Η Ζωή μου όλη..
Τι ήταν η ζωή μου;
συχνά πυκνά το συλλογιέμαι,
όσο πιο κοντά στο τέλος φτάνει..
απώλειες οδυνηρές; κέρδη τρανά;
προσδοκίες που πραγματοποιήθηκαν
ή θάρρη κομπωμένα;
όνειρα απατηλά; ελπίδες φρούδες;
τίποτε από όλα αυτά, ΟΧΙ!
Ένας κύκλος ήταν από χαρές αθόρυβες,
που τις γεύτηκα με όλη μου την καρδιά,
τις μοιράστηκα με όποιους και όσους αγάπησα
και πολλαπλάσιες τις ξαναπήρα πίσω..
Ήταν ένας δεσμός στενός μ’ αυτόν τον τόπο,
που με την ομορφιά του με έκανε βαθιά ευτυχισμένο
και όλο πιο συχνά με νεύματα και συμβουλές
της ζωής μου έγινε αιώνιος σκοπός και στόχος.
Ένα σφιχταγκάλιασμα ήταν αδελφικό
με τα δρομάκια, τον άνεμο και τα νερά του,
με τα σύννεφα που κολυμπούσαν στον γαλάζιο ουρανό του
και άσματα δόξας και τιμής
για τη γλυκιά μου την πατρίδα τραγουδούσαν.
Μ’ αυτές τις τρανές και παντοτινές του δυνάμεις
έκλεισα πίστη αδελφική
και ευλογία μου παντοτινή υπήρξε
που όλα μου τα χρόνια
τον αγάπησα βαθιά, όσο και τους ανθρώπους
