Η Ελλάδα είναι μια χώρα απίστευτης ομορφιάς και διαθέτει όλα τα καλά της γης. Έχει τον ήλιο, τη θάλασσα, φυσικό και ορυκτό πλούτο σε αφθονία. Για την Ελλάδα λέγεται το παρακάτω εκπληκτικό ανέκδοτο, που δείχνει όμως την πραγματικότητα. Να σημειώσουμε, πως το ανέκδοτο αυτό το είπε κάποτε και ο πρέσβης της τότε Σοβιετικής Ένωσης στην τηλεόραση.
Όταν, λοιπόν, ο Θεός μοίραζε τον κόσμο, είπε σε όλους τους λαούς που είχε δημιουργήσει, να περάσουν μέσα στην εβδομάδα να διαλέξουν μια χώρα για να κατοικήσουν μόνιμα.
«Δέχομαι μέχρι το Σάββατο» τους είπε. «Την Κυριακή θα ξεκουραστώ».
Από τα χαράματα της Δευτέρας οι λαοί έκαναν ουρά. Πρώτοι στη σειρά οι Γερμανοί και διάλεξαν μια ωραία και μεγάλη χώρα στην καρδιά της Ευρώπης.
Μετά από λίγο ήρθε η σειρά την Κινέζων. Ομοιόμορφα ντυμένοι και σε παράταξη με απόλυτη τάξη. Ήταν πολυάριθμοι και τους έδωσε ο Θεός την αχανή Κίνα.
Την Τρίτη ήρθαν οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Πορτογάλοι, οι Σουηδοί, οι Αμερικανοί, οι Καναδοί. Όλοι τους πήραν τη χώρα επιλογής τους.
Τετάρτη ήρθαν όλοι οι Αφρικανοί με τα πολύχρωμα ρούχα τους. Τους έδωσε ολόκληρη την όμορφη Αφρική και τους είπε να τη μοιραστούν.
Την Πέμπτη πήγαν οι Αβορίγινες. Τους έδωσε την Αυστραλία.
Την Παρασκευή, αφού τέλειωσαν με την γραφειοκρατία, πήγαν οι Ρώσοι. Αφού είδαν τι πήραν οι άλλοι, συμφώνησαν την παγωμένη αλλά πανέμορφη Ρωσία.
Το Σάββατο ήρθαν όλες οι υπόλοιπες φυλές και έθνη και πήραν ό,τι περίσσεψε.
Το Σάββατο βράδυ, αργά, έφτασαν οι Τσιγγάνοι με όλα τους τα παιδιά. Ο Θεός τους είπε πως άργησαν πολύ και δεν είχε μείνει τίποτα. Ήταν και πολλοί, πού να τους βάλει; Παρ’ όλα αυτά, επειδή ήταν μέσα στην προθεσμία ακόμη, τους επέτρεψε να πάνε σε όποια χώρα θέλουν και να μείνουν με τους κατοίκους της. Κι έτσι απλώθηκαν παντού σε όλα τα έθνη της γης.
Την Κυριακή ο Θεός κάθισε να αναπαυθεί ευχαριστημένος που έδωσε σε όλους τόπο, για να μείνουν εν ειρήνη. Κατά το απογευματάκι βλέπει έξω από την πόρτα του ένα πλήθος ανθρώπων να φωνάζει να του ανοίξουν. Ήταν οι Έλληνες, ως συνήθως εκπρόθεσμοι και μόλις μπήκαν, άρχισαν τις δικαιολογίες και τα παρακάλια.
– Άνοιξε Θεούλη, σε παρακαλούμε, θέλουμε κι εμείς μια πατρίδα.
– Τι θέλετε τώρα παιδιά μου; Δεν είπαμε πως το μοίρασμα των εθνών θα είναι ως το Σάββατο και ότι την Κυριακή θα ξεκουραστώ;
– Το ξέρουμε Θεούλη, αλλά μπερδέψαμε τις μέρες και τις ημερομηνίες. Μη μας αφήσεις σε παρακαλούμε χωρίς δική μας πατρίδα σαν τους τσιγγάνους. Είμαστε νοικοκυραίοι εμείς.
– Καλά βρε παιδιά, γιατί δεν ήρθατε νωρίτερα όπως οι άλλοι; Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε σπιθαμή, τα μοίρασα όλα.
– Θεούλη μας, εμείς φταίμε, είδαμε πως είχε πολύ χώρο αμοίραστο και είπαμε ότι θα περισσέψει κάτι και για μας. Και περιμέναμε να «σπάσει» λίγο ο κόσμος, για να μη περιμένουμε στην ουρά. Είμαστε νοικοκυραίοι εμείς, έχουμε σπουδαία μυαλά, έχουμε πολλά να κάνουμε και να δώσουμε στον κόσμο, μη μας αφήσεις χωρίς πατρίδα. Μπορεί να αργήσαμε, αλλά αν μας δώσεις κι εμάς ένα κομμάτι γης, θα το υπερασπιζόμαστε με τη ζωή μας και θα το κάνουμε τόσο φωτεινό, που θα φωτίσει όλο τον κόσμο.
«Τι να σας πω βρε παιδιά» είπε ο Θεός, ξύνοντας το κεφάλι του σκεφτικός. «Κι εσείς παιδιά μου είστε και μάλιστα φαίνεστε από τα πιο έξυπνα. Αλλά πραγματικά δεν υπάρχει άλλος χώρος».
– Σε παρακαλούμε Θεούλη, κάνε κάτι και για μας.
– Καλά, τότε θα σας δώσω ένα μικρό κομματάκι, μικρό παράδεισο, που είχα κρατήσει για τον εαυτό μου!
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ. ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!
Υ.Γ.: Είναι τυχαίο που όλοι εποφθαλμιούν να πάρουν αυτό τον μικρό παράδεισο; Είναι τυχαίο που διαβολεμένοι πολιτικάντηδες υποθήκευσαν αυτόν τον παράδεισο με υπερδανεισμό και για 99 χρόνια τον χάρισαν στους τοκογλύφους του Ευρω-κόσμου;
Μπορεί να μην το είπε ο Θεός όταν χάρισε αυτόν τον μικρό παράδεισο στους Έλληνες, αλλά αυτό εννοείται. Για να κρατήσουν αυτόν τον παράδεισο οι Έλληνες, πρέπει να είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά και να αντισταθούν στα λαμόγια κάθε λογής. Αυτό φαίνεται πως δε το έλαβαν σοβαρά υπόψη τους και να τα αποτελέσματα… Ποτέ όμως δεν είναι αργά, με μια προϋπόθεση… Για να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει να αλλάξουμε εμείς. Έτσι πως πάμε, σίγουρα δεν πάμε πουθενά!
Δον Κιχώτης