Το παρακάτω άρθρο που έγραψα πέρυσι την 31-8-2018, για τη Βιβλιοθήκη εν όψει των εγκαινίων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και επειδή η προηγούμενη Δημοτική αρχή δεν προέβη στην αλλαγή του τίτλου της Βιβλιοθήκης από Κοβεντάρειος σε Ιστορική όπως έγραφα και όπως επιβάλλεται να γίνει, τιμώντας τους προγόνους μας και που ίδρυσαν και εφοδίασαν με βιβλία τη Βιβλιοθήκη. Αναρωτιέμαι πως δεν ενήργησε ο πρώην πρόεδρος του Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης που με την ανάληψη έδωσε νέα πνοή στη Βιβλιοθήκη. Το επαναφέρω το άρθρο στη νέα Δημοτική αρχή που αφορά και τη νέα διοίκηση του Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης να ασχοληθούν με το θέμα και να αποδώσουν στη βιβλιοθήκη τον Ιστορικό τίτλο της. Δηλαδή «Ιστορική Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης».
Με την ευκαιρία να επισημάνω στη νέα Διοίκηση της Βιβλιοθήκης, ότι η Βιβλιοθήκη από το 1996 που απεβίωσε ο τότε διευθυντής της Βασίλης Σαμπανόπουλος, δεν προσελήφθη νέος διευθυντής , για 23 συναπτά έτη μέχρι σήμερα η θέση είναι κενή. Μοναδικό φαινόμενο για βιβλιοθήκη. Παρά τα όσα έχουμε γράψει κατά το παρελθόν κανείς δεν ήρθε στο ύψος των καθηκόντων του, αφήνοντας τη βιβλιοθήκη χωρίς διευθυντή, που είναι άκρως απαραίτητος και ο μόνος που θα αναδείξει την πλούσια βιβλιοθήκη μας., Φυσικά ο διευθυντής πρέπει να είναι επιστήμονας με ειδικές γνώσεις για βιβλιοθήκη και να γνωρίζει τουλάχιστον και 2 ξένες γλώσσες. Επ’ αυτού έχω να προτείνω ένα δικό μας παιδί Κοζανίτη, που είναι μάλιστα και από μετάταξη στη Βιβλιοθήκη ως γραφέας. Λέγεται Δημήτρης Μυλωνάς και έχει σπουδάσει κλασική αρχαιολογία με Ντοκτορά από πανεπιστήμιο της Γερμανίας στο οποίο για πέντε (5) χρόνια ήταν υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου .Γνωρίζει Γερμανικά και Αγγλικά και εργάστηκε και στο Υπουργείο Πολιτισμού ώστε να είναι γνώστης των διαδικασιών λειτουργίας του Υπουργείου απέναντι σε βιβλιοθήκες και
Μουσεία. Ώστε να ενεργεί αναλόγως Συνεπώς δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για Διευθυντή τον έχουμε κοντά μας και διαθέτει όλα τα επιστημονικά προσόντα που χρειάζεται ένας διευθυντής Βιβλιοθήκης. Αναμένουμε την απόφαση της Δημοτικής αρχής.
Παραθέτω παρακάτω το άρθρο που είχα γράψει προ έτους.
Με την αφορμή των εγκαινίωντου νέου κτηρίου της «Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης», τα οποία, όπως ανακοινώθηκε, θα τελέσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος τη 10η Οκτωβρίου, μία ημέρα προ της επετείου απελευθερώσεως της Κοζάνης από τους Οθωμανούς(11 Οκτωβρίου 1912), διατυπώνουμε την παρακάτω άποψη για τη μετονομασία της Βιβλιοθήκης.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης φέρει τον τίτλο «Κοβεντάρειος», διότι οι Αδελφοί Κοβεντάρου, που ζούσαν στις ΗΠΑ και προόδευσαν οικονομικά, αποφάσισαν να κάνουν κάποια δωρεά στη γενέτειρα τους. Έτσι, με τη δωρεά των Αφών Κοβεντάρου ανεγέρθη τη δεκαετία του 1950 ένα συμπληρωματικό κτήριο, εφαπτόμενο στην πίσω πλευρά του Δημαρχείου, για να στεγαστεί η Δημοτική βιβλιοθήκη, που μέχρι τότε στεγαζόταν στα διαμερίσματα του υπογείου του Δημαρχείου. Η τότε δημοτική αρχή πρόσθεσε το όνομα των αδελφών Κοβεντάρου στην ονομασία της Βιβλιοθήκης, για να τους τιμήσει,αν και η Βιβλιοθήκη Κοζάνης είναι έργο των Κοζανιτών του πνεύματος (λογίων, διανοουμένων, ιατροφιλοσόφων, διδασκάλων και καθηγητών της Ελληνικής Σχολής, αλλά και απλών δωρητών), που διακρίθηκαν στη Μεσευρώπη των περασμένων αιώνων.
