Επιβάλλεται η παρέμβαση της δικαιοσύνης
Τι κι αν περνούν τα χρόνια και οι αιώνες. Στην Ελλάδα το πελατειακό κομματικό κράτος και η μεταβίβαση της πολιτικής εξουσίας μέσω των οικογενειών και της συγγένειας του αίματος, καλά κρατεί ως τις μέρες μας!
Ελλάδα, η χώρα της μίζας και της διαφθοράς. Τελευταίο κρούσμα αποκλειστικού ενδιαφέροντος του αρμόδιου εισαγγελέα, ο πρώην πρωθυπουργός Κων. Σημίτης.
Ερευνούνται καταγγελίες του πρώην προέδρου της γαλλικής εταιρείας αμυντικών εξοπλισμών Thales Engineering & Consulting, Μισέλ Ζοσεράν, σε βάρος του Κ. Σημίτη για τη σύμβαση και την προμήθεια του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, του περιβόητου C4L.
Το περίεργο είναι πως οι συγκεκριμένες καταγγελίες χρονολογούνται από το 2005 και η αδέκαστη δικαιοσύνη δεν έλαβε ακόμη θέση για το αν είναι πραγματικές ή όχι!
Δεν είναι η μοναδική υπόθεση διαφθοράς στο ψευτορωμέικο. Υπάρχει σε εξέλιξη το πόρισμα της προανακριτικής για παράνομες ενέργειες στη σύμβαση για τα εξοπλιστικά και η οποία αφορά τον πρώην υπουργό Άμυνας Γιάννο Παπαντωνίου!
Καταγγελίες ων ουκ έστιν αριθμός για πολλά άλλα, όπως οι φρεγάτες και τα leopard που «δείχνουν» Σημίτη – Παπαντωνίου και άλλους «αστέρες» του πολιτικού στερεώματος, αλλά φαίνεται πως η δικαιοσύνη είχε άλλες προτεραιότητες. Τα συγκεκριμένα όμως πρόσωπα έχουν ευθύνη για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, τον χρηματισμό των κομμάτων από τη Siemens και άλλα ταμεία, αλλά δυστυχώς οι καταγγελίες μπήκαν… αρχείο!
Το βέβαιο είναι πως το Ελληνικό Δημόσιο έχει χάσει πολλά χρήματα και το ζητούμενο είναι ποιοι κερδίζουν από όλη αυτή την κατάσταση. Είναι άγνωστοι; Φυσικά όχι. Γιατί καθυστερεί η δικαιοσύνη να παρέμβει; Μήπως έτσι πως εξελίσσονται τα πράγματα από μερίδα της δικαιοσύνης, «νομιμοποιούν» στη λαϊκή συνείδηση τις καταγγελίες Πολάκη σε βάρος της;
Μήπως αν η δικαιοσύνη αρχίσει να «κινείται» και ξεπαγώσει και ζητήματα «αρχείου», αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα για το πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία και απ’ εκεί στα μνημόνια;
Μήπως η δικαιοσύνη πρέπει να ξηλώσει τις ράγες που κινείται για χρόνια η χώρα και να δημιουργήσει συνθήκες ενός υγιούς περιβάλλοντος;
Κεντρο-Αριστερά και πολιτική ελίτ!
Κουβέντες για την Κεντρο-Αριστερά, που θυμίζουν τη γάτα που κυνηγάει την ουρά της δίχως αποτέλεσμα και ουσία. Κάτι τέτοιο θυμίζει το συνέδριο της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», με την ελίτ που λυμαίνεται τον συγκεκριμένο χώρο να μην θέλει να αποχωρήσει από το γήπεδο και να απελευθερωθούν δυνάμεις, νέα πρόσωπα που θα διαμορφώσουν τη νέα πραγματικότητα.
Τα ίδια πρόσωπα, με τις ίδιες καθεστωτικές νοοτροπίες που μυρίζουν λιβάνι και να μη θέλουν να αποχωρήσουν από το στίβο. Μια ελίτ γεμάτη σκουριά, που όπου ακουμπήσει αφήνει λεκέδες. Είπαν τόσα στο συνέδριο, αλλά κουβέντα για το πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία και στα μνημόνια.
Πώς μια χώρα που παρήγαγε σχεδόν τα πάντα και έκανε εξαγωγές, έφτασε να στεγνώσει από κάθε παραγωγική διαδικασία, να εισάγει σχεδόν τα πάντα και τελικά να χρεοκοπήσει… αφού πανηγύρισε πρώτα για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων!
Γάλλοι και Γερμανοί μιλούν για το μαύρο χρήμα με πολύ λάδωμα σε όλους τους εμπλεκόμενους και κυρίως στα υψηλά κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας. Υπάρχει και η απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου για την Siemens, όπου χρεώνονται μίζες σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά στην Ελλάδα η υπόθεση κρύφτηκε… στο αρχείο!
