Αμυντική Συμφωνία Ελλάδος – Γαλλίας. (Γιάννη Παπαδόπουλου – Στρατιωτικού ε.α. – Διπλ. Πολιτικού Μηχανικού)

Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει, με γνώμονα την κοινή λογική,  ότι η αμυντική συμφωνία Ελλάδος – Γαλλίας είναι στη σωστή κατεύθυνση και επιδρά θετικά στην εθνική ασφάλεια της πατρίδας μας.  Παρατηρώ όμως, χωρίς να εκπλήττομαι πλέον, ότι αυτοί οι οποίοι ενοχλήθηκαν περισσότερο από το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι η τουρκία και ο σύριζα, ο αρχηγός του οποίου δήλωσε, ότι θα καταψηφίσει την συμφωνία.  Ίσως αυτό να είναι μια ακόμη επιβεβαίωση, ότι η συμφωνία είναι ιδιαίτερα θετική, για τα εθνικά συμφέροντα.

Πέρα όμως από τη συμφωνία, πρέπει να γίνουν άμεσα και κάποια άλλα πράγματα, αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την ιστορική συνέχεια της πατρίδας μας, γιατί καλά είναι τα οπλικά συστήματα, αλλά δεν αρκούν από μόνα τους.

Πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στην πατρίδα μας, γιατί φθίνουμε συνεχώς σαν λαός. Αυτό θα λυθεί μόνο με κίνητρα και με την προϋπόθεση ότι θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας ώστε να μπορεί κάποιος να δημιουργήσει, αλλά και να συντηρήσει οικογένεια.

Πρέπει να βρεθεί τρόπος να επιστρέψουν στην Ελλάδα,  τα Ελληνόπουλα που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, προκειμένου να τονωθεί ο πληθυσμός της ηλικιακής ομάδας που αποτελεί το  μέλλον της πατρίδας μας, και αυτό μπορεί να  γίνει μόνο μέσα από την οικονομική ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας.

Πρέπει να σταματήσει η παράνομη μετανάστευση,  ώστε να σταματήσει και η αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης και να μην καταντήσουμε μειονότητα στην πατρίδα μας. Επίσης πρέπει να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες, ώστε το μεγαλύτερο μέρος των πάσης φύσεως αλλοεθνών που βρίσκονται στην πατρίδα μας να φύγουν είτε επιστρέφοντας στις πατρίδες τους, είτε σε άλλους προορισμούς.  Όσοι δε παραμείνουν, πρέπει να ενταχθούν στην Ελληνική κοινωνία, παίρνοντας τέτοια παιδεία, που θα τους ωθήσει να αγαπήσουν τη χώρα που αποτελεί το καταφύγιό τους.

Πρέπει η παιδεία μας να ξαναγίνει Εθνική και τα Ελληνόπουλα να μάθουν να αγαπούν την πατρίδα τους.  Άνθρωποι που δεν αγαπούν την πατρίδα τους, θα την εγκαταλείψουν την κρίσιμη ώρα. Η ποιοτική διαφορά του Έλληνα, από τους άλλους λαούς, είναι ότι ο Έλληνας πολεμούσε πάντοτε «υπέρ βωμών και εστιών» και αυτό του επέτρεπε να νικά υπεράριθμους στρατούς και να επιβιώνει στη διαδρομή της ιστορίας. Αυτό μπορεί να συνεχιστεί μόνο μέσα από παιδεία που να είναι εθνική. Μ΄ αυτόν τον τρόπο, ακόμα και μη Έλληνες στο γένος μπορεί να αγαπήσουν την πατρίδα μας και αν χρειαστεί ακόμα και να πολεμήσουν γι΄ αυτήν.

Αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα προχωρήσουμε με αισιοδοξία στο αύριο.  Διαφορετικά θα μοιάζουμε με ένα βαρέλι που μπορεί να είναι γεμάτο, αλλά αν δεν κλείσουμε τις τρύπες που έχει στον πάτο, κάποια στιγμή θα αδειάσει και οι τρύπες κλείνουν μόνο με τα «πρέπει» που προαναφέραμε.