Πολύ μικρός ήταν ο χώρος που επέλεξε να παρουσιάσει το όνομα του συνδυασμού του, ο υποψήφιος δήμαρχος Κοζάνης Αγάπιος Γαβριηλίδης, καθότι από πολύ νωρίς στην αίθουσα εκδηλώσεων της δημοτικής βιβλιοθήκης Κοζάνης, καθώς και στον μεγάλο προθάλαμο-είσοδο του κτιρίου της δημοτικής βιβλιοθήκης παρατηρήθηκε το αδιαχώρητο.
Πολίτες-δημότες, προερχόμενοι από όλες τις κοινωνικές ομάδες της περιοχής, εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, επιχειρηματίες, τεχνοκράτες και επιστήμονες, συνταξιούχοι, όλων των κομματικών αποχρώσεων και πεποιθήσεων, εθεάθησαν στην εκδήλωση, γεγονός που προϊδεάζει πως ο Αγάπιος Γαβριηλίδης κατεβαίνει στον στίβο της αυτοδιοικητικής μάχης με καλά όπλα στην φαρέτρα του και κυρίως ανεξάρτητα και αδέσμευτα!
Ευρηματικό και το όνομα με το οποίο «βάπτισε» τον συνδυασμό του ο Αγάπιος Γαβριηλίδης ΑΝΑΣΑ (Ανάπτυξη-Συμμετοχή-Αλληλεγγύη).
Στη σύντομη αναφορά και χαιρετισμό του, ο κ. Γαβριηλίδης εξήγησε τους λόγους που μαζί με 15-20 φίλους και συνοδοιπόρους του αποφάσισαν εδώ και αρκετό καιρό να συμμετάσχουν ενεργά στα αυτοδιοικητικά – δημοτικά τεκταινόμενα, ώστε το θολό τοπίο που δημιούργησαν οι μέχρι σήμερα δημοτικές αρχές να ξεδιαλύνει, την αδιαφορία των δημοτικών αρχόντων που «σφυρίζουν αλλού» να ακολουθήσει το ενδιαφέρον για ανάπτυξη, η συμμετοχή πλέον των δημοτών να αποτελέσει γεγονός και η αλληλεγγύη, ένθεν κακείθεν, δημοτικής αρχής – δημοτών, να είναι ο βασικότερος κανόνας και πυλώνας λειτουργίας μιας νέας δημοτικής αρχής.
«Στην «κουρασμένη» δημοτική αρχή, λέμε μας κουράσατε κι εσείς και ήρθε η ώρα να φύγετε…» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γαβριηλίδης, εξαπολύοντας τα βέλη στην δημοτική αρχή γιατί «πλέον δεν αφουγκράζεται και δεν ακούει τους πολίτες της περιοχής».
Λίγα και καλά, ευσύνοπτα μα ουσιώδη, στοιχεία που συνέθεσαν τον χαιρετισμό του υποψήφιου δημάρχου Κοζάνης Αγάπιου Γαβριηλίδη, ο οποίος απέφυγε τις μακρηγορίες και τα κενά περιεχομένου και ουσίας λόγια, τις υποσχέσεις και τις πολιτικάντικες «ξύλινες» γλώσσες, που τέλος πάντων, όλα αυτά επιβάλλεται πια να περάσουν στο χρονοντούλαπο της αυτοδιοικητικής ιστορίας και να ακούγονται πλέον ως φάλτσες φωνές του απόηχου του παρελθόντος.
