Ρωγμές
Δημήτρης Γ. Μεταλληνός
dmetal@ionio.gr
Πολύς λόγος γίνεται για την ονομασία του «υβριδίου των Σκοπίων». Φαίνεται ότι οι Μ. Δυνάμεις βρήκαν επιτέλους την κατάλληλη, «έτοιμη για όλα», κυβέρνηση. Χωρίς «κόκκινες γραμμές», με μοναδικό σύνθημα «δίνουμε τα πάντα αρκεί να σωθούμε». Ποιοι, όμως, «να σωθούμε»; Αδιαμφισβήτητο τεκμήριο η συνολική στάση των κατά τα άλλα «συμμάχων», «εταίρων» και «φίλων» μας στην όπως-όπως δημιουργία του νέου κρατιδίου. Το παράπονο, όμως, της στήλης δεν αφορά στον «ξένο παράγοντα». Όσοι μελετούμε ιστορία, γνωρίζουμε ότι ο τελευταίος έκανε πάντα καλά τη δουλειά του. Το ερώτημα είναι, τι πράττουμε και τι λέμε εμείς, οι λεγόμενοι «Έλληνες»;
Μας λένε «Έλληνες» πολιτικοί, ότι το όνομα (Μακεδονία) δεν είναι σημαντικό. Τους απαντούμε, ότι ιστορικοί λαοί και έθνη που επιθυμούν να επιβιώσουν και να μην εξαφανιστούν, όπως οι Γάλλοι, επέτρεψαν στην Αγγλία να γίνει μέλος της Ε.Ο.Κ. ως «Ηνωμένο Βασίλειο» κι όχι ως «Μ. Βρετανία», αφού η «Βρετάνη» εκλαμβάνεται ως Γαλλία.
Μας λένε «Έλληνες» πολιτικοί, αλλά και αρκετοί «Έλληνες» δημοσιολόγοι (κοινώς «παπαγαλάκια»), ότι γεωγραφικά το «κράτος των Σκοπίων» περιέχει τμήμα της Μακεδονίας. Τους απαντούμε, ότι στο θέμα αυτό δεν εξετάζουμε πρωτίστως τη γεωγραφία, αλλά την ιστορία, φιλολογία, γλωσσολογία, αρχαιολογία, θεολογία, γεωλογία, ανθρωπολογία, ανθρωπογεωγραφία, τέχνη κ.ά., με μια λέξη εξετάζουμε τον «πολιτισμό». Διότι, ο όρος «Μακεδονία» είναι ένα πολιτισμικό μέγεθος, που ταυτίζεται με τον «Ελληνισμό». Εάν ρωτήσεις τους περισσότερους πολίτες των 140 κρατών, που έχουν ήδη αναγνωρίσει «τα Σκόπια σαν Μακεδονία», πού βρίσκεται γεωγραφικά το κράτος αυτό, είμαι βέβαιος ότι δεν γνωρίζουν. Εάν, όμως, τους ρωτήσεις, τί τους θυμίζει το όνομα «Μακεδονία», είμαι βέβαιος ότι τα πρώτα που θα σκεφθούν είναι ο Μ. Αλέξανδρος και η Ελλάδα. Το τελευταίο επιβεβαιώνεται κι από επίσημα πρόσωπα της μικρής αυτής χώρας, με τη χαρακτηριστική διαπίστωσή τους, ότι «τα Σκόπια έχουν καταντήσει το μεγαλύτερο τσίρκο του κόσμου»! Προσπαθούν απεγνωσμένα, με υπέρογκα και ύποπτα κεφάλαια (!), να δημιουργήσουν μια «εικονική πραγματικότητα». Στην προοπτική αυτή κατασκευάζουν αγάλματα, κτήρια, θέατρα, τοπωνύμια κ.ά., που να θυμίζουν το ένδοξο μακεδονικό, άρα ελληνικό, παρελθόν τους, καθιστώντας τους Σκοπιανούς ως τους μεγαλύτερους πλαστογράφους της ιστορίας και του πολιτισμού! Τους διέφυγε, όμως, το σπουδαιότερο. Δεν έμαθαν τη μακεδονική (άρα ελληνική) γλώσσα και πολιτισμό! Διότι, η «Μακεδονία» δεν είναι πρωτίστως γεωγραφία, αλλά ελληνικός πολιτισμός 3.000 τουλάχιστον ετών, που εξαιτίας της Οικουμενικότητάς του καθίσταται θύμα οικειοποίησης από τους βορείους γείτονές μας.
Δυστυχώς, το εθνικό αυτό ζήτημα οδήγησε στην αποκάλυψη της εθνικής κενότητας και ημιμάθειας αρκετών νεοελλήνων, επισήμων και ανεπισήμων, που έχουν απολέσει στο βωμό του ατομικού τους συμφέροντος κάθε ίχνος εθνικής αυτογνωσίας και αξιοπρεπείας.
