Παρατηρούμε, δυστυχώς, στις μέρες μας μια ασύγγνωστη και αχρείαστη, κατά τη γνώμη μου, διαμάχη, δε βρίσκω καταλληλότερο όρο, μεταξύ “Πιστών” και Επιστημόνων. Οι πρώτοι αντιτίθενται στα μέτρα προστασίας και το κλείσιμο των Εκκλησιών, με βασικό τους επιχείρημα ότι στον ιερό χώρο της Εκκλησίας η Θεία Χάρις προστατεύει τους “Πιστούς’ και οι δεύτεροι, λίγοι, ευτυχώς, και οι μεν και οι δε, υποστηρίζουν ότι την πρωτοκαθεδρία την έχει η Επιστήμη και όχι η Πίστη.
Πιστεύω ότι και οι μεν και οι δε επαναλαμβάνουν το σφάλμα του 19ου και 20ου αιώνα να θεωρούν ασύμβατους τους δρόμους της Επιστήμης και της Πίστης. Σφάλλουν, κατά τη γνώμη μου,, και οι μεν και οι δε. Οι πρώτοι, επειδή πιστεύουν ότι η Επιστήμη και ο ορθός Λόγος απειλεί την Πίστη, και οι δεύτεροι, όταν και αν πιστεύουν ότι μέσω της Επιστήμης μπορούν να εδραιώσουν ένα πνεύμα “αθεϊσμού”
Το επίκεντρο της λύσης του προβλήματος το έθεσε πολύ ορθά, προσωπική μου άποψη πάντα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης: “Δεν κινδυνεύει η Πίστη, κινδυνεύουν από τον ιό οι Πιστοί”, και για αυτούς, ακριβώς, πρέπει να ληφθούν και λαμβάνονται μέτρα προστασίας. Η πίστη δεν κινδυνεύει από την Επιστήμη και τη γνώση, επειδή είναι άλλος ο δικός της δρόμος και άλλος ο δρόμος της Επιστήμης. Ο δρόμος της Πίστης ξεκινά από κει που τελειώνει ο δρόμος της Επιστήμης. Η Πίστη ξεπερνά την Επιστήμη, την οποία καθοδηγεί και καταξιώνει. Σε καμιά περίπτωση δεν την καταργεί..
Για την εξ Αποκαλύψεως Αλήθεια η ανθρώπινη Σωτηρία είναι έργο του Θεανθρώπου – Χριστού, δηλαδή έργο συνεργασίας Θεού και Ανθρώπου, ούτε μόνο του Θεού (Θεοκρατισμός) ούτε μόνο του Ανθρώπου (Ανθρωποκεντρισμός).
Τηρούμε, λοιπόν, τις εντολές της επιστήμης, διατηρούμε αλώβητη την Πίστη μας τη Χριστιανική και καλούμε τον Χριστό – Μεσσία να αναστηθεί στις καρδιές μας μένοντας στο σπίτι και “πατώντας” με τη Χάρη του Αναστάντος τον θάνατο.
Και κάτι τελευταίο για όσους επικαλούνται το παράδειγμα των Οσιομαρτύρων: “Όπως θυσιάστηκαν οι Άγιοι για την Πίστη τους, ας πεθάνουμε κι εμείς”.. Εκείνοι θυσίασαν τη δική τους ζωή, εμείς, αν προσβληθούμε από τον ύπουλο ιό, κινδυνεύουμε να γίνουμε δυνάμει “δολοφόνοι” και το δικαίωμα αυτό δεν το έχουμε. Ο Χριστός θυσιάστηκε ο ίδιος για μας, δε θυσίασε εμάς, για να θεμελιώσει τη Μεγάλη του Πίστη. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Θεόδωρος Κωνσταντινίδης