Τώρα που πέρασε η πρώτος καύσωνας των εκλογών και έρχεται ο δεύτερος και πιο καθοριστικός, βλέπουμε να αλλάζει κάτι; Εκτός από την αλλαγή των πρωταγωνιστών στο κάδρο, θα έχουμε και διαφορετική αντιμετώπιση σε ό,τι αφορά την καθημερινότητα, τα οικονομικά και τα εθνικά θέματα;
Λέμε συνήθως τη φράση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Αν κάνουμε την αναγωγή στο εκλογικό αποτέλεσμα, τις εκλογές δεν τις κέρδισε ο «γκρεμός», αλλά ούτε τις έχασε το «ρέμα». Όπως ανέβασε στη σελίδα του ο φίλος Αντ.Μπ…, το θέμα είναι να καταλάβει το «ρέμα» τι λάθη έκανε, αλλά και ο «γκρεμός» τι λάθη ετοιμάζεται να κάνει.
Πιστεύει όμως κανείς, πως ενδιαφέρονται οι επόμενοι που ετοιμάζονται να (ξανα)κάτσουν στο τραπέζι με τα εδέσματα, να μην ξανακάνουν τα ίδια λάθη; Όταν γύρω από το πλούσιο τραπέζι ετοιμάζονται να κάτσουν και πάλι οι ίδιοι ανεπάγγελτοι και πρόκειται εν πολλοίς για τους ίδιους κηφήνες που γυροφέρνουν στην κερήθρα με το μέλι; Υπήρξαν κάποτε πολιτικοί που μπήκαν στον πολιτικό στίβο με περιουσίες τεράστιες, είχαν βαρύ και τιμημένο όνομα και είχαν επάγγελμα πριν ασχοληθούν με την πολιτική. Αυτοί όμως πέθαναν φτωχοί.
Οι πολιτικοί όμως της μεταπολίτευσης με επάγγελμα την πολιτική και νοοτροπία της «γενιάς του Πολυτεχνείου», ζουν σαν μαχαραγιάδες και πεθαίνουν πλούσιοι! Όπως έλεγε ο Εμμανουήλ Ροΐδης «ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού, β) εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον και γ) εις εγαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορτισμένους να γεμίζωσι την χύτραν δια του ιδρώτος των…».
Να όμως και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης από εκείνη την εποχή, να δίνει την αυθεντική καταγωγή της πολιτικής: «Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου»!
Επειδή κάποιοι μιλάνε για δημοκρατία και εννοούν τα καλά και συμφέροντα για την τσέπη τους και συγχέουν τις εκλογές με την αληθινή δημοκρατία, θα αναφερθούμε στην άποψη επ’ αυτού της σημαντικότερης εμβληματικής μορφής στο διεθνές αναρχικό κίνημα, της Emma Goldman (1869-1940): «Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα, θα ήταν παράνομες.
Όσο για τις επιλογές που κάνει ο Έλληνας από πλευράς ποιότητας ανθρώπων, φαίνεται αυτό και από τα πρόσωπα που επιλέγει στις θέσεις εξουσίας. Είναι χαρακτηριστική η κατάθεση που είχε κάνει ο παλιός πολιτικός Αθανάσιος Κανελλόπουλος: «Η Ελλάδα μοιάζει με βιβλιοθήκη. Στα πιο ψηλά ράφια βάζουμε τα πιο άχρηστα βιβλία».
Η Ελλάδα καθώς φαίνεται, κυρίως μετά την επιβολή των μνημονίων, είναι μια αποικία πλήρως ελεγχόμενη. Οι δύο μονομάχοι πετούν βέλη ο ένας στον άλλο μπροστά στις κάμερες, αλλά φαίνεται πως υπάρχει μια παρασκηνιακή συμφωνία μεταξύ τους. Μια συμφωνία σφραγισμένη από τους Γερμανούς και από άλλα ξένα κέντρα. Δεν θέλουν να αλλάζουν οι κυβερνήσεις πριν λήξει η θητεία τους και γι αυτό δημιουργούνται μικρά κόμματα, δορυφόροι γι αυτό το σκοπό.
Η αποικία για να ελεγχθεί πρέπει να έχει πιστά μαντρόσκυλα γύρω από τη στάνη των προβάτων. Άλλωστε είναι γνωστό πως τα πρόβατα δεν τα τρώει ο λύκος, αλλά ο τσομπάνος τα οδηγεί ομαδικά στο χασάπη για σφαγή. Η ειρωνεία είναι πως τα πρόβατα επιλέγουν από μόνα τους, δια της ψήφου τους, τον δικό τους τσομπάνο!
Το «σύστημα» λειτουργεί με τη βοήθεια των ΜΜΕ για την παθητικοποίηση της μάζας, γιατί δεν είναι μόνον η καθημερινότητα που πρέπει να τύχει της αποδοχής που ετοιμάζεται. Πρέπει να υλοποιηθούν και οι μεγάλες αλλαγές εδαφών και αλλαγής συνόρων, τόσο στον Ελληνικό Βορρά όσο και στο Αιγαίο. Έγινε το πρώτο πείραμα με το «Σκοπιανό» που το ονόμασαν «Βόρεια Μακεδονία» και έρχεται η «Ανεξάρτητη Θράκη»!
Για όλο αυτό το σκηνικό που ετοιμάζεται με απαίτηση των Γερμανών-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, χρειάζονται τόσο τον επόμενο πρωθυπουργό Κυριάκο, όσο και τον Αλέξη ως καβάντζα. Έδειξε ο δεύτερος πως δεν έχει ενδοιασμούς να παραδώσει τόσα κι άλλα τόσα, χωρίς αντίδραση καμία. Το πολιτικό παιχνίδι είναι σικέ και τα πρόβατα σε καλό δρόμο πλήρους υποταγής. Το παραμύθι για το λιγότερο κακό φαίνεται πως «πουλάει καλά». Αγοραστές υπάρχουν.
Όπως γράφει ο έμπειρος Γ. Τράγκας στο «Crash» Απριλίου «το σκηνικό δείχνει να είναι σικέ. Μοναδική ελπίδα είναι να ενωθούν οι πραγματικές πατριωτικές δυνάμεις όλων των αποχρώσεων. Με 200 κόμματα και ισάριθμα ψηφοδέλτια, η πολιτική μαγιονέζα θα είναι πάντα «made in Germany».
Η διαπλοκή ελέγχει τη ροή των πολιτικών εξελίξεων. Αν δεν υπάρξει ενότητα των πατριωτικών δυνάμεων όλων των αποχρώσεων, το παιχνίδι θα χαθεί για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ήδη με την ΕΕΣΥΠ, δηλαδή το ΤΑΙΠΕΔ που έχει υποθηκεύσει την Ελλάδα για 99 χρόνια, φαίνεται πού οδηγείται το «προτεκτοράτο η Ελλάς». Πίσω από όλα αυτά είναι η παράδοση πετρελαίου και φυσικού αερίου σε ντόπια και ξένα συμφέροντα. Δεν είναι μόνον οι ξένοι, είναι και τα ντόπια συμφέροντα. Υπάρχουν κέντρα στην Ελλάδα που φοβούνται όλες οι κυβερνήσεις. Το λαό τον φοβούνται όταν και αν λειτουργήσει αντισυστημικά. Τρέμουν την ενότητα των πατριωτικών δυνάμεων από όλο το πολιτικό φάσμα. Θα μπορέσουν όλες αυτές οι δυνάμεις να ενωθούν; Θα τολμήσουν κάποιοι να κάνουν βήματα ενότητας και σωτηρίας; Εύκολο δεν είναι, αλλά όχι και ακατόρθωτο.
Ιδού η Ρόδος…
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος