Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου, 2024

8 ΜΑΙΟΥ 1945, ΠΡΟ 75 ΕΤΩΝ. «Έληξε ο Β΄. Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη με την  παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας».

0 comment 8 minutes read

 

Μια μέρα συνηθισμένη  για τους πολλούς, αλλά μοναδική για τους εμπόλεμους και ιστορική για την παγκόσμια  ανθρωπότητα , αφού παραδόθηκε η ναζιστική Γερμανία και σταμάτησε ο καταστροφικότερος πόλεμος   στη γηραιά  Ήπειρο  με προεκτάσεις  και στον υπόλοιπο κόσμο

Η μέρα αυτή   έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται  την 9- Μαϊου. Το 2005  γιορτάστηκε  με κάθε  επισημότητα για τη συμπλήρωση των 60  χρόνων από το 1945 που παραδόθηκαν οι Ναζί και επικράτησε  Ειρήνη    στον Ευρωπαϊκό χώρο.  Συγκεντρώθηκαν όλοι οι   ηγέτες των Ευρωπαϊκών χωρών   στη Μόσχα  .   Η Κυβέρνηση της Ρωσίας είχε την πρωτοβουλία  της εκδήλωσης μνήμης και τιμής των νεκρών του πολέμου. Η Ρωσία είχε εκατομμύρια θύματα στον  φονικότερο  πόλεμο, όλων των εποχών, από όλες τις άλλες χώρες   που συμμετείχε   στον πόλεμο, σηκώνοντας  μεγάλο   βάρος  αποκρούσεως της  φοβερής πολεμικής μηχανής  των ναζί  και συνέβαλε σημαντικά στην ήττα της Γερμανίας.

Φέτος είναι εβδομήντα πέντε (75) χρόνια από την παύση του πολέμου και δεν γνωρίζω σε ποια χώρα θα  εορτασθεί, με τη συμμετοχή όλων των Κρατών  που πολέμησαν. Λόγω  όμως του Κορονοϊού, κάθε εμπόλεμος χώρα της εποχής τίμησε χωριστά τους νεκρούς  που θυσιάστηκαν για την Ειρήνη.  Οφείλουμε να υπενθυμίζουμε  εμείς που ζήσαμε τον Β΄. Παγκόσμιο πόλεμο τις φοβερές  καταστροφές  του  και τα δεινά που επέφερε  στους λαούς .Δυστυχώς,  βλέπομε  επί των ημερών μας  χώρες της  Μέσης Ανατολή  να σπαράσσονται από πολέμους και  καταστροφές,    οι λαοί τους να υποφέρουν τα πάνδεινα, να μεταναστεύουν για να γλυτώσουν από τους πολέμους  , η ταλαιπωρία τους όμως συνεχίζεται στην έξοδο  και το μέλλον τους είναι άγνωστο.  Πολέμους όμως υφίστανται και άλλες περιοχές του πλανήτη  ΓΗ επίσης  καθεστώτα απολυταρχικά και αυταρχικά   βασανίζουν τους λαούς τους , όπου δεν επικρατεί    η πολυπόθητη   Δημοκρατία και οι Λαοί υποφέρουν . Που βρίσκεται λοιπόν αυτή η Ειρήνη ,μόνο στις διακηρύξεις και όχι στην πράξη; Οι μεγάλες δυνάμεις  δυστυχώς δεν  διδάσκονται από  την Ιστορία , θα κάνουν γιορτές  πάλι για να τιμήσουν δήθεν  τη λήξει του φονικού και καταστροφικού Β.΄ Παγκοσμίου πολέμου  με εκατομμύρια θύματα  και    δεν   προσπαθούν εμπράκτως να εφαρμοστεί  η Ειρήνη  στον αναρχούμενο και  πολεμοχαρή  πλανήτη μας  .  Να ελπίζουμε  ότι από τομ φονικός  Κορωνοιός  θα πάρουν  ένα ισχυρό χτύπημα, να ξυπνήσουν , να συνέλθουν και να αντιληφθούν  ότι δεν είναι άτρωτη η ζωή τους την καθορίζει  το πληττόμενο από τον άνθρωπο φυσικό περιβάλλον.  Και κατά τη Θρησκεία μας ο Δημιουργός στέλνει μηνύματα  όπως ,  Οι μεγάλες πυρκαγιές, οι πλημμύρες ,το τσουνάμι , η τήξει των πάγων του βορείου ημισφαιρίου  και η μολυσμένη από ρύπανση ατμόσφαιρα οδηγούμαστε στην καταστροφή και κανείς από τους ισχυρούς της ΓΗΣ  δεν  λαμβάνει μέτρα. Ενώ ο Κορωνοιός είναι μια εσχάτη ειδοποίηση.  Και κατά την σοφή  λαϊκή λαλιά «να βάλει ο Κύριος το χέρι Του».

