Διαμαρτυρόμενοι και αντιτιθέμενοι κάτοικοι του Μαυροδενδρίου στην παραχώρηση κοινοτικών (δημοτικών σήμερα) εκτάσεων (δι ενοικίου) από το δήμο Κοζάνης σε επιχειρηματίες για ανάπτυξη φωτοβολταϊκών («με χαμηλό ενοίκιο») συγκεντρώθηκαν έξω από το δημαρχείο Κοζάνης.
Ήταν μια παράσταση διαμαρτυρίας σαν αυτές που συνηθίσαμε και βαρεθήκαμε να βλέπουμε από το παρελθόν – και σήμερα ουδόλως άλλαξε – και δεν επαναπροσδιορίστηκε, ουδόλως επαναδιατυπώθηκε ως προς το «γενικώς θέλω» και ωσαύτως «συμμετέχω πάνδημα» για να διεκδικήσω και διασφαλίσω τα αυτονόητα!
Στα περί «δεν προτιθέμεθα να δώσουμε τις εκτάσεις της κοινότητάς μας σε κανέναν και για κανένα λόγο» και «το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας δεν κρίνεται από τα φωτοβολταϊκό πάρκο Μαυροδενδρίου» και άλλα παρεμφερή, δεν «έτεινε ευήκοον ους» κανένας εκ των κρατούντων, από την περιφερειακή διοίκηση μέχρι και την δημοτική τοιαύτη!
Όσο για τα περί «επίσπευσης των διαδικασιών και «σπουδής» αυτών μάλιστα» για την παραχώρηση των εν λόγω εκτάσεων, περί των 2300 και πλέον στρεμμάτων, μάλλον αυτά απευθύνθηκαν εις «ώτα μη ακουόντων», καθόσον αυτά που σχεδιάστηκαν, πριν απ’ αυτούς και γι αυτούς, φαντάζουν πολύ δύσκολα να αλλάξουν!
Τα δε λεχθέντα για «φιλότιμο και συνείδηση» των δημοτικών συμβούλων του ΔΣ Κοζάνης που θα ψηφίσουν ή ψήφισαν για την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών (από «επαγγελματίες» γνωστούς και αρεστούς μάλλον της κυβέρνησης) στις εκτάσεις του Μαυροδενδρίου, δυστυχώς θα αποτελέσουν «έπεα πτερόεντα» για μια ακόμα φορά, καθόσον δεν ήταν όλοι τους εκεί και με δεδομένο «σύμπασα φωνή λαού, οργή Θεού», κοινός είναι ο παρονομαστής!!
Αλήθεια, πού ήταν οι κάτοικοι του Μαυροδενδρίου, εκεί έξω από το δημαρχείο, να διατρανώσουν άπαντες την αντίθεσή τους στην εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών στην περιοχή τους που «δεν εξασφαλίζουν το μέλλον και τη βιωσιμότητα του χωριού…»;! Ή διαιρέθηκαν, παντοιοτρόπως και (κομματο)τρόπως, για να «βασιλέψουν» έτσι αυτοί που ξέρουν να παίζουν τα παιχνίδια τους… έτσι;!
«Όλοι τους… αδελφωμένοι μας ξάπλωσαν στη γη τη ματωμένη;!…»… και άφησαν τους λίγους, που ύψωσαν στεντόρεια τη φωνή και τη διαμαρτυρία τους, να χαρακτηριστούν ακόμα και «γραφικοί»!!!
Έτσι μας ήρθε στο νου πως «ενωμένος λαός (πάνω και πέρα από κόμματα), ποτέ δε νικιέται…» μα η σκέψη μας χάθηκε μονομιάς από τη πραγματικότητα, καθώς επικράτησε για ακόμα μια φορά η «εφιαλτική λογική του παραλογισμού…»!!
