ΕΝΑ 15ΝΘΗΜΕΡΟ ΜΕ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ (ΜΕΤΑΞΑ) ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ. «ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ» (ΘΕΑΤΡΟ, ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ-ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗΣ, ΑΝΤΑΜΩΜΑ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ)

Όλοι, μικροί-μεγάλοι στον γενέθλιο τόπο, το χωριό μας, για αντάμωση και ψυχαγωγία μαζί. Αγκαλιές, φιλιά, χαιρετίσματα, όλα αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή. Γέμισε το χωριό μας με τον ερχομό των ξενιτεμένων (εσωτερικό-εξωτερικό).
Συνταξιούχοι, νέοι, έφηβοι, παιδιά. Οι παιδικές φωνές, δείγμα ζωής και συνέχειας αυτού του τόπου, που τόσο πολύ, όλοι τον αγαπάμε.
Ήρθε η Πέμπτη 18-07-19 και στήθηκε στην ανακαινισμένη αίθουσα του Κοινοτικού Καταστήματος η έκθεση ζωγραφικής, ξυλογλυπτικής και εικονοτεχνημάτων του συγχωριανού μας Π ι σ τ ό λ α Α θ α ν α σ ί ο υ και του εκλεκτού φίλου μας Σ ο υ λ ί δ η Φ ώ τ η .
Ο αγαπητός σε όλους Θανάσης με το Ε ι κ α σ τ ι κ ό Α φ ι έ ρ ω μ α σ τ ο ν Μ έ γ α Α λ έ ξ α ν δ ρ ο (επίκαιρο το θέμα) και ο φίλος μας Φώτης με την Ξ υ λ ο γ λ υ π τ ι κ ή Ε ι κ ο ν ο τ ε χ ν η μ ά τ ω ν .
Έργα εξαιρετικής τέχνης!
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στους δύο και η έκθεση των έργων ήταν μια πρώτη γνωριμία με το κοινό του χωριού μας που εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια.
Η έκθεση λειτούργησε 4 ημέρες. Τους συγχαίρουμε για την εξαιρετική δουλειά τους (τέχνη) και τους ευχαριστούμε που τίμησαν το χωριό μας!
Η θεατρική παράσταση το βράδυ της Παρασκευής 19-07-2019, σκόρπισε γέλιο, χαρά, σε μικρούς και μεγάλους! Καταχειροκροτήθηκε η υπεύθυνη Π α υ λ ί ν α Β α σ . Χ α ρ έ λ α , συγχωριανή μας, που διαμένει στη Θεσσαλονίκη. Η παράσταση ήταν προσφορά του Αθλητικού Συλλόγου «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» Μεταξά.
Ημέρα Σάββατο, 20-07-2019, εορτή του Προφήτη Ηλία. Πολύ πρωί, άλλοι πεζή και οι περισσότεροι με Ι.Χ. ανηφόρισαν για το Εξωκλήσι. Φτάνοντας ανάψαμε όλοι μας το κεράκι στη χάρη του Προφήτη, ασπαστήκαμε την εικόνα του και παρακολουθήσαμε με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία. Ιερουργός, ο πατέρας Γεώργιος Πιστόλας και χοράρχης ο μεγάλος Μουσικός και Ιεροψάλτης Παύλος Αναγνώστης (αφιχθείς εκ Ζυρίχης). Όλοι εμείς οι υπόλοιποι βοηθοί. Και σαν τέλειωσε η Θεία λειτουργία, δεχτήκαμε το κέρασμα της Εκκλησίας (όπως συνηθίζεται σε κάθε γιορτή Εξωκλησίου) και αρκετών συγχωριανών μας. Ακολούθησε ο καθιερωμένος χορός με τις γυναίκες κυρίως, γύρω από τον Ιερό Ναό με το τραγούδι της ημέρας: «Στουν Άγια Ηλιά στουν Πλάτανου, κοντά στις κρύες βρύσες» και «Μια πέρδικα κελάιδησε».
Απ’ την κορφή του Αϊ Λιά αγναντέψαμε τη γύρω περιοχή, που μας θύμισε ένα σωρό ανάμικτες αναμνήσεις! Απέραντος ο ορίζοντας! Το μάτι μας έφτασε μέχρι τον Όλυμπο, τη Βουνάσα της Δεσκάτης, τον Μπούρινο της Κοζάνης, τον δικό μας Αμάρ Μπέη, το Ρήγα, το Δυναμάρι, την Κόκα, το Φλάμπουρο, την Μεγάλη και τη Μικρή Ντοβρά, τη Δεμάτη, τον Κάμπο. Αγναντεύοντας τον τόπο, το μάτι ξεκουράζεται, και η ψυχή σου ευφραίνεται. Ευχαριστήσαμε τον Παντοδύναμο που μας αξίωσε κι εφέτος να λειτουργηθούμε στο Εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία και πήραμε τον κατηφορικό δρόμο για το χωριό.