 

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΛΗΞΕΩΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Μου θύμισε λοιπόν, η μέρα αυτή , της παύσεως των πολεμικών επιχειρήσεων  και την συνθηκολόγηση της Γερμανίας τα παιδικά μου χρόνια , γιατί βρισκόμουνα μαζί με τον παππού μου Γιώργο πατέρα της μητέρας μου,  στο αμπέλι της οικογένειας, στην τοποθεσία  «Σιόποτο», πλησίον  του εξωκκλησίου της Αγίας Κυριακής. Ο χώρος αυτός έχει γεμίσει σήμερα από σπίτια. Με είχε πάρει μαζί του ο  παππούς  πηγαίνοντας στο αμπέλι , με έβαλε   στο γαϊδουράκι  και ο παππούς με τα πόδια  80 ετών    με ακολουθούσε.

Εκεί λοιπόν στο αμπέλι, ακούσαμε να χτυπάνε οι καμπάνες του Αγίου Νικολάου, τότε δεν υπήρχαν οι πολυκατοικίες  και ακούγονταν οι καμπάνες και οι χτύποι του ωρολογίου   από το ιστορικό καμπαναριό ευκρινέστατα  σ’όλη την περιοχή της Κοζάνης. Προς στιγμήν φοβηθήκαμε, γιατί οι καμπάνες χτυπούσαν και στον προειδοποιητικό συναγερμό, για τυχόν επίσκεψη αεροπλάνων, κοιτάξαμε στον ουρανό μήπως εμφανιστούν αεροπλάνα, κάναμε το σταυρό μας ,ο Θεός να μας βοηθήσει και η Αγία Κυριακή ,   το ιστορικό  εκκλησάκι της, (όπου στην περιοχή    πάνω  εκεί στο Σιόποτο κατοίκησαν οι πρώτοι Κοζανίτες).

«Ο παππούς, μου είπε,  μη φοβάσαι , πρέπει να σταμάτησαν οι μάχες και να παραδόθηκε η Γερμανία ,κάτι ακούσαμε χθες στο ραδιόφωνο».  (Ανοίγω παρένθεση  για  να υπενθυμίσω στους παλιούς , ότι στο  ξενοδοχείο Ερμιόνιο, είχε  τα γραφεία   ο Ελληνοβρετανικός σύνδεσμος  ο οποίος και τοποθέτησε  στο μπαλκόνι προς την πλευρά της πλατείας, μεγάφωνο  και μετέδιδε το δελτίο ειδήσεων   στην Ελληνική γλώσσα  από το  Β.Β.C.  και του σταθμού των Αθηνών. Μαζεύονταν κάθε μεσημέρι οι Κοζανίτες  και άκουγαν το δελτίο το οποίο μετέδιδε τα γεγονότα της Ελλάδος και τις μάχες  των συμμάχων από το δυτικό και ανατολικό μέτωπο. Η μετάδοση των ειδήσεων γίνονταν καθημερινά  στις  2,30 μ.μ. όπου  έσπευδαν  οι Κοζανίτες  να μάθουν την εξέλιξη του πολέμου και φυσικά  τα της Ελλάδος. Ακόμη  παρακολουθούσαν και πολλοί  μαθητές καθώς και εμείς που ήμασταν  πρώτη γυμνασίου,  μόλις σχολούσαμε  πηγαίναμε στην πλατεία να ακούσουμε τις ειδήσεις. Να ακούσουμε να Ειρηνεύσει  ο κόσμος ,  αρκετά είχαμε υποφέρει από τον πόλεμο του ’40 και την κατοχή,   και να  αποκατασταθεί  η ομαλή λειτουργία της χώρας   μετά τον καταστροφικό πόλεμο και την τετραετή κατοχή και την μη ακόμη ομαλοποίηση της χώρας, αν και είχαμε απελευθερωθεί  από τον Οκτώβριο του 1944.

