Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη και εκδήλωση στο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Κοζάνης από το Βελβεντό

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη και εκδήλωση διοργανώσαμε και πραγματοποιήσαμε (13-12-2018) στο Τιάλειο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Κοζάνης από το Βελβεντό με τη συμμετοχή 40 περίπου γυναικών και ανδρών. Διοργανωτής της εκδήλωσης ο Ιερός Ναός Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.

Παρασκευάστηκαν εδέσματα (κουλουράκια, κέικ) σύμφωνα και με την υπόδειξη του ιδρύματος και συγκεντρώθηκαν, στο αρχονταρίκι του Αγίου Διονυσίου, είδη διατροφής και άλλα χριστουγεννιάτικα δώρα, προσφορά αγάπης των οικογενειών, για τους 70 τροφίμους (50 γιαγιάδες και 20 παππούδες) του Γηροκομείου.

Η 20μελής Χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου ετοίμασε για την περίσταση και παρουσίασε πρόγραμμα ψαλμών και χριστουγεννιάτικων καλάντων: Το Κοντάκιο ‘’Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει’’. Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα: ‘’Άγια Νύχτα’’, ‘’Χιόνια στο καμπαναριό’’, ‘’Τρίγωνα, κάλαντα’’ και τα πανελλήνια κάλαντα: ‘’Καλήν ημέραν άρχοντες, … Χριστός γεννάται σήμερον – εν Βηθλεέμ τη πόλει – οι ουρανοί αγάλλονται – χαίρετ’ η φύσις όλη…’’.

Γεμάτος από γιαγιάδες ο χώρος υποδοχής. Tο σαλόνι του Γηροκομείου έλαμπε στολισμένο χριστουγεννιάτικα. Μας υποδέχτηκαν ευγενικοί και πρόσχαροι ο π. Δημοσθένης Τζαλαζίδης, η διευθύντρια κ. Γεθσημανή Κεντεποζίδου, οι εργαζόμενες στην κουζίνα και στο Γηροκομείο γυναίκες. Μας κέρασαν σοκολατάκι και καφέ.

Η Χορωδία μας, παρουσίασε το μικρό χριστουγεννιάτικο πρόγραμμά της. Έψαλλαν και σιγοτραγουδούσαν μαζί και οι γιαγιάδες. ‘’Η Παρθένος σήμερον’’. ‘’Χιόνια στο καμπαναριό’’. Την ίδια στιγμή από τα παράθυρα του σαλονιού βλέπαμε το χιόνι να πέφτει πυκνό. Και δίπλα το καμπαναριό του Αγίου Παντελεήμονα να ασπρίζει.

Και όλοι (χορωδοί και τρόφιμοι) αναπολούσαμε τα παιδικά μας χρόνια μέσα στις οικογένειές μας με την αξεπέραστη θαλπωρή τους, αναπολούσαμε τις ολοφώτεινες εκκλησιές τη νύχτα των Χριστουγέννων, την είσοδό μας στο χώρο της ελευθερίας και της αγάπης του Θεού, που ‘’γίνεται Αυτός άνθρωπος για να μας κάνει Θεούς κατά χάριν’’, όπως και γράφει στην Εγκύκλιό του για τα φετινά Χριστούγεννα ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης μας, ο Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.

Η Στέλα Τσιανάκα (τρόφιμος του Γηροκομείου) απήγγειλε από στήθους 3 ποιήματα. ‘’Το κρυφό σχολειό’’ του Ιωάννη Πολέμη: ‘’Απ’ έξω μαυροφόρ’ απελπισιά, – πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι – και μέσα στη θολόχτιστη εκκλησιά – στην εκκλησιά που παίρνει κάθε βράδυ – την όψη του σχολειού – το φοβισμένο φως του καντηλιού – τρεμάμενο τα όνειρα αναδεύει – και γύρω τα σκλαβόπουλα μαζεύει’’ και άλλα δύο. Τα θυμόταν ολόκληρα από το Δημοτικό Σχολείο.

Φαίνεται η δυναμική του Σχολείου: δυναμική ελευθερίας, δημιουργίας και εθνικής αξιοπρέπειας. Η οποία δεν επιδέχεται ουδέτερο πρόσημο, παρά μόνο αν και όταν (ημών κοιμωμένων) απολέσει την αυτοσυνειδησία της και μετατραπεί (δηλαδή την μεταλλάξουν) σε διαδικασία εκπαίδευσης ‘’που φκιάχνει εργαλεία’’.

Κλείνοντας την εκδήλωση τραγουδήσαμε όλοι μαζί το ‘’Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα, – … – είσαι και θα ‘σαι ελληνική, Ελλήνων το καμάρι…’’.

Το τραγούδι αυτό το τραγούδησαν μαθητές στην παρέλαση στον Γέρακα Αττικής. Οι καθηγητές τους, τους απέβαλαν. Ευθυγραμμίστηκαν με την υπουργό αμύνης των Σκοπίων η οποία απαίτησε να πάψουν οι Έλληνες να τραγουδούν το ‘’Μακεδονία ξακουστή’’. Τι θα δουν ακόμα τα μάτια μας, ιδίως αν ο πολιτικός μας βίος κυρώσει (άπαγε της βλασφημίας) τις Πρέσπες.

Φεύγοντας είχαμε τις ευχές όλων. Μια μικρή Φάτνη μπροστά στην έξοδο θύμιζε το: ‘’Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων – ο ποιητής των ουρανών, και Βασιλεύς των όλων’’.

Ψιγοψάλαμε: ‘’Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει – κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια χρόνια να ζήσει!’’.