Από νωρίς, τ’ απόγευμα, στρώθηκαν στα τραπέζια στην κεντρική πλατεία του χωριού μας από τους νέους (εθελοντές) φορώντας τη χαρακτηριστική μπλούζα του Αθλητικού Συλλόγου. Και σαν πήρε να βραδιάζει, άρχισαν να προσέρχονται οι συγχωριανοί για να συμμετάσχουν και να χαρούν την εκδήλωση του Α ν τ α μ ώ μ α τ ο ς , που έγινε πλέον θεσμός (έτος καθιέρωσης του Ανταμώματος το 1996).
Σε λίγο γέμισε όλη η πλατεία και οι γύρω ελεύθεροι χώροι από συγχωριανούς και φίλους του χωριού μας. Όλοι γευτήκαμε τα ζεστά σουβλάκια και τα λουκάνικα, τα κρύα ποτά και χορέψαμε με τα τραγούδια του τόπου μας, που έπαιξε η Δημοτική Ορχήστρα των αδελφών Κ α σ ι ά ρ α . Την εκδήλωση, άνοιξε ο χαιρετισμός του επανεκλεγέντος Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Μεταξά κ. Ιωάννη Μπλαχάβα, ευχαριστώντας όλους, για την επανεκλογή του και για τη συμμετοχή όλων και σ’ αυτό το ΑΝΤΑΜΩΜΑ. Το γλέντι κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες. Συγκινητική η παρουσία των νέων παιδιών που βοήθησαν για την εξυπηρέτηση όλων και για το κέφι τους μέχρι το ξημέρωμα.
Πολλά συγχαρητήρια στο Δ.Σ. του Αθλητικού Συλλόγου και στον ακούραστο όπως πάντα Κώστα Αναγνώστου, Γραμματέα του χωριού μας.
Τη Δευτέρα, 22-07-19, εκκλησιαστήκαμε στο Εξωκλήσι του Αγίου Νεκταρίου, που έκτισε η οικογένεια του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου (Γκαραβέλας), μετανάστες στη μακρινή Αυστραλία. Ιερουργός, ο Αρχιμανδρίτης πατέρας Θεόκλητος Μπασιάς. Με το τέλος της Θείας Λειτουργίας δεχθήκαμε τα κεράσματα της οικογένειας Αντωνίου Κων. Παπαγεωργίου (αφιχθείς εκ Αυστραλίας) και πολλών συγγενών και φίλων τους. Τους ευχαριστήσαμε, παίρνοντας μαζί μας τη χάρη του Αγίου Νεκταρίου και επιστρέψαμε στο χωριό, αφού πρώτα δροσιστήκαμε με το κρυστάλλινο, δροσερό και γάργαρο νερό της βρύσης Πηγαδάκι (Πγιαδάκι).
Παρασκευή, 26-07-2019, ημέρα εορτής της Αγίας Παρασκευής, εκκλησιαστήκαμε στο ομώνυμο Εξωκλήσι που βρίσκεται στο Κοιμητήριο του χωριού μας. Ιερουργοί, ο Αρχιμανδρίτης πατέρας Θεόκλητος Μπασιάς και ο Πρωτοπρεσβύτερος πατέρας Γεώργιος Πιστόλας, που επί της εφημερίας του κτίστηκε το 1979 (αμφότεροι Μεταξιώτες). Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Προσκυνήσαμε στους τάφους των γονιών και των προσφιλών μας προσώπων, ανάψαμε κερί στη μνήμη τους και αποχωρήσαμε συγκινημένοι, αλλά και ευχαριστημένοι που μας αξίωσε ο Θεός να προσευχηθούμε, όχι μόνο για τον εαυτό μας και την οικογένειά μας, αλλά και για τους δικούς μας ανθρώπους που έφυγαν από τούτο τον πρόσκαιρο κόσμο, τα αγαπημένα μας και σεβαστά πρόσωπα.
Θα ήταν παράλειψη, αν δεν τιμούσαμε, όσοι μπορέσαμε και το Αντάμωμα των απανταχού Λιβαδεριωτών Κοζάνης (διπλανό χωριό το Λιβαδερό, μεγάλο με πλούσια κίνηση), στις 26-07-2019. Παρόντες στην εκδήλωση αυτή ήταν και οι νέοι βουλευτές της Π.Ε. Κοζάνης, κα. Βέττα Καλλιόπη, συντοπίτισσα και ο κ. Στάθης Κωνσταντινίδης. Η Δημοτική Ορχήστρα μας ικανοποίησε αφάνταστα, αφού συμμετείχαν: στο τραγούδι ο Νίκος Νίκου (συντοπίτης) και η Λένα Ντίνα (από την Ελάτη). Ο Κώστας Δεδούσης στο κλαρίνο, ακούραστος και ο δεξιοτέχνης στο βιολί Βασίλης Πλακιάς. Η επιτυχία « ά ρ ι σ τ η» .
