Ενα κανταδόρικο τραγούδι,που τραγουδάει η παλιοπαρέα μας…
Καντάδα ειναι το τραγούδι στο δρόμο, στη γειτονιά, νύχτα, με στόχευση συγκεκριμένο παράθυρο ή χωρίς στόχευση, έτσι απλά τραγούδι περπατητό, στα σοκάκια της Κοζάνης
Υπήρχε η συνήθεια, οι παρέες μετά τη ταβέρνα ή τα γλέντια, όταν ο καιρός το επέτρεπε, να βγαίνουν στις γειτονιές και να συνεχίζουν το τραγούδι.
Πολλές φορές μετά την πρόβα της χορωδίας “ΕΛΙΜΕΙΑ”, ατομα της χορωδίας, μαζί με τον αείμνηστο μαέστρο Μακη Βαχτσεβάνο διάβαιναν τα σοκάκια πολης, τραγουδώντας τους ανεκπλήρωτους έρωτες γεμίζοντας μελωδίες τις Κοζανίτικες νύχτες.
Κάποιες φορές βέβαια, υπήρχε στόχευση της κανταδας σε συγκεκριμένο παράθυρο και την κοπελιά που περίμενε πίσω απο την κουρτίνα!!!!
Το άναψε-σβύσε το φως απο την κοπελιά , ήταν το συνηθισμένο σύνθημα ότι άκουσε την καντάδα.
Ιδιαίτερο ήταν το “στύλ” των κανταδόρων της Σκ΄ρκας, που δεν υπάκουαν σε κανένα μουσικό χρόνο και τραγουδούσαν μελωδικότατα αλλά απειθάρχητα !!!
…Κι αν δε με θέλεις να περνώ, βάλε να φράξουν το στενο..
Τοτε που η “βόλτα” στον κεντρικό πεζόδρομο είχε κόσμο πολλές παρέες σιγοτραγουδούσαν, περπατώντας μέχρι πάνω στους Ξενώνες.
Ιδιαίτερα τις καθημερινές που δεν ειχε πολύ κόσμο και δεν ειχε πολλή φασαρία , τραγουδούσαμε:
…Κόκκινο, κόκκινο, κόκκινο γλυκό μου στόμα, κόκκινο γλυκό μου στόμα, δεν σε φίλησα ακόμα..
Σύμφωνα με την αφήγηση του Νίκου Κοκκαλιάρη πολλά κανταδόρικα ζευγάρια τραγουδούσαν.
Κριτήριο ήταν να ταιριάζουν οι φωνές.Μερικά ήταν :
Ηλ. Σίας-Κ.Μούρζιος, Μαν. Νούσιας-Δημ.Καρδογιάννης,
Ν.Κοκαλιάρης-Σάκης Πισλής, Θ.Γκανάτσιος-Ν.Κοκκαλιάρης
Γιάννης Σπύρου-Σπύρος Δάλλας,
Λ.Καραθανάσης-Ζ.Σιαλβέρας.
Υπήρχαν πολλοί ακόμη που τραγουδούσαν και έπαιζαν και κιθάρα, οπότε το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Όποιος γνωρίζει κι άλλους κανταδόρους ας τους αναφέρει.
Ο πατέρας μου Πάνος, τραγουδούσε με τον Τζήκα Πατιό.
Ελεγε και “ταμπαχανιώτικους αμανέδες”
Στην περίοδο της κατοχής, ομως υπήρχε περιορισμός στην ώρα κυκλοφορίας και δεν “χόρταιναν” τραγούδια στην ταβέρνα.
Ετσι συνέχιζαν το τραγούδι πίσω απο την εκκλησία του
Αγ.Χριστοφόρου.
Κάποιος φίλος που ήξερε τη συνήθεια τους, κρύφτηκε στα δένδρα και όταν άρχισαν να τραγουδούν, τους φώναξε στα Γερμανικά : Ελάτε εδώ..
Τους κόπηκε η χολή και το τραγούδι και εξαφανίστηκαν στα δένδρα τρέχοντας !!
Η πολη άλλαξε, οι μονοκατοικίες έγιναν απρόσωπες πολυκατοικίες και οι καντάδες, όμορφες αναμνήσεις
στης Κοζάνης τα σοκάκια !!!
Εμείς συνεχίζουμε να τραγουδάμε !!!
https://www.facebook.com/100009609068333/videos/2394580314205581/?t=13
Γιώργος Γελαδάρης