Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί πλέον νόμο του ελληνικού κράτους. Όμως, την ”ιστορική αυτή Συμφωνία”, την ”σημαντικότερη των τελευταίων 30 ετών” δεν την υπογράφει ο υπουργός εξωτερικών της χώρας (και πρωθυπουργός), κ. Τσίπρας, που με τα παραπάνω λόγια χαρακτήριζε τη Συμφωνία αυτή, αλλά ο αναπληρωτής, κ. Κατρούγκαλος. Γιατί άραγε ;… Μήπως γιατί υπάρχει και μια βαθύτερη, δεύτερη, αμυντική σκέψη (παρά, τους επαίνους των εξυπηρετηθέντων ισχυρών): όταν η ”ιστορική” συμφωνία αναμετρηθεί με την Ιστορία, η Ιστορία να αναζητήσει τον υπογράφοντα υπεύθυνο για να του αποδώσει τα επίχειρα ;… Πάντως, με την κύρωση και το πρωτόκολου για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, δρόμος διαφυγής, πλέον, δεν θα υφίσταται. Από τη στιγμή που η Συμφωνία τέθηκε σε ισχύ καταργήθηκε η Ενδιάμεση Συμφωνία της δεκαετίας του 1990 (συμφωνία Α.Παπνδρέου – Κ.Παπούλια). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι : εάν η Ελλάδα καταγγείλει τη Συμφωνία των Πρεσπών (και πέρα από τα αναφερθέντα στην ”τρομοκράτηση” του μεροληπτικού Νίμιτς, και τις όποιες άλλες εμπλοκές), τα Σκόπια θα έχουν δικαίωμα να αλλάξουν το Σύνταγμά τους και να επαναφέρουν το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Για την ακρίβεια, να το επαναφέρουν στο εσωτερικό τους και, ταυτοχρόνως, να ζητήσουν και να επιτύχουν χωρίς δυσκολία να αναγνωρισθούν από όλους τους διεθνείς οργανισμούς σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και όχι σαν fYROM, όπως ίσχυε μέχρι τώρα. Για τα Σκόπια : η μέγγενη της πιεστικής προσωρινότητας, ( = former, πρώην) και η ασφυκτική πίεση για την μεταρτοπή του σ΄ ένα κράτος με ”σύγχρονης κανονικότητας”, χωρίς ψυχροπολεμικά γνωρίσματα ( = Υugoslavian, Γιουγκοσλαβική/Τιτοϊκή), ανήκουν οριστικά στο παρελθόν… Μετά την κύρωση της Συμφωνίας, το fYROM έχει πάψει να υφίσταται και δεν μπορεί να επανέλθει, επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ούτε να παράξει κανένα αποτελέσμα. Δεδομένου, μάλιστα, ότι τα Σκόπια, ως ”Βόρεια Μακεδονία” θα έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, η Αθήνα δεν θα έχει αποτελεσματικό μοχλό πίεσης για να την πιέσει, να την οδηγήσει προς την κατεύθυνση μίας νέας συμφωνίας. Η Αθήνα, βέβαια, διαθέτει τη δυνατότητα με άσκηση βέτο να εμποδίσει την πορεία ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ. Αυτό, ωστόσο, είναι μακρινή προοπτική και ως εκ τούτου δύσκολα τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια μπορεί να λειτουργήσει ως αποτελεσματικός μοχλός πίεσης. Εξάλλου, η προοπτική διεύρυνσης της ΕΕ με νέα κράτη – μέλη βρίσκει σοβαρό σκεπτισκισμό και οδηγέι σε χρονικές μετάθεσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Με άλλα λόγια, με την κύρωση, η Ελλάδα έδεσε τα χέρια της, τουλάχιστο για τον μεσομακροπρόθεσμο τρέχοντα χρόνο, όσον αφορά τη δυνατότητα να επιτύχει μία καλύτερη και δίκαια συμφωνία.
Μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών: η Ελλάδα έχει δυνατότητες; Γράφει ο Ελευθέριος Τζιόλας
6
1 comment
Το «Βόρειος Μακεδονία» είναι χειρότερο από το σκέτο Μακεδονία για τα Σκόπια. Το σκέτο Μακεδονία εύκολα ανατρέπεται αν κοιτάξει κανείς στον χάρτη ως κίβδηλο και εξωφρενικό, ειδικά όσο το αρνούμαστε οι πραγματικοί Μακεδόνες και όλοι οι Έλληνες, συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού Κράτους.
Αντίθετα, το «Βόρειος Μακεδονία», και μάλιστα με αποδοχή από την «Ελληνική» δημοκρατία, υποδηλώνει ότι η βόρειος χώρα που κατοικείται δήθεν από… πραγματικούς Μακεδόνες είναι η πραγματική και ελευθέρα Μακεδονία, ενώ η νότιος περιοχή με το ίδιο όνομα είναι κάτι σαν κατεχομένη περιοχή, που περιμένει να απελευθερωθεί! Ακριβώς ό,τι ονειρεύτηκε ο τίτο δηλαδή, σκ@τ@ στον λάκκο του.