«Το φανάρι του Διογένη» ………….. (σχολιασμοί και επισημάνσεις)…

Το εγχώριο πολιτικο-οικονομικό σύστημα και ο ρόλος του στην «ειρηνική κατάκτηση» της Ελλάδας

Η Ελλάδα από τα πρώτα της βήματα ως «ελεύθερη» χώρα, θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς πως έχει κατακλυστεί από επαγγελματικές ομάδες πολιτικών. Ομάδες οι οποίες κληροδοτούσαν μέσω «δημοκρατικών» διαδικασιών την εξουσία από πατέρα σε γιο, από μάνα σε κόρη, από παππού σε εγγονό και από πεθερό σε γαμπρό!

Ένα σύστημα εξουσίας που ξεκίνησε ως προβληματικό, που πλέον έχει σαπίσει και δηλητηριάζει το έθνος. Μέσα σ’ αυτόν το βούρκο οι εκλογές είναι η μοναδική λύση; Φτάνει απλά να αλλάξει ο μηχανοδηγός του τρένου ή πρέπει να ξηλωθούν και οι ράγες πάνω στις οποίες κινείται;

Αν μετρήσουμε από το 1821 έως 2017 θα δούμε πως τα σκαλοπάτια της ανηφοριάς είναι 196. Τι κι αν πέρασαν τα χρόνια και οι αιώνες. Στην Ελλάδα το πελατειακό-κομματικό κράτος και η μεταβίβαση της πολιτικής εξουσίας μέσω των οικογενειών και της συγγένειας αίματος, καλά κρατεί.

Μερικά παραδείγματα; Ο Δημ. Βούλγαρης (πέντε (5) φορές πρωθυπουργός), διόρισε ως υπουργό Παιδείας και εκκλησιαστικών τον γαμπρό του, ο οποίος αμέσως μετά πλούτισε άγρια με την αγοραπωλησία «ιερών» μητροπολιτικών εδρών.

Ο Αλεξ. Μαυροκορδάτος ήταν ο πιστότερος και ακριβότερος εκπρόσωπος των αγγλικών συμφερόντων στην Ελλάδα, ενώ από ελληνικά χέρια δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας και δικάστηκε με θανατική ποινή ο Κολοκοτρώνης!

Όλη η διαδρομή είναι γεμάτη Μαυροκορδάτους. Ειδικά τα τελευταία χρόνια βιώνουμε ένα ιδιότυπο κατοχικό καθεστώς και οι ομοιότητες με το παρελθόν είναι πως κυρίαρχοι ήταν οι Άγγλοι, οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί. Το πιο ενδιαφέρον είναι όμως πως γύρω από τους κατακτητές τότε, όπως και τώρα συμβαίνει, λειτουργούσε εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα με ποικίλες προεκτάσεις.

Είναι συγκεκριμένες οι πολιτικές οικογένειες που διαχρονικά κυριαρχούν. Στην κατοχική περίοδο 1941-44 εμφανίζονται αυτές οι οικογένειες, οι επίγονοι των οποίων συνεχίζουν μέχρι σήμερα να διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Η σχέση αυτών των οικογενειών με τον κατακτητή ήταν αδερφικές, αλλά πρόλαβαν να καλύψουν τις επιλήψιμες δραστηριότητές τους και από συνεργάτες των κατακτητών, εμφανίστηκαν μεταπολεμικά με άλλο πρόσωπο!

Τα ονόματα είναι γνωστά, γιατί κυβερνούν ακόμη. Από πατέρα σε γιο, σε εγγονό και ανηψιό. Με τα χρήματα που πλούτισαν επί κατοχής στήθηκαν επιχειρήσεις και στηρίχτηκαν πολιτικά τζάκια. Οικονομικά και πολιτικά τζάκια διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην μεταπολεμική Ελλάδα, αφού διέγραψαν κάθε «στιγματική» αναφορά στο ένοχο παρελθόν τους!

Η οικονομικο-πολιτική μαφία με το ένοχο παρελθόν, πανίσχυρη πλέον, κυριαρχεί με τους κληρονόμους της στο ψευτορωμέικο. Ο υπερδανεισμός, τα μνημόνια και η πτώχευση είναι έργο του εγχώριου πολιτικο-οικονομικού συστήματος και κυρίαρχοι πάλι οι Γερμανοί!

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑΝΚΣ – ΚΑΝΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ!

Νεοφιλελεύθερη παλινόρθωση με προπέτασμα καπνού

Ο Μενέλαος Γκίβαλος (ΕΠΙΚΑΙΡΑ–7/7/2017-τεύχος 378) γράφει μεταξύ άλλων: «Ε, ναι, λοιπόν επιστρέψαμε»! Ποιος το είπε αυτό; Δήλωση με πρωτοφανή οίηση και αυταρέσκεια από την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ!!!