Συγκεκριμένα, ο πρόδρομος της σημερινής Βιβλιοθήκης θεωρείται κάποια μικρή σχολική βιβλιοθήκη προς το τέλος του 17ου αιώνα, όταν δίδαξε στην πόλη ο ιερομόναχος Γρηγόριος Κονταρής από τα Σέρβια (1676 και εξής), ενώ το 1745 ο επίσκοπος Μελέτιος Κατακάλου αναβάθμισε και εμπλούτισε τη Βιβλιοθήκη, η οποία στεγαζόταν στον επισκοπικό οίκο. Η Βιβλιοθήκη απέκτησε ξεχωριστό κτήριο το 1813 με ενέργειες του λογίου ιερέα Χαρίσιου Μεγδάνη, ενώ δίπλα στη Βιβλιοθήκη ανηγέρθη εντευκτήριο λογίων με την επιγραφή «Οίκος Βελτιώσεως». Η Βιβλιοθήκη λειτούργησε ως το 1923 ως Κοινοτική υπό την εποπτεία των καθηγητών και δασκάλων της Ελληνικής σχολής, ενώ για ένα διάστημα (1916 και εξής) με την ευθύνη του συλλόγου «Αναγνωστήριον Κοζάνης».Η Βιβλιοθήκη συγκροτήθηκε και εμπλουτίστηκε από την αρχή μέχρι και πρόσφατα κυρίως με δωρεές βιβλίων. Μάλιστα, στις αρχές του 19ου αιώνα οι απόδημοι Κοζανίτες ενίσχυσαν τη Βιβλιοθήκη είτε χρηματικάείτε με βιβλία, ενώ λόγιοι και αρχιερείς δώρισαν το Αρχείο και την προσωπική τους βιβλιοθήκη (παλαίτυπα και χειρόγραφα) στη Βιβλιοθήκη της πόλης μας (τελευταία σπουδαία δωρεά αυτή του μακαριστού μητροπολίτη Διονυσίου Ψαριανού). Επίσης, η Βιβλιοθήκη Κοζάνης κατέχει χιλιάδες εγγράφων από το 1745 και εξής, που διασώζουν την ιστορία της Κοζάνης και της περιοχής.
Κατόπιν τούτου προτείνω η Βιβλιοθήκη να φέρει τον τίτλο «Ιστορική Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης», χωρίς την προσωνυμία «Κοβεντάρειος». Η προσωνυμία «Ιστορική» θα αποτελεί φόρο τιμής και ένδειξη σεβασμού προς τους προγόνους μας,που την ίδρυσαν εδώ και τρεις Αιώνες. Επίσης, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι ο όρος «Δημοτική» υποδηλώνει τον «δήμο» της πόλης, όχι μόνον τη δημοτική αρχή, αλλά και όλους τους πολίτες της Κοζάνης, παλαιότερων αιώνων και σύγχρονους, καθώς η ίδρυση και λειτουργία της Βιβλιοθήκης είναι έργο του λαού της πόλης. Δεν είναι τυχαίο που η Βιβλιοθήκη μας είναι καύχημα της Κοζάνης αλλά και έναν από τους θεμελιώδεις ιστορικούς θεσμούς της πόλης, δίπλα σε γνωστά μνημεία της.
Οι αδελφοί Κοβεντάρου τιμούνται στην Κοζάνη με την ονομασία του γνωστού κτηρίου του «Κοβενταρείου», που είναι δωρεά δική τους, το οποίο χρησιμοποιείται από το Δημοτικό συμβούλιο για τις συνεδριάσεις καθώς και για άλλες εκδηλώσεις, ενώ το όνομά τους έχει δοθεί και σε οδό της πόλης.Τέλος, στο νέο κτήριο της Βιβλιοθήκης μπορεί να αναρτηθεί πινακίδα με τους ευεργέτες και δωρητές, ανάμεσα στους οποίους θα αναγράφεται και το όνομα των αδελφών Κοβεντάρου.
Να προσθέσω ότι όλοι οι Κοζανίτες ανέμεναν το νέο κτήριο να ανεγερθεί στο κέντρο της πόλης, σε κεντρικό δρόμο, αλλά και με σχέδιο που θα συνδύαζε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με τις σύγχρονες τάσεις της ανέγερσης μεγάλων κτηριακών μονάδων, όπως η διαμπερής νέα Εθνική Βιβλιοθήκη. Όσον αφορά τη λειτουργικότητα των χώρων, περιμένουμε να δούμε μία καλή διαρύθμιση που θα είναι χρήσιμη για όλους, προσωπικό και επισκέπτες.
Μια τελευταία πρόταση, ως φόρο τιμής στον πρωτεργάτη της ανέγερσης του πρώτου κτηρίου της Βιβλιοθήκης το 1813: Η προτομή του Χαρισίου Μεγδάνη του ιερέα και διανοούμενου , η οποία είναι τοποθετημένη μπροστά στο Επισκοπείο, θα ήταν καλό να τοποθετηθεί στον περίβολο της νέας Βιβλιοθήκης, ενώ θα μπορούσε να προστεθεί και κάποια σχετική επιγραφή.
Γιάννης Κορκάς