θέματος για το οποίο – υποτίθεται – αγωνιζόταν η κυβέρνηση!
Γι αυτούς τους νεκρούς και αυτή την «εξέγερση» δυστυχώς κανείς δεν αναφέρεται και κανείς δεν κάνει επετειακές εκδηλώσεις. Στη μνήμη αυτού του αίματος, αυτών των αγώνων, ας υπάρξει ΕΝΟΤΗΤΑ για τον κοινό σκοπό. Πριν η Κυπριακή Δημοκρατία «ξαναπέσει» σε ένα άλλο 1974, γιατί τώρα δεν υπάρχει ούτε Μακάριος, ούτε Τάσσος Παπαδόπουλος και τότε θα είναι πραγματικά… εκλιπούσα!!!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος
