Στήριξη – συμπαράσταση – αλληλεγγύη τρεις λέξεις που κάθε υγιής εργαζόμενος πρέπει να έχει στο καθημερινό του λεξιλόγιο να τις εκφράζει και να τις πράττει σε όλους τους συναδέλφους του.
ΛΑΡΚΟ – ΔΕΗ πορείες σχεδόν παράλληλες για δυο άλλοτε κολοσσούς που στήριξαν την Ελληνική κοινωνία η μεν πρώτη με τεράστιες κρατικές εξαγωγές και η δεύτερη φθάνοντας το ηλεκτρικό ρεύμα στο τελευταίο χωριό, μαντρί και πηγάδι που υπάρχει στη χώρα χρησιμοποιώντας τον ορυκτό της πλούτο, το λιγνίτη.
Πορείες παράλληλες όμως στο ξεπούλημα τους και τη συρρίκνωση τους. Tο τελευταίο διάστημα όλος τυχαίως (;) η σημερινή κυβέρνηση, ακολουθώντας φυσικά την πορεία που της είχαν προδιαγράψει οι προηγούμενες, με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών και όχι μόνο, προβάλουν μια συστηματική απαξίωση των επιχειρήσεων, (μέσω και στοχευμένων δημοσιευμάτων από τα πρόθυμα παπαγαλάκια τους) με σκοπό το ξεπούλημα ή το κλείσιμο σημαντικών μονάδων τους. Το επιθυμητό αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών φυσικά δεν είναι άλλο από το να επωφεληθούν οι πραγματικοί κυβερνώντες αυτής της χώρας οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι εντός και εκτός Ελλάδος…
Το σωματείο μας στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ πρέπει να είναι παράλληλος με αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΗ ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις για κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ!!! Ποια είναι όμως η ΛΑΡΚΟ που μας βομβαρδίζουν κάθε μέρα μέσω δημοσιευμάτων ότι πρέπει να πουληθεί;
Η ΛΑΡΚΟ είναι μια ιστορική εταιρία από τις ελάχιστες βαριές μεταλλευτικές βιομηχανίες της χώρας μας που στηρίζει τις τοπικές κοινωνίες 6 νομών στους οποίους δραστηριοποιείται (Φθιώτιδα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη, Καστοριά, Αθήνα) και την εθνική οικονομία για πάνω από 2 γενιές. Tα εξερευνημένα και μόνο Νικελιούχα κοιτάσματα σημερινής αξίας περί τα 20 δις € της διασφαλίζουν ζωή για τουλάχιστον μια γενιά ακόμη.
Μια μεταλλευτική βιομηχανία που αξιοποιεί τον ορυκτό πλούτο της Πατρίδας μας και έχει τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες(Αξιοποίηση Κοβαλτίου, παραγωγή ανοξείδωτου Χάλυβα, κλπ). Μοναδική στην Ευρώπη και από τις πρώτες σε παγκόσμιο επίπεδο, παράγει υψηλής ποιότητας σιδηρονικέλιο αξιοποιώντας δικά της Νικελιούχα μεταλλεύματα που είναι διάσπαρτα σε ένα εκατομμύριο στρέμματα Ελληνικής γης από τα οποία αρκετά είναι ιδιόκτητα. Είναι ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας που εδώ και πάνω από μισό αιώνα, στηρίζει την Εθνική Οικονομία εισάγοντας διαχρονικά σε καθημερινή βάση ξένο συνάλλαγμα της τάξεως του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
Απασχολεί περίπου 1.200 εξειδικευμένους εργαζόμενους σε ιδιαίτερα σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας ενώ το τίμημα της εργασίας το έχουν πληρώσει με την ίδια τους τη ζωή πάνω από 75 εργάτες. Το μητρώο των συνεργατών – προμηθευτών της εταιρίας που αγγίζει το νούμερο των 15.000 φυσικών και νομικών προσώπων υποδηλώνει ότι η Λάρκο είναι ένας πραγματικός πνέυμονας της οικονομίας ειδικά στην Ελληνική Επαρχία που το πρόβλημα της ανεργίας είναι οξύ και δυσβάσταχτο. Δυστυχώς αυτός ο ιστορικά βιομηχανικός κολοσσός παγκοσμίου εμβέλειας και αναγνώρισης, με συσσωρευμένα προβλήματα από κακοδιαχειρίσεις παρελθόντων ετών, αντί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης απέναντι στην κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία, έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του και αντιμετωπίζεται απαξιωτικά από όλες τις Κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ συνεχίζουν τον αγώνα τους για τη διασφάλιση της λειτουργίας της και των θέσεων εργασίας, για την προστασία της ζωής και της υγείας τους, για συλλογική σύμβαση εργασίας με μόνιμη και σταθερή εργασία και συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.
Είναι αγώνας που αφορά όλη την εργατική τάξη, που βιώνει τις συνέπειες της βαρβαρότητας των πολιτικών των κυβερνήσεων διαχρονικά, υλοποιημένες από τη μεγαλοεργοδοσία σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
Η πολιτική που βάζει λουκέτο στη ΛΑΡΚΟ και στέλνει χιλιάδες οικογένειες στην ανεργία, είναι η ίδια που έβαλε λουκέτο στις χαλυβουργίες, που συρρικνώνει τα ναυπηγεία, που απολύει χιλιάδες εργαζόμενους στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στις Τράπεζες, που επέβαλε πολύ χαμηλούς μισθούς και συνθήκες δουλειάς εξάντλησης στα λιμάνια και στα αεροδρόμια, που επέβαλε μισθούς πείνας, ωράρια λάστιχο και τεράστια ανασφάλεια στο εμπόριο και στον επισιτισμό. Είναι αυτή η πολιτική που καταργεί την δημόσια και κοινωνική ασφάλιση.
Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι αγώνας που χρειάζεται να ποτιστεί με την αλληλεγγύη των Συνδικάτων. Να δώσει παραπάνω ώθηση σε μια μάχη απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδοσία, που επιδιώκουν να βάλλουν λουκέτο σε άλλη μια επιχείρηση με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, που δεν εξυπηρετούν σήμερα τις λαϊκές ανάγκες αλλά τα κέρδη των καπιταλιστών. Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που οι εργάτες θρηνούν δεκάδες νεκρούς στο βωμό της εκμετάλλευσης με ανύπαρκτα μέτρα για την υγεία και ασφάλεια στο χώρο δουλειάς.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ:
Την διασφάλιση του Δημόσιου Χαρακτήρα της ΛΑΡΚΟ.
Την διασφάλιση της βιωσιμότητας, των θέσεων και σχέσεων εργασίας.
Την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ.
