Παρασκευή, 25 Ιουλίου, 2025

Ανάλγητα χρόνια σε καιρούς κρίσης

by ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΥ
0 comment 4 minutes read

Περπατά στους δρόμους με βλέμμα σιωπηλό και διφορούμενο, σχεδόν ανέκφραστο! Ίχνος από χαμόγελο δεν διαγράφεται στα χείλη του και βγαίνει αχνός από τη μέσα του αναμπουμπούλα. Χρόνια τώρα στη ζωή του προσπαθούσε να κάνει πάντα αυτό που πρέπει και τα δικά του θέλω, οι επιθυμίες και προτιμήσεις του διαρκώς συμπιέζονταν μέχρις ασφυξία

Σήμερα βιώνει τις εποχές και τον κόσμο πολύ διαφορετικά από τον υπόλοιπο κόσμο. Απομονώθηκε και γι αυτό δυσκολεύεται ν΄ αλλάξει περπατησιά, ώστε να ξεφύγει από την καταχνιά της μοναξιάς και της έλλειψης ελπίδας.
Δυστυχώς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι τριγύρω του χάνουν τα χαρακτηριστικά της εξωτερικής αμεριμνησίας και της εσωτερικής χαρούμενης διάθεσης, Ο ψυχισμός τους δεν ανταποκρίνεται ακόμα και στο κάλεσμα της φύσης για την απόλαυση της ομορφιάς της. Άνθρωποι θύματα της κρίσης. Ηλικιωμένοι δίχως τη στοιχειώδη κοινωνική φροντίδα, νέοι δίχως ελπίδα, άνεργοι και προδομένοι, άνθρωποι απογοητευμένοι και ανήμποροι που ξέμειναν αβοήθητοι να βιώνουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα σαν κι αυτούς σε καταναγκαστικά έργα των άλλοτε απάνθρωπων ιστορικών χρόνων. Όλες οι μέρες, λοιπόν, ακόμα και οι φωτεινές ηλιόλουστες, είναι για κείνον κατάρα, γιατί τονίζουν περισσότερο το ατέλειωτο γκρίζο που απλώνεται μέσα του. Η φυσική εξωτερική αρμονία σε πλήρη αναντιστοιχία με την ταραγμένη ψυχή του. Αποφεύγει να κοιτάξει ακόμα και τον εαυτό του στον καθρέφτη, γιατί φοβάται μην τυχόν και διακρίνει κάτι από τα παλιά εκείνα όνειρα που τώρα σκεπάστηκαν από την αχλή του χρόνου, απ΄τον κουρνιαχτό της λήθης.
Πολλοί άνθρωποι δεν αντέχουν να δουν τον καθρέφτη τους, τούτους τους καιρούς, γιατί τους οδηγεί ακόμα πιο μακριά στην έρημο της απογοήτευσής τους.
Όσο, όμως, κι αν αποστρέφεις το βλέμμα σου απ΄την πραγματικότητα της απομόνωσης απ΄την ανθρώπινη δυστυχία και μοναξιά, τίποτα δεν καταφέρνεις γιατί η τραυματισμένη ανθρωπιά βρίσκεται παντού γύρω μας, αλλά προπαντός μέσα μας!
Στις πολύ δύσκολες ώρες αισθάνεται πως δεν έχει τη δύναμη να περιμένει άλλο και πως η ζωή του στέγνωσε παντελώς από νόημα. Θέλει να αντιδράσει απέναντι στις καθημερινές συμβατικότητες να δείξει ανυπακοή στις υποκριτικές κοινωνικές επιταγές, αλλά το τείχος της αποξένωσης τον εμποδίζει να βρει τη δίποδο της όποιας προσπάθειας. Υπάρχει πολύς θόρυβος στη σημερινή κοινωνίας και πολύς συνωστισμός αδιαφορίας στο σύγχρονο κόσμο!
Το καταφύγιο της αλληλεγγύης που ψάχνει δεν το εντοπίζει πουθενά. Υπάρχει άραγε ακόμα;  Νιώθει και κείνος πως βρίσκεται στο πουθενά, κοντά στο τίποτα και πως δεν θέλει να κάνει τίποτα κι ούτε να πάει πουθενά.
Όλοι οι δρόμοι του για κάποιον προορισμό καταλήγουν σε αδιέξοδο και τις λοξοδρομήσεις δεν τις έχει συνηθίσει στη μέχρι τώρα ζωή του. Στο ημερολόγιο του μυαλού του καταγράφει με τη σκέψη του την μέχρι τώρα πορεία του και πολύ το ευχαριστιέται που κανείς δεν μπορεί , δεν έχει τη δυνατότητα να το διαβάσει.
Σ΄αυτές τις ημερολογιακές του σημειώσεις διαχέει κάπου-κάπου το θυμό του για τους άλλους και τον εαυτό του, για την τροπή που πήρε η ζωή του, για το ό,τι μεταμορφώθηκε σε επιβίωση πια!
Κι αν έφτασε στο τωρινό σημείο να ζει παράμερα, ήταν κάτω από το βάρος της ηθικής επιλογής και της απόφασης να κρατήσει ζωντανή την αξιοπρέπειά του. Τώρα έχει την ευχέρεια, μακριά από όλους και όλα, να διαπλάσει το δικό του ιδεατό κόσμο και να χαθεί στην αγκαλιά της ουτοπίας. Δεν έχει την αυταπάτη πως η σημερινή κρίση θα αλλάξει επιτέλους τις συνήθειες των ανθρώπων, γιατί για αν γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να αλλάξουν οι ψυχές. Και οι ψυχές δεν αλλάζουν όπως και οι συνειδήσεις. Απαξιώθηκαν οι έννοιες και οι θεσμοί που θα μπορούσαν να δώσουν στήριγμα στην ονειροπόληση μιας επικράτησης ενός δίκαιου συστήματος.
Σαν κι αυτόν ζουν κι άλλοι στο περιθώριο αυτής της ανάλγητης κοινωνίας. Μοιάζουν να είναι ιδεαλιστές, αλλά αιθεροβάμονες δεν είναι σε καμιά περίπτωση.
Εκείνος στη νηφαλιότητα της μοναξιάς του με καταλαγιασμένες όλες τις ψευδαισθήσεις, δεν κλαίει τη μοίρα του, αλλά καταγίνεται με την ενδοσκαφή για να αποφεύγει τις παγίδες του ανέφικτου. Τώρα πλέον κατάλαβε πολλά και βίωσε ακόμα περισσότερα.
Σαν κι αυτόν είσαι κι εσύ, είμαι κι εγώ, είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι!
Τούτες τις ώρες, λίγο μετά τις εκλογές, μετά από τη βαθιά περίσκεψη τον αναστοχασμό και την ενδοσκόπηση, ας κάνουμε πράξη την κατασταλαγμένη σκέψη μας, και ας αναζητήσουμε τη χαραμάδα εκείνη απ΄όπου θα περάσει το λιγοστό φως απ΄το κερί της ελπίδας που τρεμοσβήνει, για να φωτίσει τα βήματά μας και να προσπαθήσουμε επιτέλους να αλλάξουμε περπατησιά, πριν σβήσει παντελώς…..

 

 

Ηλίας Κ Μάρκου

Leave a Comment

Ταυτότητα Ιστοσελίδας:
Σαλακίδης Ιωάννης – Ατομική Επιχείρηση

ΑΦΜ: 046450157, ΔΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

Δ/νση Έδρας: Ζαφειράκη 3, ΤΚ 0100 Κοζάνη

Email: info@efkozani.gr

Τηλ. 24610-25112

Ιδιοκτήτης, νόμιμος εκπρόσωπος και διευθυντής: Σαλακίδης Ιωάννης

Διευθύντρια Σύνταξης: Μαρία Τσακνάκη

Διαχειριστής: Σαλακίδης: Ιωάννης

Δικαιούχος του ονόματος τομέα (domain name): Σαλακίδης Ιωάννης

Efkozani logo

@2024 – All Right Reserved. Hosted and Supported by Webtouch.gr

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Διαβάστε περισσότερα

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00
    -
    00:00
    00:00