Κάθε καλοκαίρι, η Lost Lake (Χαμένη Λίμνη) του Όρεγκον εξαφανίζεται μέσα από δύο ηφαιστειακές σήραγγες, μόνο για να επιστρέψει το φθινόπωρο, όταν μια σειρά από ρυάκια αρχίζουν να ρέουν μέσα σε αυτό που μοιάζει με ένα γαλήνιο λιβάδι.

Καθώς περνάς από τη Lost Lake στα τέλη του φθινοπώρου ή τον χειμώνα, ίσως να μην δώσεις πολλή σημασία σε αυτό το φαινομενικά συνηθισμένο υδάτινο σώμα, αλλά κάνοντας την ίδια διαδρομή στα τέλη της άνοιξης ή το καλοκαίρι, θα ξανακοιτάξεις σίγουρα, καθώς ένα ήσυχο λιβάδι αντικαθιστά τη λίμνη. Αυτή είναι η «μαγεία» της Lost Lake, μιας ιδιαίτερης ατραξιόν που βρίσκεται στο Εθνικό Δάσος Willamette του Όρεγκον, κοντά στον αυτοκινητόδρομο U.S. Highway 20. Από τα τέλη του φθινοπώρου, μια σειρά από ρυάκια αρχίζουν να ρέουν από τα γύρω βουνά, γεμίζοντας το λιβάδι που σύντομα γίνεται ο πυθμένας της Lost Lake, και μέχρι τα μέσα του χειμώνα, η λίμνη έχει γεμίσει εντελώς. Η «εξαφάνιση» ξεκινά την άνοιξη και ολοκληρώνεται το καλοκαίρι, καθώς τα ρυάκια στερεύουν και όλο το νερό της λίμνης αποστραγγίζεται μέσω δύο οπών που λειτουργούν σαν τις αποχετεύσεις μιας μπανιέρας.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι δύο ηφαιστειακές οπές υπάρχουν εδώ και όσο θυμάται κανείς. Αποστραγγίζουν μόνιμα τη λίμνη, αλλά κατά τη διάρκεια του λιωσίματος του χιονιού, ο όγκος του νερού που ρέει προς το λιβάδι είναι τόσο μεγάλος που οι οπές, πλάτους 7 ποδιών, δεν μπορούν να το αποστραγγίσουν αρκετά γρήγορα. Μέχρι το τέλος του χειμώνα, καθώς ο όγκος των ρυακιών μειώνεται, η Lost Lake ξεκινά την αργή εξαφάνισή της.