Πώς να μην οργίζεται η νέα γενιά
με αυτά που σήμερα συμβαίνουν
με όσα βλέπει και ακούει
και μ΄αυτά που καθημερινά βιώνει;
Πώς να μην αγανακτεί για όλα αυτά
που γίνονται και τα όσα δε γίνονται;
Οργίζεται όταν βλέπει γύρω της
να κατατρύχεται το δίκιο της
Οργίζεται όταν καθημερινά ακούει
των πολλών της κοινωνίας τα στενάγματα
και τις αδιάφορες σιωπές των λίγων βολεμένων!
Αγανακτεί με όσους της κόβουν τα φτερά
και αλυσοδένουν τα όνειρά της
Αγανακτεί με όλους αυτούς
που της μαυρίζουν την ψυχή
και της στερούν της ελπίδας το φως!
Όσο, όμως, κι αν αγανακτεί
στον κατήφορο της απελπισίας δε θα κατρακυλήσει.
Έχει καθήκον ν΄αντιδράσει και θα το κάνει.
Όσο κι αν πνίγεται στης αβεβαιότητας την ομίχλη
στα αδιέξοδα και τις ανασφάλειες του παρόντος
δεν έχει το δικαίωμα να γονατίσει.
Πάντα έτσι συμβαίνει…
Την ώρα και τη στιγμή της περιμένει
την οργή να κάνει θέληση για αντίσταση
και την αγανάκτηση απόφαση για δράση
Με την καθαρή φωνή της διεκδίκησης
όλους τους συμβιβασμένους θα ξεσηκώσει
και τους αιχμάλωτους της απογοήτευσης θα εμψυχώσει
Το ξέρει πολύ καλά και το πιστεύει απόλυτα
όταν ηχήσουν του αγώνα οι σάλπιγγες
το σύστημα ολόκληρο ταρακουνιέται
και από τους δυνατούς τριγμούς του
σπάνε οι αλυσίδες
και τα όνειρα πετούν και πάλι ελεύθερα…..
Ηλίας Κ. Μάρκου