Ποιος είναι ο ρόλος των διανοουμένων σήμερα και ποιες δυνατότητες έχουν; Γιατί σιωπούν, ή μήπως μιλούν πολύ χαμηλόφωνα και δεν ακούγονται; Αν τελικά η διανόηση πάρει τη μορφή ενός σύγχρονου συλλογικού υποκειμένου που δρα τότε μπορεί ν΄ανοίξει δρόμους για μια πραγματική και ουσιαστική πνευματική και ηθική αναγέννηση της κοινωνίας;
Υπάρχει άραγε αδιάβατος μέχρι σήμερα δρόμος που θα μπορούσαν να μας τον υποδείξουν οι σκαπανείς του πνεύματος, ώστε να τον ακολουθήσουμε και να βγούμε στο ξέφωτο;
Κάποιοι απ΄τους σύγχρονους στοχαστές λένε πως χρειαζόμαστε έναν ριζοσπαστικό ανθρωπισμό (όσο κι αν στις μέρες μας χλευάζεται ως παραδοσιακός και ξεπερασμένος) που θα αμφισβητήσει ενεργά το σύστημα της εξουσίας του χρήματος και θα ελευθερώσει τις κοινωνίες απ΄το καπιταλιστικό γκέτο.
Λέτε να είναι αυτό που μας λείπει και γι΄αυτό βολοδέρνουμε μεταξύ αντιφατικών αξιών και πεποιθήσεων;
Και στο ξέφωτο πως και πότε θα βγούμε;
