Ο μεγάλος σοφός Πλάτων αναφερόμενος για τους Ολυμπιακούς αγώνες έχει ένα ρητό «Στην ελεύθερη ατμόσφαιρα του γυμναστηρίου άστραψε φως και είδε ο αθλούμενος τον εαυτόν του».
Η ονοματοθεσία ενός κλειστού γυμναστηρίου τι θα δώσει στους νέους που αθλούνται, που στη σημερινή εποχή προκαλούνται σφοδρές αντιθέσεις λόγω της προτίμησης κάποιο όνομα από συμπάθεια ή γνωριμία. Παραβλέποντας και παρακάμπτοντας τις αρχές του Αθλητισμού που έχει Ιδανικά και σε αυτά πιστεύουν οι αθλητές ασκούμενοι στην Ελεύθερη ατμόσφαιρα του γυμναστηρίου και, όχι υπό την σκιά κάποιου ονόματος .Ο Λουκιανός, φιλόσοφος, ρήτορας συγγραφέας , 125 μ.Χ., αποδίδοντας μεγάλη σημασία στον Αθλητισμό, υμνούσε τους Ολυμπιακούς αγώνες και περιέγραψε τον περίφημο Δισκοβόλο του Μύρωνα, 450 π. Χ.
Τα Κλειστά Γυμναστήρια ή τα Στάδια είναι Κρατικά και δεν τα δίνουν κανένα όνομα ιδιώτη ακόμη και σε δωρητή. Έχω δύο παραδείγματα.
1.Το ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ καλλιμάρμαρο Στάδιο που το κατασκεύασε ο Γεώργιος Αβέρωφ πλούσιος Έλληνας από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1896, για να γίνουν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Ελλάδα. Δεν φέρει το όνομα του, Επισήμως ονομάζεται ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΣΤΑΔΙΟ.
2. Το ποδοσφαιρικό γήπεδο Κοζάνης ήταν χωράφια του Παυσανία Πολυζούλη, τα οποία προσέφερε στο Δήμο να κατασκευαστεί γήπεδο ποδοσφαίρου το 1929, μετά την ίδρυση των δύο σωματείων ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ και ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ , προηγουμένως οι ομάδες τους έπαιζαν σε χωράφια , ο Ολυμπιακός σε χωράφι του Παύλου, έπαιζε και ο γιός του, εκεί που είναι σήμερα ο κήπος του Δήμου και ο Μακεδονικός περίπου στη Λαϊκή αγορά σε χωράφι του Κανδύλη. Ο Πολυζούλης έδωσε και χρήματα για διαμόρφωση του χώρου σε γήπεδο. Όπως επίσης έδωσε χρήματα και το 1933 για να διαμορφωθεί στίβος για τις ανάγκες του κλασικού αθλητισμού της Πόλης εν όψει αγώνων. Ο Δήμος Κοζάνης είχε βάλει μία επιγραφή στο Γήπεδο «Δωρεά Παυσανία Πολυζούλη». Τη Ταμπέλα αυτήν τη θυμόμαστε στην είσοδο του γηπέδου. Όταν τα γήπεδα τα ανέλαβε η γενική γραμματεία Αθλητισμού έκανε κερκίδες, αποδυτήρια, περιφράξεις και άλλα. Περιήλθαν σε αυτή και τα Ονόμασε Εθνικά στάδια και αφήρεσε την επιγραφή του Πολυζούλη. Σήμερα νομίζω ελάχιστοι γνωρίζουν την προσφορά του Πολυζούλη. Συμπεραίνετε ότι δεν δέχεται η Γ.Γραμ. Αθλητισμού όνομα ιδιώτη στα στάδιά της. Πιστή στις αρχές του Αθλητισμού.
Το Κλειστό γυμναστήριο της Λευκόβρυσης είναι έργο της Γ.Γραμ. Αθλητισμού, επί γραμματείας του Γεωργίου Λιάνη και όπως μου έλεγε αισθανότανε ηθική υποχρέωση να κατασκευάσει κλειστό γυμναστήριο στην Κοζάνη, γιατί τα αδέρφια του πατέρα και ο πατέρας του σπούδασαν στο Βαλταδώρειο γυμνάσιο της Κοζάνης, Ο Παππούς του ήταν μεγαλέμπορος στο Αμύνταιο και είχε πολλές εμπορικές σχέσεις με τους Κοζανίτες. Μάλιστα ο πατέρας του Θεμιστοκλής έπαιξε ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό Κοζάνης από το 1928, μετά τη δημιουργία του, ως μαθητής του Βαλταδωρείου γυμνασίου.
