Ο επιτάφιος θρήνος, τοποθετημένος έναντι του Δεσποτικού και κοντά στο τέμπλο του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Νικολάου Κοζάνης, όπως τον ενθυμούνται οι πιστοί της πόλης, έλειψε, καθόσον όπως λένε κύκλοι της εκκλησίας (και ιερέας μάλιστα) απεστάλη στην Αθήνα για ειδική συντήρησή του!
Θέλουμε να πιστεύουμε πως καλώς έχει μέχρι στιγμής το γεγονός, όμως εύλογα προκύπτουν ερωτηματικά και απορίες για το αν υπάρχει απόφαση εκκλησιαστικής επιτροπής και αν συντάχθηκε πρωτόκολλο παράδοσης του αρχαιότερου αυτού, ανεκτίμητης αξίας, κειμηλίου του Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου Κοζάνης. Αν όχι, και με δεδομένη πλέον την άγνοια του συμβάντος του πιστού κόσμου, επιβεβαιώνεται πως «τα εν εκκλησία μη εν δήμω»;! Δεν θα έπρεπε να γνωρίζει και ο κάθε πιστός το γεγονός της αποστολής του Επιταφίου για συντήρηση από τους ειδικούς;
Ο εν λόγω Επιτάφιος είναι μεταξύ των αρχαιοτέρων, καθόσον κεντήθηκε χρυσοποίκιλτα το 1672, από τον Γεώργιο και μετέπειτα Γρηγόριο Κονταρή, πρώτο ιεροδιδάσκαλο στην Κοζάνη, που διετέλεσε και μητροπολίτης Σμύρνης από το 1689-90 μέχρι το 1698, όταν και αποδήμησε εις Κύριον (όπως καταγράφουν μελετητές των οθωμανικών εγγράφων, τα στοιχεία των οποίων θεωρούνται και τα πλέον αξιόπιστα)!
Για την ιστορία, δέουσα η αναφορά… ο Ναός του Αγίου Νικολάου Κοζάνης ανακηρύχθηκε ως «προέχων ιστορικό και αρχαιολογικό μνημείο διατηρητέο» το 1926 με προεδρικό διάταγμα και ως εκ τούτου… και τα ιερά κειμήλιά του είναι ταυτόσημα (ιστορικά και αρχαιολογικά).
Πριν αρχίσουν οι ψίθυροι (αν δεν άρχισαν ήδη), ο πρόεδρος της εκκλησιαστικής επιτροπής, αλλά και ο ίδιος ο μητροπολίτης, οφείλουν να δώσουν απαντήσεις στα εύλογα ερωτηματικά του Χριστεπώνυμου πληρώματος της Εκκλησίας… πριν πάρουν οι ψίθυροι διαστάσεις και μετατραπούν σε στεντόρεια οργισμένη φωνή λαού και προκαλέσουν την οργή Θεού!!!
Εν αναμονή λοιπόν της επιστροφής του «συντηρημένου», κεντημένου με χρυσό, Επιταφίου και την τοποθέτησή του στη «ιερά» θέση του… για να ησυχάσει και o «Παππούλης», όπως τον ονομάζουν οι πιστοί της Κοζάνης, Άγιος Νικόλαος…