Πράγματι επέστρεψαν όλοι. Ο πρωθιερέας του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού Κων. Σημίτης, ο πρωθυπουργός ΓΑΠ που παρέδωσε τη χώρα σιδηροδέσμια στο ΔΝΤ και στο «σύστημα» Σόιμπλε-Μέρκελ, ο εμπνευστής του PSI Ευάγγελος Βενιζέλος που αφάνισε τα αποθεματικά των ταμείων, δολοφόνησε με αυτό τους συνταξιούχους και επαύξησε ταυτόχρονα το χρέος…και άλλοι πολλοί.

Όλοι αυτοί επέστρεψαν αποκαθαρμένοι με όλη την «κουστωδία» στελεχών και πρώην υπουργών και εναποθέτουν πλέον σύμπαντες τις προσδοκίες τους… στον Κυριάκο Μητσοτάκη, προκειμένου να επανέλθουν στην κυβερνητική εξουσία ως λευκές περιστερές και να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα.

Πίσω τους σε «μαύρο φόντο» οι φορείς της διαπλοκής, οι εργολάβοι, οι φοροκλέπτες και οι προμηθευτές, οι μιντιάρχες–κουρσάροι των «συχνοτήτων» της παραπληροφόρησης. Και όλοι αυτοί να εύχονται για την επιβίωση του εγχειρήματος του ΔΗ.ΣΥ, προκειμένου ο «φορέας» αυτός να χρησιμοποιηθεί ως βατήρας, ως εργαλείο για την μεγάλη νεοφιλελεύθερη παλινόρθωση!

Είναι γεγονός πως με αφετηρία-ορόσημο το σωτήριο έτος 1996, το «νέο» ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη οδήγησε στη νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία, ερχόμενο σε ρήξη με την πατριωτική συνιστώσα και το κοινωνικό προφίλ του «παλιού» ΠΑΣΟΚ.

Απαξίωσε τελείως τις επιλογές του ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου εισάγοντας νεοφιλελεύθερα ήθη και με τα μνημόνια ένας άλλος Παπανδρέου, που «καβαλούσε το καλάμι» της πράσινης ανάπτυξης, πέταξε κι αυτό το φύλο συκής χωρίς να κρατήσει ούτε τα προσχήματα!

ΓΑΠ και Βενιζέλος δολοφόνησαν ό,τι ακόμη έμεινε από το παλιό ΠΑΣΟΚ, για να μείνει ένα αδειανό πουκάμισο που ακόμη και το σύστημα της διαπλοκής το θεώρησαν περιττό και άχρηστο. Γι αυτό και μένει στα αζήτητα στον πάτο του πηγαδιού. Πώς να μην στριφογυρίζει στον τάφο του ο Ανδρέας Παπανδρέου, με την κακοτυχία να «πέσει» το «κίνημα» που ίδρυσε σε τέτοια χέρια!

Ίσως με την νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη και την σύμπλευση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θεωρούν πως κέρδισαν το εισιτήριο επιστροφής στο στρωμένο με εδέσματα εξουσίας τραπέζι. Η ιστορική πραγματικότητα όμως που δεν αναγνωρίζει αυταπάτες, τους δείχνει πως η θέση τους είναι πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η γέφυρα για συγκυβέρνηση με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν φαίνεται να συγκινεί όλους τους εμπλεκόμενους…

Ούτε οι ΠΑΣΟΚοι δεν φαίνεται να πιστεύουν στη σωτηρία μέσα από το νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο, αλλά ούτε και οι ΝΟΥΔΟΥ-ληδες δεν ξεχνούν τι σημαίνει ΠΑΣΟΚ. Όπως λένε οι «γαλάζιοι» στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (9/7/2017)… «η ιστορία δεν παραγράφεται, οι πολίτες έχουν μνήμη».

Μπορεί κάποιες «δυνάμεις» εντός και εκτός συνόρων να θέλουν τη συγκόλληση των δύο οικοπέδων, του μπλε με το πράσινο, μπορεί να θέλουν να ενωθούν τα οικόπεδα, να δοθούν αντιπαροχή για ανέγερση ενιαίας οικοδομής, αλλά… οι πολίτες έχουν κρίση και μνήμη.

Πολιτικές δίχως αυτοκριτική, τιμωρία με απόδοση ευθυνών, χωρίς αξίες και κοινωνικές δεσμεύσεις, δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας.

Μεθοδεύεται σύγκλιση ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΠΑΣΟΚ;

Πώς αντιμετωπίζουν την περίπτωση σύγκλισης και συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στελέχη της Νέας Δημοκρατίας; Μπορεί σε επίπεδο κορυφής να τα έχουν – περίπου – βρει, αλλά σοβαρές επιφυλάξεις για την προοπτική συνεργασίας εκφράζουν βουλευτές και στελέχη.

Όταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος καταγγέλλει τον Κ. Σημίτη πως «παρενέβη ως νονός και άλλαξε, παρά τις εισηγήσεις των επιτελείων και του αρμόδιου υπουργού, τον τύπο των αεροσκαφών που έπρεπε να αγοράσουμε. Αντί για F15 επέμενε στα F16» και αφήνει υπονοούμενα για «μίζες»… Όταν βάζουν θέμα παραίτησης του προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου… Όταν ορίζουν ως επόμενο πρόεδρο ετσιθελικά τον Λουκά Παπαδήμο με προσωπική αναφορά από τον ΓΑΠ… Όταν δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη για το μνημόνιο και τόσα άλλα, όταν…

Πώς μπορεί, όπως λένε πολλά στελέχη, να γίνει συνεργασία με αυτούς που έχουν πει τα μύρια όσα για τη ΝΔ και έχουν βρίσει σκαιότατα τον Κώστα Καραμανλή;

Όταν μοναδικός στόχος είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Όταν τα πρόσωπα που βρίσκονται στην κορυφή της ΔΗ.ΣΥ. παραμένουν αμετανόητα και κάποια από αυτά βρίσκονται υπό δικαστικό έλεγχο και κατηγορίες, όταν είναι νωπές οι ευθύνες για τα μνημόνια και το παραμύθι με το «λεφτά υπάρχουν» πώς να γίνει η συγκόλληση;

Γράφει η «Κυριακάτικη Δημοκρατία» (9.7.2017): «… Η συνεργασία της ΝΔ με πρόσωπα που έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα και έχουν γράψει τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της χώρας, παραδίδοντάς την στους δανειστές, θα είναι έγκλημα σε βάρος της παράταξης και της χώρας. Κανένα πρόσχημα δεν θα υπάρξει εάν δοθεί συγχωροχάρτι στον Κώστα Σημίτη, στον Γ. Παπανδρέου, στον Γιάννη Ραγκούση, στον Ευάγγελο Βενιζέλο και σε άλλους, που θεωρούν πως μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ θα αποτελέσει γι αυτούς την κολυμβήθρα του Σιλωάμ…».

Κατηγορηματική η βουλευτής της ΝΔ Κατερίνα Παπακώστα: «Με βρίσκει σκεπτική μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΣΥ, διότι αυτή τη στιγμή συνυπάρχουν αρμονικά ο Γ.Α. Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης… πώς να δοθεί συγχωροχάρτι σ’ αυτόν που μας οδήγησε στο πρώτο αχρείαστο μνημόνιο και στον άλλο που ουσιαστικά υπονόμευσε την μετέπειτα κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και τη χώρα, βάζοντάς την απροετοίμαστη από ένα μαλακό (δραχμή) σε ένα σκληρό νόμισμα, το ευρώ, πράγμα το οποίο πληρώνουμε σήμερα».

Στην ίδια λογική και ο βουλευτής Γιώργος Κασαπίδης, που τονίζει τις επιθέσεις στην υπόθεση Βατοπαιδίου που διαψεύστηκαν εκ των υστέρων και οδήγησαν στο διχασμό. «Καλό είναι να κάνουν πρώτα την αυτοκριτική τους και να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα ψέματα που είπαν και να δηλώσουν μετάνοια για τα πολιτικά αμαρτήματά τους».

Φαίνεται πως στον Καραμανλικό πυρήνα δεν μπορεί να ενσωματωθεί εύκολα ο «αρχιερέας της διαπλοκής» κι αυτός που έριξε την κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, λαμβάνοντας μέρος στο παιχνίδι υπονόμευσής του από ξένες δυνάμεις. Η ιστορία δεν παραγράφεται.

Από την γενικότερη πολιτική κατάσταση μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αντιμετωπίζει προβλήματα και σε πολλά να δείχνει ανεπαρκής, αλλά πόσο πείθει η ΝΔ; Εκφέρει πολιτικό λόγο δίχως συνοχή και οι κινήσεις «κορυφής» δεν είναι σύμφωνες με όλους. Αν παρ’ όλα τα προβλήματα η κυβέρνηση αντέχει, αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην αδυναμία της ΝΔ να προσφέρει εναλλακτικές πολιτικές που θα δώσουν λύσεις. Ο λόγος της δεν πείθει.

Το σίγουρο είναι πως το πολιτικό σκηνικό θα παραμένει ρευστό και ευμετάβλητο και όταν οι μεθεπόμενες εκλογές γίνουν με την απλή αναλογική… αυτό ας θεωρηθεί ο αστάθμητος παράγοντας που δύναται να επηρεάσει την πορεία των πραγμάτων.

Εάν το τρένο της ανάπτυξης έχει κολλήσει στα βαλτονέρια, οι μηχανοδηγοί έχουν αποτύχει, τότε ξηλώνουμε τις ράγες πάνω στις οποίες κινείται το τρένο και αλλάζουμε πορεία βγαίνοντας από τις λάσπες. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική ηγεσία χωρίς εξαρτήσεις και τα βαρίδια του χθες.

Συγκλίσεις χωρίς συνοχή και αποδοχή που κρύβουν σκοτεινές συμφωνίες, δεν είναι αποδεκτές. Δεν ωφελούν ούτε το πολιτικό σύστημα και κυρίως δεν βοηθούν στην ανάσταση της χώρας.