Το πνιγμένο στο λάδι πολιτικό σύστημα έχει άποψη για το αύριο, αλλά τσιμουδιά για το «χθες». Όπως λέει ο χοντρός της παρέας «μαζί τα φάγαμε», αλλά ποιοι είναι αυτοί; Όλοι δεν μπορεί να είναι, ούτε να έφαγαν όλοι τις ίδιες ποσότητες.
Με όλο αυτό το κρυφτούλι γύρω από τον λαδόκαμπο της διαφθοράς, ποιο ήταν το συμπέρασμα του συνεδρίου για την Κεντρο-Αριστερά;
Ας παρακολουθήσουμε τη ροή των γεγονότων…
Κομβικό σημείο διάλυσης του ΠΑΣΟΚ η διαφαινόμενη συνεργασία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Στο συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ. «χαρούμενα» παρών ο Κυρ. Μητσοτάκης! Ήταν φανερή η διάθεση συνεργασίας του με συγκεκριμένα πρόσωπα από το παλιό ΠΑΣΟΚ!
Συμφωνούν όλοι όμως στο ΠΑΣΟΚ με αυτή τη συνεργασία; Μάλλον όχι, αλλά ο σπόρος έπεσε. Τα νήματα συνεργασίας φαίνεται να υφαίνουν Σημίτης-Βενιζέλος, στόχος είναι ένα μέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά κατά του Αλέξη Τσίπρα. Όπως και όλο το παρασκήνιο επίθεσης κατά του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου, στοχεύει στην αποδόμηση της κυβέρνησης και αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή δυνάμεων της Κεντρο-Αριστεράς στην ΕΕ
Ως κορυφαίο παράδειγμα αναφέρουμε τον Σουλτς, που από την αρχή δεν είδε με καλό μάτι την συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ποια ήταν η θέση του Κ. Σημίτη στο συνέδριο της ΔΗΣΥ; Μίλησε για δημιουργία νέου φορέα που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Νέος φορέας όμως σημαίνει πως λέει όχι στο ΠΑΣΟΚ και στην Κεντρο-Αριστερά. Ουσιαστικά προανήγγειλε τη δύση του πράσινου ήλιου και το νέο γκράφιτι με τις πολύχρωμες εικόνες των νέων απρόσωπων προσώπων, φαίνεται να δείχνουν κάτι από τις σκέψεις του!
Η πρόεδρος Φώφη Γεννηματά τι λέει; Οι πιέσεις πολλές και το ζητούμενο είναι εάν μπορεί να σηκώσει το βάρος τους. Καλά οι μεγάλες κουβέντες για ανασύνταξη της Κεντρο-Αριστεράς, αλλά σημαίνοντα στελέχη (Σημίτης-Βενιζέλος-Πάγκαλος-Διαμαντοπούλου) κάθε άλλο θέλουν από ανασύνταξη. Αυτοί θέλουν αποδόμηση του υπάρχοντος ΠΑΣΟΚ και με τα υλικά της αποδόμησης να δημιουργήσουν το νέο κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη!
Όλο το σκηνικό του συνεδρίου ήταν διχαστικό. Μπορεί η γραμμή Σημίτη-Βενιζέλου να ταιριάζει με την νεοφιλελεύθερη γραμμή Κυριάκου, αλλά ιστορικά στελέχη, όπως, Λαλιώτης, Σκανδαλίδης, Μωραϊτης κλπ., δεν φαίνονται διατεθειμένα να μεταλλαχτούν σε νεοφιλελεύθερες ορντινάτσες. Άλλοι πάλι θα δεχόταν την σύμπλευση με ΣΥΡΙΖΑ αν αποχωρούσαν οι ΑΝΕΛ. Όταν ένα κόμμα εξουσίας χάσει και κατεβεί πολύ χαμηλά, τότε ο πύργος αυτός θυμίζει Βαβέλ.
Ο πύργος της Βαβέλ της Κεντρο-Αριστεράς και πολλοί ανεμόμυλοι.
Η μεταπολίτευση φτάνει στο τέλος της, αλλά οι παλιές ελίτ δεν επιθυμούν να αποχωρήσουν. Ξέρουν, ίσως, πως αν φύγουν αμαχητί, θα υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Γιατί λοιπόν να μην στηρίζει ο Κ. Σημίτης τον Κυρ. Μητσοτάκη, αν υπάρχει σχέδιο-συμφωνία παραγραφής των διώξεων που υπάρχουν εις βάρος του; Το ίδιο να ισχύει για Βενιζέλο, Παπαντωνίου κλπ.;
Γιατί το μέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει σχέση με την παραγραφή των αδικημάτων για εξοπλιστικά, χρηματιστήριο, Ολυμπιακούς Αγώνες, τις αλχημείες για την είσοδο στην ΟΝΕ με την αμαρτωλή Γκόλντμαν Σακς κλπ.;
Η πλειοψηφία των πολιτών που βιώνει το αδιέξοδο της κρίσης θέλει νέους δρόμους, χωρίς τα βαρίδια του χθες. To συνέδριο της ΔΗΣΥ έδειξε πως δεν έχει ενιαία θέση για κανένα ζήτημα που ταλανίζει την κοινωνία, επιμένει στα ίδια πρόσωπα του χθες και σίγουρα δεν δίνει λύση εξόδου από την κρίση.