Όσον αφορά όνομα για να δοθεί στο κλειστό γυμναστήριο Λευκόβρυσης, πέρα από την απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου, απαιτείτε και η έγκριση του Υφυπουργείου Αθλητισμού, στο οποίο ανήκει το κλειστό γυμναστήριο. Η οποία συνήθως είναι απορριπτική. Το οποίο θα μπορούσε να ονομαστεί και Γεώργιος Λιάνης.
Για την αθλητική ιστορία του τόπου θα αναφέρω μερικά ονόματα Κοζανιτών που ασχολήθηκαν και με τον Αθλητισμό. Και που οφείλουμε να τους τιμούμε.
Α΄. Στέργιος Πιτσέλης καθηγητής σωματικής αγωγής. Υπηρέτησε και στο Βαλταδώρειο. Το 1964 στη συγχώνευση των Ομάδων Ολυμπιακού Μακεδονικού με το όνομα ΚΟΖΑΝΗ, ήταν έφορος ποδοσφαίρου. Προώθησε τον γιό του Ζήνων στον αθλητισμό και συμμετείχε στην ομάδα Βόλλεϋ του Εθνικού Κοζάνης ως βασικός παίκτης . Τα (10) δέκα τελευταία χρόνια στην υπηρεσία του ήταν Διευθυντής στο ΠΑΝΑΘΗΝΑΊΚΟ ΣΤΑΔΙΟ-Καλλιμάρμαρο. Και μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Πυγμαχίας εκπροσωπώντας τον Εθνικό Κοζάνης. Είναι αείμνηστος από χρόνια, πολύ καλός φίλος. Βοήθησε τον Αθλητισμό της Κοζάνης.
Β.΄ Μανώλης Παπαδογιαννάκης. Καθηγητής σωματικής αγωγής, η μητέρα του Κοζανίτισσα, το γένος Χαλβατζή, γεννημένος και διαμένοντας στην Κοζάνη. Υπηρέτησε σε γυμνάσιο Κοζάνης. Ως μαθητής στο Βαλταδώρειο γυμνάσιο έριχνε δίσκο, πολύ καλός, και είχε διακριθεί στους Πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες που είχαν τελεσθεί στη Θεσσαλονίκη. ήρθε δεύτερος πανελλήνια στο αγώνισμα του δίσκου και τον παρομοίαζαν με τον Δισκοβόλο του Μύρωνα. Που ως γνωστόν τον περιγράφει ο Λουκιανός. Έπαιζε Μπάσκετ και Βόλλεϋ στον Εθνικό Κοζάνης από το 1971 που ιδρύθηκε ο Σύλλογος, αλλά και στο τμήμα του Στίβου του Εθνικού διακρίνονταν στο Άλμα εις ύψος. Πολυτάλαντος αθλητής. Στη συνέχεια λόγω σπουδών πήγε στην Αθήνα, εκεί, έπαιξε στην ομάδα του Βόλλεϋ του Παναθηναϊού , επανήλθε στην Κοζάνη και συνέχισε να συμμετέχει στο τμήμα Βόλλεϋ του Εθνικού. Από το 1983 προσελήφθη ως προπονητής στο γυμναστικό σύλλογο και δημιούργησε την ομάδα Βόλλεϋ γυναικών που την ανέδειξε την περίοδο 1992-93 στην Α1 Εθνική κατηγορία και μαζί με τους προκριθέντες «Παναθηναϊκό, Ιωνικό και Βύρωνα Αθηνών» καθώς και ο Γυμναστικός συμμετείχαν στους Ευρωπαϊκούς αγώνες πρωταθλήματος, το έτος 1993. Πανευρωπαϊκή επιτυχία του Γυμναστικού με προπονητή το Μανώλη Παπαδογιαννάκη.
Από τις σπάνιες περιπτώσεις που προβλήθηκε η Κοζάνη στην ανάπτυξη του Αθλητισμού και εν προκειμένω στο Βόλλεϋ.