Επίσης από το Ερμιόνιο , από μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου,  «είχε  μιλήσει τον μήνα Μάρτιο και ο Άγγλος στρατηγός Σκόμπι , αρχηγός του εκστρατευτικού σώματος των άγγλων  στην Ελλάδα.   μου το αφηγήθηκε  ο  αείμνηστος  Άνθος Πεσλής, που μου είχε αφηγηθεί και άλλα πάρα πολλά γεγονότα της Κοζάνης της περιόδου εκείνης. Έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του  2011 σε ηλικία   96 ετών  και ο οποίος όπως μου είπε παραβρέθηκε στην ομιλία.» Να προσθέσω ακόμη ότι  λίγοι Κοζανίτες είχαν ραδιόφωνα προπολεμικά προ του  ΄40,  και υποχρεώθηκαν στην κατοχή να τα παραδώσουν  στο γερμανικό φρουραρχείο  όσοι τα είχαν δηλωμένα στη Νομαρχία , το αυτό έκανε και ο πατέρας μου  παρέδωσε το ραδιόφωνο. Όσοι δεν τα είχαν δηλωμένα τα κράτησαν και τα απέκρυψαν,  με κίνδυνο αν ανακαλυφθούν, να  σταλούν στο στρατοδικείο  των κατακτητών και  να φυλακιστούν ή να   σταλούν και στη Γερμανία ως εργατικό προσωπικό. Με την ευκαιρία να πω ότι (Πολλούς Κοζανίτες είχαν σταλεί στην Αυστρία  στη Βιέννη , ευτυχώς μετά την παύση του πολέμου είχαν επιστρέψει όλοι, μεταξύ αυτών και ο Γιώργος Πιτένης σπουδαίος μάγειρας  , εργάστηκε στο ξακουστό κέντρο  Ρέμβη  της  Θεσσαλονίκης .  Φίλος καλός. Ήταν της μεγάλης οικογένεια των Βλάχων της Κοζάνης. Είχε παντρευτεί  στη Βιέννη μία Αυστριακή έκανε ένα  αγόρι  , το οποίο  εξελέγη   και βουλευτής στη βουλή της Αυστρίας, είχε μάλιστα γεροκομήσει και τον πατέρα του.  επισκεφθεί και την Κοζάνη για να γνωρίσει το σόι του πατέρα του  (τον είχε φιλοξενήσει  ο γνωστός συγγραφέας Μιχάλης Πιτένης, και που ήταν συγγενής) Επίσης ένα παππούς Δ…  που έφυγε προ ετών μου αφηγείτο την περιπέτειά του είχε σταλεί και αυτός στη Βιέννη). Τα γράφω αυτά για την ιστορία, να μαθαίνουν οι νέες γενιές από  ανθρώπους που  έζησαν   την φρικτή εκείνη  περίοδο.

Μη έχοντας λοιπόν ραδιόφωνα οι συμπατριώτες μας και  επιθυμώντας  να  ενημερωθούν  για τα πολεμικά γεγονότα, συγκεντρώνονταν στην πλατεία). Κλείνει η παρένθεση.

Κατεβήκαμε λοιπόν  από το Σιόποτο στην Πόλη , ο κόσμος ήταν έξω στους δρόμους , η πλατεία γεμάτη από  Κοζανίτες που άκουγαν τις ειδήσεις που μετέδιδε συνεχώς το B.B.C.  για την παύση των μαχών και την παράδοση της Γερμανίας. Και όλοι περνούσαν από τον Άγιο Νικόλαο  άναβαν κερί , ευχαριστώντας τον Παππού που προστάτευσε  την Πόλη  από  μεγάλες καταστροφές,  και από τον βομβαρδισμό την 9ην Απριλίου 1941 από τους ναζί. Επικρατούσε μια γενική ευφορία  μεταξύ των ανθρώπων, όλοι συγκεντρώθηκαν    στην εκκλησία  του  Αγίου Νικολάου, όπου  εψάλλη ευχαριστήρια δέηση.

