Η συζήτηση για την ενοποίηση Πανεπιστημίων και ΤΕΙ στην πατρίδα μας γίνεται ενώ δεν έχει τεθεί από το Υπουργείο Παιδείας το σχετικό πλαίσιο, δεν έχουν δοθεί κατευθύνσεις για τον διάλογο και δεν προσδιορίζονται καν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Σε άλλες περιπτώσεις ενοποιούνται ΤΕΙ και ονομάζονται Πανεπιστήμιο, σε άλλες το ΤΕΙ απορροφάται από το Πανεπιστήμιο, σε άλλες η ακαδημαϊκή κοινότητα αρνείται οποιονδήποτε διάλογο και σε άλλες επιδιώκονται ετερόκλητες συνενώσεις που δεν υπακούουν σε κάποια γεωγραφική ή εκπαιδευτική εγγύτητα.
Εντούτοις όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς πραγματικά να αλλάζει η διάρκεια των σπουδών ή τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, και έτσι παραπλανούνται και οι νεοεισερχόμενοι φοιτητές που καλούνται να συμπληρώσουν μηχανογραφικό δελτίο (στο μηχανογραφικό του 2018 το Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ είναι δίπλα-δίπλα με το Πολιτικών Μηχανικών Αιγάλεω που είναι 4ετούς φοίτησης και με διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα).
Μέσα σ´ αυτό το πλαίσιο μοναδική επιδίωξη του Υπουργείου φαίνεται να είναι η απάλειψη του όρου “τεχνολογικό“ από τα τριτοβάθμια ιδρύματα σπουδών εκπαίδευσης στην πατρίδα μας.
Για την επίτευξη της επιδίωξης αυτής το Υπουργείο υπόσχεται ίδρυση νέων σχολών και τμημάτων παντού.
Και όλα αυτά ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΔΙΠ (Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση) :
· Η χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας μειώθηκε και το 2017 και έφτασε στο 0,06 % του ΑΕΠ
· Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι η χώρα με τον υψηλότερο αριθμό φοιτητών στην ΕΕ με ποσοστό 6,58 %
· Η χώρα μας έχει μια από τις δυσμενέστερες αναλογίες μεταξύ φοιτητών και διδασκόντων στην ΕΕ που ανέρχεται σε 44,1 (δηλαδή ένας διδάσκων για 44,1 φοιτητές)
Θεωρούμε πως :
· Η περιοχή μας μαστίζεται από οικονομική κρίση και ανεργία, ενώ βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο, οδεύοντας σε εποχή μικρότερης εξάρτησης από τον λιγνίτη και βιώνοντας μια πρωτόγνωρη οικονομική και πληθυσμιακή συρρίκνωση.
Για το λόγο αυτό ο τόπος χρειάζεται ισχυρή παρουσία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Χρειαζόμαστε το επιστημονικό προσωπικό, τους φοιτητές, τη δράση τους και τη δημιουργικότητά τους.
Εύλογα αισθανόμαστε δικαιωμένοι όσοι στο παρελθόν στηρίξαμε την ίδρυση και την ανάπτυξή του Πανεπιστημίου πρόσφατα κα του ΤΕΙ παλαιότερα.
· Η ενίσχυση της παρουσίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που τόσο εχει ανάγκη ο τόπος μας όπως προείπαμε, δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν υπάρξει :
—Αύξηση της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων.
—Αναδιάταξη του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας.
—Παροχή της θεσμικής δυνατότητας στα περιφερειακά ιδρύματα να
ιδρύουν ξενόγλωσσα τμήματα ώστε να προσελκύουν φοιτητές από το
εξωτερικό.
· Δεδομένων όλων των παραπάνω είναι δευτερεύον το ζήτημα της συνένωσης του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
Οι υποσχέσεις για ίδρυση νέων σχολών και τμημάτων κάτω απο τις τρέχουσες συνθήκες είναι γράμμμα κενό.
Είναι αναμφίβολα προφανές ότι η πολιτική και η ευθύνη για την κατάργηση των ΤΕΙ συνολικά σε όλη τη χώρα απαιτεί ενιαία εθνική πολιτική και δεν μπορεί να διαφοροποιείται ανά περιοχή ανάλογα με τους κρατούντες συσχετισμούς στα εκπαιδευτικά ιδρύματα ή την αυτοδιοίκηση.
Πρωτίστως λοιπόν η κυβέρνηση και στη συνέχεια η ακαδημαϊκή κοινότητα έχουν το λόγο.