Τελικά το συνέδριο της ΔΗΣΥ ήταν ένα πολιτικό μνημόσυνο αποχαιρετισμού του (κάποτε) «μεγάλου τεθνεώτα», δηλαδή του ΠΑΣΟΚ. Στο άμεσο μέλλον ζητείται αρχηγός, πολιτική ταυτότητα, ιδεολογικές αρχές και τα απρόσωπα πρόσωπα του νέου σήματος… να αποκτήσουν πρόσωπο με μάτια και αισθήματα.
Το βέβαιο είναι πως η χθεσινή ελίτ με βαρίδια τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, που μετεξελίσσονται σε νεοφιλελεύθερες συνιστώσες, δεν μπορούν να ξαναγυρίσουν ως σωτήρες!!!
Με υλικά κατεδάφισης δεν οικοδομείται το καινούργιο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να στήσεις μια παράγκα του Καραγκιόζη με ό,τι προαιρείσθε και πρόθυμη σε εξυπηρέτηση των εντολών του κάθε ισχυρού!
Πολιτικές γωνίες και μια επιχειρούμενη περίεργη διεύρυνση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη!
Πολλές πολιτικές γωνίες δείχνουν οι «θέσεις» του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος εξήγγειλε και προγραμματικό συνέδριο αρχών και θέσεων. Με τόσες αλλαγές που φαίνεται να έχει κατά νου και την επιχειρούμενη διεύρυνση με επίσημο κάλεσμα στο συνέδριο της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», το συνέδριο αυτό ίσως αποτελέσει αρχή εξελίξεων.
Αυτό που ιδεολογικά αντιπροσωπεύει η ΝΔ αποτυπώνεται στο συνέδριο της Χαλκιδικής. Τα τελευταία όμως χρόνια έχουν μπερδευτεί πολλά. Έχει χάσει την επαφή της με τις λαϊκές μάζες και ίσως ήρθε η ώρα να αποφασίσουν… τι κόμμα είναι η ΝΔ, αν εκεί έχει στασίδι η λαϊκή Δεξιά, ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός του συνεδρίου της Χαλκιδικής ή έχει μεταλλαχτεί σε νεοφιλελεύθερο κόμμα; Τέλος, πρέπει να ειπωθεί πώς σκέφτονται να διαχειριστούν την εξουσία και ποια κοινωνική τάξη θα στηρίξουν, με δεδομένο πως ο νεοφιλελευθερισμός δεν έχει καμία σχέση με τις λαϊκές τάξεις.
Στο συνέδριο της ΔΗΣΥ ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε πως έχει «ανοιχτές τις πόρτες». Φυσικά και ο αρχηγός έχει τον πρώτο λόγο, αλλά δεν πρέπει αυτό να είναι σύμφωνο με τις καταστατικές διατάξεις και να έχει την αποδοχή της «βάσης» της παράταξης και των στελεχών; Άλλωστε, σε ένα δημοκρατικό κόμμα οι πόρτες είναι ανοιχτές και σ’ αυτούς που θέλουν να μπουν και σ’ αυτούς που θέλουν να βγουν.
Αρχηγοί της παράταξης στο παρελθόν (Κων. Καραμανλής, Κων. Μητσοτάκης, Κώστας Καραμανλής, Αντ. Σαμαράς), είχαν ανοιχτές τις πόρτες σε όλους όσους ήθελαν να μπουν ή να βγουν. Αν θέλεις να είσαι αρχηγός όλης της παράταξης δεν λειτουργείς με αποκλεισμούς, κυρίως ελέγχεις το ποιόν αυτών που θέλουν να μπουν και βεβαίως πολύ περισσότερο, όταν εσύ τους καλείς να μπουν.
Στο συνέδριο της ΔΗΣΥ συνέβη το οξύμωρο και πολύ περίεργο και το μεταφέρουμε με τα λόγια του Μανώλη Κοττάκη από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (14/7/2017): «… Δεν μπορείς εσύ, το νέο, να πηγαίνεις σε ένα συνέδριο και να χαριεντίζεσαι με τον υπό έρευνα κ. Σημίτη, ο οποίος είναι ταυτισμένος με τις λέξεις Ίμια, χρηματιστήριο, Siemens και του οποίου οι μισοί υπουργοί είναι υπόδικοι…».
Τι σόι διεύρυνση είναι αυτή, όταν ακούγεται το όνομα της κυρίας Διαμαντοπούλου και του Πέτρου Τατσόπουλου; Να ακούσουμε και το όνομα του κ. Στουρνάρα κι ας χιονίσει τον Αύγουστο!
Το μόνο βέβαιο είναι πως στα κόμματα ελληνικών προδιαγραφών κουμάντο κάνει ο αρχηγός… Τα ζόρια όμως έρχονται όταν το λόγο έχει ο λαός!