Μένουν ακόμα δυο μεγάλες συναντήσεις, δυο μεγάλες εκδηλώσεις-χαρές. Στις 10-08-2019 ημέρα Σάββατο, ο μεγάλος χορός-γλέντι του Συλλόγου Μεταξιωτών Κοζάνης (που φέτος συμπληρώνει 32 ολόκληρα χρόνια από την ίδρυσή του, με πλούσια δράση και πολλά ενδιαφέροντα) και η μεγάλη γιορτή της Παναγίας στις 15-08-2019 (Δεκαπενταύγουστος). Όλοι, παρόντες, στις δύο εκδηλώσεις για να διατρανώσουμε την ύπαρξή μας, να τιμήσουμε το χωριό μας, να γλεντήσουμε και να χαρούμε όλοι μαζί.
Και τώρα λίγες γραμμές και μερικές σκέψεις για τον ελληνικό πολιτισμό.
Το να νιώθεις την καταγωγή σου, τη συνέχεια του εθνικού εγώ σου, την ιστορία που σου κάνει συνειδητό, όσο και να είναι, το πέρασμα του έθνους σου μέσα στους αιώνες, τη γειτονιά σου, με όσα συνέβησαν, με τα έθιμα των πατέρων σου, με τη σκέψη τους, δεν είναι « π ρ ο γ ο ν ο π λ η ξ ί α » , είναι απλή και καλή « π ρ ο γ ο ν ο λ α τ ρ ε ί α » , θύμηση των περασμένων, γνωρισμός με τον ίδιο τον εαυτό σου. Και αυτή η προγονολατρεία πρέπει να βρίσκεται, είναι η π α ρ ά δ ο σ η η χ ρ ή σ ι μ η . Έ θ ν ο ς χωρίς παράδοση δεν υπάρχει. Κι εμείς οι ίδιοι, οι ζωντανοί, παράδοση δημιουργούμε κάθε μέρα, για τα ερχόμενα τα χρόνια και για τις νεότερες γενεές με τις πράξεις μας και με τη σκέψη μας. Και η παράδοση πρέπει να δουλευτεί σωστά, για να α ν θ ο β ο λ ή σ ε ι . Το χ ω ρ ι ό , το κάθε χωριό, το χωριό μας και οι άνθρωποί του και κύρια οι γυναίκες μπορούν να σου δείξουν καθαρότερα από κάθε άλλον το μ ο ν ο π ά τ ι για να ανηφορήσεις κατά τις ρίζες σου. Στο χωριό βρίσκεις τη βάση του ανθρώπου της φυλής σου γιατί είναι κάτι πλατύτερο από την οικογένεια και όχι ακόμα εθνική κοινωνία, μολονότι αρχή τούτης. Και οι γυναίκες, φυλάγουν πιστότερα την π α ρ ά δ ο σ η από τους άντρες, που την παραμορφώνουν από εξωτερικές επιρροές και από λογική. Χνάρια της παράδοσης θα σου δώσουν τα κεντήματα, τα υφάσματα, τα τραγούδια και οι χοροί, οι παροιμίες που καθρεφτίζουν την πείρα και τη σοφία του λαού.
Πήγαινε, λοιπόν, στα δημοτικά τραγούδια, στη δημοτική τέχνη και στη χωριάτικη και τη λαϊκή ζωή, στα ανταμώματα για να βρεις τη γλώσσα σου και την ψυχή σου, και , μ’ αυτά τα εφόδια, αν έχεις ορμή μέσα σου και φύσημα, θα πλάσεις ό,τι θέλεις π α ρ ά δ ο σ η κ α ι π ο λ ι τ ι σ μ ό , α λ ή θ ε ι α κ α ι φ ι λ ο σ ο φ ί α .
Από τον εαυτό σου θα αρχίζεις πάντα, δεν έχεις και τίποτε άλλο δικό σου και τόσο πολύτιμο. Μαθαίνοντας πούθε έρχεσαι, ξέρεις και πού είναι ο δρόμος σου να πας. Και σαν τα μάθεις αυτά θα είσαι άνθρωπος.
Σ υ μ π έ ρ α σ μ α : Δε θέλουμε αυτός ο τόπος, η γη που μας μεγάλωσε να ξεθωριάζει από την παράδοση.
Εμείς οι Καμβουνιώτες και ιδιαίτερα ως Μ ε τ α ξ ι ώ τ ε ς , νιώθουμε χαρά και καμαρώνουμε για τον τόπο μας και για τη λεβεντιά των ανθρώπων του.
Τον γενέθλιο τόπο σου, είτε τον αφήνεις πίσω σου και θρηνολογείς, είτε τον κουβαλάς μέσα σου και πασχίζεις να τον υψώσεις με τα έργα σου, είτε εάν δύνασαι επιστρέφεις σε αυτόν.
Κλείνω το καλοκαιρινό τούτο πόνημά μου, με στίχους της αγάπης του Κ. Βάρναλη:
Εγώ για το χατίρι σου, τρεις βάρδιες είχα βάλει.
Είχα τον ήλιο στα βουνά και τον αητό στους κάμπους,
και τον βοριά το δροσερό τον είχα στα καράβια.
Μα ο ήλιος εβασίλεψε, και ο αητός αποκοιμήθη
και το βοριά τον δροσερό τον πήραν τα καράβια.
Και έτσι του δόθηκε καιρός του Χάρου και σε πήρε.