Οι επετειακές εκδηλώσεις αποτελούν εφευρέσεις της ανθρώπινης κουλτούρας. Ο τρόπος εκδήλωσής τους, κατά συνέπεια, είναι ανάλογος με την πολιτισμική στάθμη του λαού, που γιορτάζει. Στην πατρίδα μας οι επετειακές εκδηλώσεις αποτελούν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών και όχι σαλπίσματα πολέμου. Βασικό στοιχείο κάθε επετείου αποτελεί μια ημερομηνία, στην περίπτωσή μας η 28η Οκτωβρίου 1940, που συνήθως ενέχει τον χαρακτήρα μιας νέας αρχής, για την οποία πρέπει να γιορτάζουμε και να επισημαίνουμε κάθε χρόνο το νόημα και τις αρχές, που σηματοδοτεί η νέα αυτή αρχή, που δεν είναι άλλες από τη θέληση και την πίστη σε μια ελεύθερη και αξιοπρεπή, αντάξια του Ανθρώπου, ζωή.
Ειδικές συνθήκες μας αναγκάζουν φέτος τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης και περηφάνιας, που συνέχουν τις καρδιές μας, να μην τα εκφράσουμε έμπρακτα και ομαδικά, αλλά ατομικά και σιωπηλά. Προσωπικά επιθυμώ τα συναισθήματα αυτά να τα εκφράσω με την παρούσα ανάρτηση έμμεσα, προστρέχοντας σε λόγια γερμανικά, αρχαιοελληνικά, κοινού νεοελληνικού λόγου και της ποντιακής μας διαλέκτου:
1. “sei ewig gluecklich, liebes Griechenland”! (να είσαι αιώνια ευτυχισμένη, αγαπημένη μας Ελλάδα! -Rilke).
2. έρρωσο ες αεί, ένδοξος, γλυκεία πατρίς Ελλάς. (Έχε γεια παντοτινή, δοξασμένη και γλυκιά πατρίδα μας, Ελλάδα)
3. πατρίδα μ’ κι ανασπάλλω σε, για πάντα θα θυμούμαι (δε σε ξεχνώ, πατρίδα μου, θα σε θυμάμαι πάντα).
Πατρίδα μας Ελλάδα, για σένα μέλπει το ρυάκι φιλελεύθερα του Πίνδαρου τραγούδια, για σε λαλεί ακόμη του Κολωνού τ’ αηδόνι,
ιώ! ευοί!, ευάν! γλυκόλαλο φωνάζει..
Χρόνια πολλά σε κάθε Δήμητρα και Δημήτρη, Νέστορα και Νεστορία για την ονομαστική τους γιορτή και σε όλους τους φίλους και τις φίλες χωριστά για την Εθνική μας Επέτειο και τη συντριβή του φασιστικού ολοκληρωτισμού.
28 Οκτωβρίου (με αφορμή την εθνική μας επέτειο). Θεόδωρου Κωνσταντινίδη
3