Υπάρχουν τα «πολιτικά μανιφέστα» των Δημοτικών Συνδυασμών, που προσδιορίζουν το υπόβραθρο του οδικού χάρτη πάνω στον οποίο θα βαδίσουν. Υπάρχουν όμως και τα προσωπικά πολιτικά μανιφέστα, που προσδιορίζουν την προσωπική αντίληψη του καθένα από εμάς που μετέχει σε δημοτικούς συνδυασμούς, για το πώς αντιλαμβάνεται την Αυτοδιοίκηση και τον ρόλο του μέσα σ αυτήν.
Με αφορμή τη συμμετοχή μου στις εκλογές της 26ης Μαίου 2019, σαν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, επιτρέψτε μου τη δική μου αντίληψη να σας ξεδιπλώσω μέσα σε λίγες αράδες, ώστε να μπορέσει ο καθένας που θα γίνει κοινωνός των θέσεών αυτών, να αξιολογήσει πέρα από το παρελθόν μου, τη μεγάλη ή τη μικρή προσφορά μου στον τόπο, τη δυνατότητα η σωρευμένη μου εμπειρία και γνώση να μετασχηματισθούν σε έργο και προσφορά… και την συνολικότερη αντίληψη μου για την Αυτοδιοίκηση, την αξία της για τα τοπικά πράγματα και το πώς όλα αυτά θα μετασχηματισθούν προς όφελος του πολίτη.
Αυτοδιοίκηση… Η ίδια η λέξη προσδιορίζει και την ουσία της δομή της. Διοικεί τα του οίκου της. Με ανθρώπους ταγμένους στο σκοπό αυτό, που λειτουργούν ανυστερόβουλα και ανυπόκριτα και που προκρίνουν το «εμείς» από το παθολογικό «εγώ».
Αυτοδιοίκηση… Η αμεσότερη μορφή δημοκρατικής οργάνωσης στον σύγχρονο κόσμο. Με δομές που οφείλουν να διασφαλίζουν ένα πλαίσιο λειτουργίας ηθικό, υγιές, ανταγωνιστικό, αξιοκρατικό και φυσικά αποτελεσματικό, ώστε να είναι και χρήσιμο στο πολίτη.
Αυτοδιοίκηση… Ένας θεσμός με τα χαρακτηριστικά, που ανέφερα πιο πάνω, είναι αυτονόητο πως δεν μπορεί να αφήνεται έρμαιο στα χέρια των κομμάτων και των μικρόνοων υπολογισμών τους, για τον προσπορισμό κομματικών και εκλογικών ωφελειών, καθότι κάτι τέτοιο λειτουργεί υπονομευτικά και εν τέλει καταστροφικά για τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες, τις οποίες δήθεν είναι ταγμένα και τα πολιτικά κόμματα να υπηρετούν.
Αυτοδιοίκηση… Πεδίο δημιουργικής ενασχόλησης με προτάξεις ανθρωποκεντρικές, όπου όλα – ιδέες, σχεδιασμοί, όραμα – οφείλουν να κατατείνουν, στο πως θα κάνουν τη ζωή και την καθημερινότητα του πολίτη, πιο εύκολη, όμορφη και ποιοτική, σε αντιστάθμισμα πάντα με την απρόσωπη χοάνη της κεντρικής πολιτικής σκηνής, που δυστυχώς έχει μετατραπεί σε αρένα κυρίως προσωπικών διαγκωνισμών των μονομάχων, που ελάχιστα όμως αφορούν τους δεινοπαθούντες πολίτες.
Αυτοδιοίκηση… Θα την ήθελα να μην είναι πεδίο άσκησης προσωπικών ανταγωνισμών. Να μην ασκείται με κανενός είδους απειλές, εκβιασμούς ή καταφυγές σε δικαστικές αίθουσες, αλλά να πρυτανεύει στη σκέψη όσων την διακονούν η σύνεση, η μετριοπάθεια, η διάθεση συνεννόησης και η ομοθυμία, ώστε ο πολίτης να μην εγκλωβίζεται σε διλήμματα που ουδόλως τον αφορούν και να μπορεί να επιλέγει με σκέψη καθαρή και ανεπηρέαστη, όσα και όσους προκρίνει, πως θα βοηθήσουν τον τόπο και την ζωή του. Προκρίνω λοιπόν, ως μόνα εργαλεία άσκησής της, τον διάλογο, την συνεννόηση και την πειθώ.
Αυτοδιοίκηση… Ένας θεσμός με συνέχεια στο χρόνο, πέρα από τα πρόσωπα. Η προσφορά του ενός, εφαλτήριο για συνέχεια από τον επόμενο. Ροή, επικοινωνία, αναγνώριση, συμπόρευση θα όφειλαν να συναποτελούν το κοινό μότο σκέψης όσων φιλοδοξούν να προσφέρουν. Η εμπειρία δεν συνηγορεί προς την κατεύθυνση αυτή, όμως, αυτή η διαπίστωση από μόνη της αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για την αναβάθμισή της ή την κατακρήμνισή της… και μαζί με αυτήν, των ίδιων των ζωών μας.
Αυτοδιοίκηση… Προσωπικά απεύχομαι τις κάθε λογής περιπέτειες – δικαστικές, οικονομικές και κατ επέκταση προσωπικές, οικογενειακές και ηθικές – για τους ταγούς της (τόσο αυτοδιοικητικών, όσο και ιδεολογικών, κομματικών ή εσωκομματικών αντιπάλων μου), την ώρα που είναι παγκοίνως γνωστό, πως η άσκησή της αποτελεί μια σχιζοφρενική σχοινοβασία ανάμεσα σε νόμους και κανόνες, που από τη μια οριοθετούν την νομιμότητα, μα από την άλλη βάζουν τους μύριους όσους φραγμούς στην ίδια την αποτελεσματική άσκησή της. Να γιατί μια τολμηρή αντίληψη των πραγμάτων από τους ταγούς της είναι αναγκαία, χωρίς ασφαλώς να μεταπίπτει στο άλλο, απευκταίο άκρο, της παρατυπίας και παρανομίας. Κι εδώ έρχεται και κολλάει περίφημα, η αντίληψη κυρίως των επικεφαλείς των δημοτικών συνδυασμών, για την αγορά, τη ζωή, την οικονομία, την ανάπτυξη… που δεν μπορεί να είναι άσχετη με τις μέχρι τώρα προσωπικές και επαγγελματικές εμπειρίες, γνώσεις και ανησυχίες τους. Προτάσσω και θέλω τον επόμενο Δήμαρχο, άνθρωπο της αγοράς και του επιχειρείν… τους λόγους ήδη επιγραμματικά τους εξήγησα πιο πάνω … κι ο νοών νοείτω…
Κλείνω εδώ αυτή την πρώτη, ελπίζω ενδιαφέρουσα, καταγραφή σημειωμάτων, του πως εγώ αντιλαμβάνομαι την προσφορά της Αυτοδιοίκησης και των Αυτοδιοικητικών στη ζωή μας…
Μια προσφορά, που μπορεί να επιτευχθεί, μόνο με λαγάρια σκέψη και προθέσεις, όλων εκείνων που είναι αποφασισμένοι να συγκροτήσουν μια πραγματική συμμαχία πολιτών για να φανούν χρήσιμοι στον τόπο και τους συντοπίτες τους…..!!!