Γ΄. Μιχάλης Γιαννουζάκος. Γυμναστής η Μητέρα του Κοζανίτισσα το γένος Καραδαλή. Γεννήθηκε στην Κοζάνη , πέρασε τα παιδικά του χρόνια, και μετά μετακόμισαν οικογενειακός στη Θεσσαλονίκη, όπου έγινε μέλος της ΧΑΝΘ. Και της ομάδας Μπάσκετ . Η ΧΑΝΘ έφερε το Μπάσκετ στην Ελλάδα. Έπαιξε στην περίοδο που είχε μεγάλη ομάδα η ΧΑΝΘ, με παίκτες ταλέντα. σπούδασε Γυμναστής, στη συνέχεια μετεγράφηκε στην ΑΕΚ. αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στην περίοδο που η ΑΕΚ κατέκτησε και το Ευρωπαϊό Κύπελλο με αθλητές που έγραψαν Ιστορία στο Μπάσκετ της Ελλάδας και πολλές φορές αναδείχθηκε πρωταθλητής της Ελλάδας. Ο Γιαννουζάκος Μέλος της Εθνικής ομάδας Μπάσκετ με 140 περίπου συμμετοχές διετέλεσε και αρχηγός της Εθνικής. Επανήλθε στη Θεσσαλονίκη γράφτηκε στο σύλλογο ΑΡΗΣ και δίδασκε στη σχολή σωματικής αγωγής του ΑΠΘ. Ερχότανε πολλές φορές στην Κοζάνη και συμβούλευε το τμήμα μπάσκετ, δεν ξεχνούσε τη γενέτειρα και από που ξεκίνησε, άλλωστε ο αδερφός τους Κώστας φαρμακοποιός έπαιζε μπάσκετ στον Εθνικό μαζί με τον Λάζαρο Καραθανάση επίσης φαρμακοποιός και τον Γιάννη Γιαταγαντζίδη , γεωπόνος, μία τριάδα αθλητών με ταλέντο που προώθησε το μπάσκετ στην Κοζάνη.
Ο Μίκης όπως τον λέγανε χαϊδευτικά, όταν έγιναν τα εγκαίνια του κλειστού γυμναστηρίου Κοζάνης το 1979 και ήταν πρωτοβουλία του Εθνικού Κοζάνης για την ανέγερση και χάρις στον φίλο μας Κώστα Παπαναστασίου γεν. γραμ. Αθλητισμού πραγματοποιήθηκε η ανέγερση του κλειστού. Στα εγκαίνια όπως συνηθίζεται, είχε φέρει ο Εθνικός την ομάδα Βόλλεϋ του ΑΡΗ Θεσσαλονίκης και την ομάδα μπάσκετ Ενόπλων δυνάμεων που ήταν προπονητής ο Γιαννουζάκος , ο οποίος έπαιξε με την ομάδα του Εθνικού στον αγώνα εναντίον της ομάδας των Ενόπλων. Και το βράδυ παρέθεσε ο Εθνικός δείπνο στον αείμνηστο φίλο μας και συμπατριώτη με καταγωγή από το Βελβεντό Κώστα Παπαναστασίου και τεχνικά μέλη της Γεν. γραμματείας Αθλητισμού που είχαν έρθει στα εγκαίνια και την προϊσταμένη του τμήματος γυμναστών στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση Γυμνάστρια Πανάγου. Ουδεμία άλλη αρχή, Νομαρχία η Δήμος, ασχολήθηκαν με τους ανθρώπους που κατασκεύασαν το κλειστό. Στα εγκαίνια είχε έρθει και ο Υφυπουργός Αθλητισμού ο Αχιλλέας Καραμανλής, μετά τα εγκαίνια αναχώρησε. Επίσης ο Εθνικός παρέθεσε δείπνο και στην ομάδα του ΑΡΗ και στην ομάδα των Ενόπλων δυνάμεων.
Τα γράφω όλα αυτά προς ενημέρωση του Δήμου Κοζάνης, την κοινότητα Κοζάνης και των συμπολιτών μας προς αποφυγή κάθε βεβιασμένης ενέργειας, παραβλέποντας τις αρχές του Αθλητισμού και την ελεύθερη άσκηση των αθλουμένων.
Γιάννης Κορκάς
Πρώην πρόεδρος του ΕΘΝΙΚΟΥ και πρ. Πανελλήνιο Αθλητικό στέλεχος