Να προσθέσω ακόμη ότι οι μάχες του Β΄ παγκοσμίου πολέμου συνεχίζονταν στην Άπο -Ανατολή, στα νησιά του Ειρηνικό Ωκεανού, μεταξύ της Ιαπωνίας και της Αμερικής, όπου οι Αμερικανοί είχαν μεγάλες απώλειες και με τη ρίψη των δύο ατομικών βομβών  στην Ιαπωνία , στις πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι τον Αύγουστο το 1945 παραδόθηκε η Ιαπωνία άνευ όρων την 2α Σεπτεμβρίου 1945  οπότε έληξε οριστικά      ο Β.΄ παγκόσμιος πόλεμος που είχε ανθρώπινες απώλειες περίπου  75 εκατομμύρια  κατά τους ιστορικούς και  υλικές καταστροφές  ανυπολόγιστες . θεωρείται δε  από τις ποιο φοβερές συγκρούσεις στην ανθρώπινη ιστορία .Και όντως έτσι ήταν.   Δυστυχώς βλέπουμε  σήμερα πολέμους και καταστροφές στη μέση Ανατολή στην Ασία και στην Αφρική  χωρίς όρια,   με  επιθετικότητα  και  σκοταδισμό  στην καταστροφή,  ακόμη και αρχαία πολύτιμα μνημεία καταστρέφονται.    Είναι  εγκληματικό για την ανθρωπότητα.   δεν   διδάσκονται  ούτε  από την ιστορία που περιγράφει  με μελανά χρώματα τους πολέμους και τις καταστροφές που υπέστησαν οι λαοί και οι χώρες . Τι αναμένουμε; Επανάληψη τρίτου παγκοσμίου  πολέμου;. Τότε δυστυχώς θα είναι   η εξαφάνιση του πλανήτη Γη.

Ευχόμαστε  η Ανάσταση του  Κυρίου, είμαστε στην περίοδο του Πάσχα,   να φωτίσει τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων   να σκεφθούν  υπεύθυνα   και ταπεινά,  με διάθεση να προσφέρουν την Ειρήνη στον κόσμο , σώζοντας έτσι την ανθρωπότητα, την επιστήμη με τις ανακαλύψεις και τις επιτυχίες της καθώς       και τη   διατήρηση του Πολιτισμού μας που από αιώνες  εκφράζει την ανθρώπινη δημιουργία.   Με προσπάθεια του Ο.Η.Ε. που δυστυχώς δεν τον ακούει κανείς , ευτυχώς που βοηθάει τους κατατρεγμένους και πεινασμένους λαούς , να τους πείσει   ότι ο ρόλος τους  είναι η σωτηρία της Ανθρωπότητας , να  έχουν  ευγένεια και ευαισθησία  απέναντι στους  ανθρώπων και με   γνώμονα την Ειρήνη     να σταματήσουν  οι πόλεμοι,  να σωθούν οι λαοί που υφίστανται τις καταστροφές και  φεύγουν από τη χώρα  τους  οδοιπορώντας , όπου τους βγάλει ο δρόμος, ως νέα «άλλη έξοδος  της Βίβλου προς την γη της επαγγελίας κατά των προφητών», που βρίσκεται όμως η  γη αυτή , σε ποια Ήπειρο του πλανήτη, έτσι που καταστρέφουμε  τη γη,  μάλλον πουθενά και δεν μπορούμε να την προσδιορίσουμε.

όλοι ζούνε ανεξαρτήτως χρώματος ,φυλής, Θρησκείας και ήπειρο    σε κατάσταση ασυδοσίας,   εγκληματικότητας  και ανασφάλειας  .   Φως αισιοδοξίας στον  αναρχούμενο πλανήτη δεν φαίνεται. Η Ανθρωπότητα διέρχεται κρίση  και δεν γνωρίζουμε τι μας περιμένει  Έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στην Ευδοκία   του  Κυρίου.    ΑΜΗΝ.

 

Γιάννης Κορκάς

Leave a Comment

Ταυτότητα Ιστοσελίδας:
Σαλακίδης Ιωάννης – Ατομική Επιχείρηση

ΑΦΜ: 046450157, ΔΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

Δ/νση Έδρας: Ζαφειράκη 3, ΤΚ 0100 Κοζάνη

Email: info@efkozani.gr

Τηλ. 24610-25112

Ιδιοκτήτης, νόμιμος εκπρόσωπος και διευθυντής: Σαλακίδης Ιωάννης

Διευθύντρια Σύνταξης: Μαρία Τσακνάκη

Διαχειριστής: Σαλακίδης: Ιωάννης

Δικαιούχος του ονόματος τομέα (domain name): Σαλακίδης Ιωάννης

Efkozani logo

@2024 – All Right Reserved. Hosted and Supported by Webtouch.gr

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Διαβάστε περισσότερα

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00
Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00