Αγαπητοί,
Με πόνο πολύ καταθέτουμε αυτές τις γραμμές που σκοπό έχουν να ευθυγραμμίσουν τον πιστό λαό της Κοζάνης με την εν Χριστώ διδασκαλία τη σχετική με το σώμα του ανθρώπου. Η διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, κάνει λόγο για κεκοιμημένους και όχι για «νεκρούς». Θα ήταν καλό στο σημείο αυτό να θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «…ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς…» (Ματ. 8, 17-34).
Δυστυχώς ο επιστημονικός υλισμός και πολλοί άθεοι συμπολίτες μας ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο ταφής των ανθρώπων (πριν αυτοί πεθάνουν) που δεν είναι το «χώμα» αλλά το «σώμα» κάποιου άλλου ανθρώπου. Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που διατυπώνουν ευθαρσώς την άποψη ότι είναι άδικο ένα σώμα με τα όργανά του να το τρώνε τα σκουλήκια, όταν μάλιστα υπάρχουν τόσοι ασθενείς που τα χρειάζονται για να ζήσουν, άλλος λίγα και άλλος πολλά χρόνια. Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί εδώ και 51 χρόνια (το 1967 έγινε η πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση καρδιάς) έπεισαν τον απλό και ευκολόπιστο κοσμάκη πως ο δωρητής οργάνων – κατά την αφαίρεση – είναι ΝΕΚΡΟΣ. «Εγκεφαλικά νεκρός». Ψέματα! Ως γνωστόν, ο καθηγητής Πανεπιστημίου πυρηνικής ιατρικής Κωνσταντίνος Καρακατσάνης σχολιάζοντας τη θέση των πανεπιστημιακών καθηγητών του Χάρβαρντ (1968) που πρωτοόρισαν την έννοια του «εγκεφαλικού θανάτου», συγχαίρει αυτούς για την ειλικρίνειά τους λόγω του ότι αναφέρουν καθαρά ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σε «κώμα», ότι δηλαδή είναι ζωντανοί! Ο ασθενής που είναι σε κώμα είναι ζωντανός και δεν είναι νεκρός. Κοιμάται…
Όμως αδελφοί εν Χριστώ η απάντησή μας σ’ αυτό το επιστημονικό κατασκεύασμα ας είναι αυτά τα λόγια, τα λόγια ενός άξιου εργάτη του Ευαγγελίου, το ιεροκήρυκα Δημητρίου Παναγόπουλου. Ακούστε τα και κηρύξτε τη σημερινή ημέρα, την 1η Νοεμβρίου 2019 ως ημέρα πένθους και ημέρα Μετανοίας για χιλιάδες φόνους απλών ανθρώπων που παραπλανήθηκαν και πίστεψαν ότι υπάρχει θάνατος. Ιδού:
«Κεκοιμημένοι, όχι νεκροί
“(Το παν έγκειται σ’ αυτήν τη λέξη (κεκοιμημένοι), σ’ αυτό τον χαρακτηρισμό, εδώ υπάρχει όλη η φιλοσοφία κι όλη η υπόθεσης του νεκρού!)
Έχει λοιπόν ο Θεός πολλά γύρω από το θέμα ότι ο άνθρωπος όταν πεθάνει, που λέμε στη γλώσσα μας, πέφτει σ’ ένα μεγάλο ύπνο. Σας ρωτώ, τι είναι ο ύπνος αυτός που όλοι μας τον χρησιμοποιούμε; Και πολλές φορές και το μεσημέρι; Τι είναι ο ύπνος; Ένας μικρός θάνατος! Και ο θάνατος τι είναι; Ένας μεγάλος ύπνος! Μα ο ύπνος είναι θάνατος; Ασφαλώς! Πώς θα μας το αποδείξεις; Να μην στο αποδείξω εγώ, να στο αποδείξει ο Θείος Χρυσόστομος… Όταν ο άνθρωπος, λέει, πέφτει να κοιμηθεί, του υπενθυμίζει τον θάνατο. «Μάθε άνθρωπε (και φρόντισε να μάθεις) τίς εί, θνητός εί, ύπνω δουλεύεις;». Είσαι πεθαμένος λέγει όταν κοιμάσαι; Και συνεχίζει και λέει: Ρώτησε τον αιρετικόν: «Τί έστι; ζών ή νεκρός;» (έναν που δεν πιστεύει, που αδιαφορεί , εδώ λέει αιρετικόν) «Και εάν μεν είπη, Ζών (ζωντανός είναι), είπε. Διατί ούν ουκ αισθάνεται των λαλούντων ή περιπατούντων;»!
Ξέρετε πολλές φορές ξαπλώνεις και σηκώνεσαι και σου ‘χουν πάρει το πανταλόνι! Κι είσαι γυμνός. Ούτε τον άκουσες, ούτε τον είδες. Σ’ έγδυσε, μπήκε μέσα, και συ κοιμάσαι! «Πεθαμένος ήσουνα – λέει η λαϊκή σοφία – και σας έκλεψαν απόψε;»! Θα πει κανείς ότι είναι νεκρός, κατά συνέπεια πεθαμένος ήτανε. Τότε πώς αναπνέει; Τον βλέπεις να ανασαίνει. Τον έκλεψες, «ήταν νεκρός» λες! Άμα ήταν νεκρός, και δικαιολογημένα τον έκλεψες, «πως αναπνέει;»! Διότι, «το γαρ εμπνέον ουκ έστι νεκρόν · το μη αισθανόμενον ουκ έστι ζων»! Αυτό, λέει, δεν μπορείς να το εξηγήσεις, «αλλά τα υπέρ σε φαντάζη», ψάχνεις να βρεις άλλα πράματα; Εδώ δεν ερμήνευσες τι είναι ο ύπνος. Ότι είναι μυστήριον ο ύπνος. Και ο θάνατος είναι ένας μεγάλος ύπνος!
Υπάρχουν δύο ύπνοι. Μιας και τα λέμε και το θέμα είναι περίπου (ίδιο), υπάρχουν δύο ύπνοι! Είναι ο ύπνος, αυτός που είναι φάρμακο, που είναι δώρο από τον Θεό στον άνθρωπο – που δυστυχώς ο άνθρωπος δεν έχει πει μια φορά στον Θεό · Ευχαριστώ, για τον ύπνο!
Τι είναι ο ύπνος! Πέφτεις 10 λεπτά και σηκώνεσαι καινούργιος άνθρωπος. Ποιος τράβηξε την κούραση, την ζαλάδα, τον πόνο, τη στεναχώρια, και τώρα είσαι καινούργιος άνθρωπος; Ποιος το ‘κανε κατά την ώρα που εσύ κοιμόσουν;
Υπάρχει βέβαια και άλλος ύπνος. Ο ζοφερός ύπνος της αμαρτίας. Άλλος κοιμισμένος από την αμαρτία. Κείνο να παρακαλούμε τον Θεό να μας φιλάει…» (https://www.youtube.com/watch?time_continue=1727&v=AhtQd2gtS6U)
Με σεβασμό προς την ορθόδοξη Αλήθεια
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός
