Το κοινό ανακοινωθέν (Αρχιεπισκόπου – Πρωθυπουργού) έχει και θετικά στοιχεία, όπως της αναγνώρισης του χρέους της Πολιτείας έναντι της Εκκλησίας λόγω της περιουσίας που έχει κατά καιρούς δημεύσει ή αποκτήσει σε τιμή πολύ κατώτερη της πραγματικής. Αυτό όμως ήδη η Πολιτεία το αναγνωρίζει στην πράξη από το 1945. Δεν πρόκειται για ένα ιστορικό βήμα, αλλά απλώς για την αναγκαία προϋπόθεση, ώστε να μπορέσει η κυβέρνηση να δικαιολογήσει στους αντικληρικαλιστές για ποιο λόγο, αφού υποστηρίζει το διαχωρισμό Πολιτείας – Εκκλησίας θα εξακολουθήσει να πληρώνει τους μισθούς των κληρικών. Η κυβέρνηση προσπαθεί να ικανοποιήσει ταυτοχρόνως και εκείνους που σέβονται και αγαπούν την Εκκλησία, αλλά και εκείνους που είναι σταθερά πολέμιοί της.
Στις διαπραγματεύσεις, η πρώτη «κόκκινη γραμμή» είναι η ανάγκη οι συμφωνίες για τόσο σημαντικά ζητήματα να είναι αποτέλεσμα θεσμικών διαδικασιών, όχι προσωπικών σχέσεων. Είναι σημαντικό ν΄ αποφύγουμε μια σύγκρουση μεταξύ Πολιτείας – Εκκλησίας, γιατί θ΄ αφήσει βαθιές πληγές στο λαό μας. Η δεύτερη «κόκκινη γραμμή» είναι η μισθοδοσία των κληρικών. Επιμέρους ζητήματα εξορθολογισμού, όπως ο αριθμός των οργανικών θέσεων, μπορούμε να τα επιλύσουμε λαμβάνοντας υπόψη και τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η πρόταση της κυβέρνησης δεν αγνοεί μόνο την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα. Οδηγεί στην κατάργηση ενοριών του απόδημου Ελληνισμού στην Ευρώπη, όπου υπηρετούν κληρικοί αποσπασμένοι από τις μητροπόλεις της Ελλάδας. Αλλά και για το Οικουμενικό Πατριαρχείο; Αυτοί οι Έλληνες είναι το ποίμνιό του, καθώς στην Πόλη εξαιτίας των διωγμών έμειναν μόνο 2.500. Και ξέρετε και ποιοι και γιατί λένε ότι το Πατριαρχείο δεν έχει ποίμνιο. Χάρη στο υπάρχον καθεστώς μισθοδοσίας το 2012 άρχισαν να δίνονται θέσεις ιερέων αποκλειστικά για τη Θράκη. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι να χτυπάει η καμπάνα εκεί ή π.χ. στις Οινούσες; Με την πρόταση της κυβέρνησης τέτοιες δυνατότητες θα χαθούν οριστικά.
Ο Δημητριάδος Ιγνάτιος
Ηλίας Κ Μάρκου
iliaskmarkou@gmail.com