Από τις καμινάδες της ΔΕΗ στην κρίση της Τηλεθέρμανσης. Η αδράνεια των πολιτών και η ελλιπής πολιτική ικανότητα. Νικόλαος Κοκκαλιάρης

Θυμούμαι την απεργία τον προηγούμενο αιώνα για τα φίλτρα των καμινάδων της ΔΕΗ.

Μαζευτήκαμε 5 χιλιάδες νοματαίοι στην πλατεία της Κοζάνης με σκοπό να πάμε στις καμινάδες για να πιέσουμε για την τοποθέτηση νέων φίλτρων.

Τελικά πήγαμε μόνο 300 νοματαίοι και δεν φτάναμε σε αριθμό ατόμων να συμπληρώσουμε έναν κύκλο χέρι-χέρι να περικυκλώσουμε μια καμινάδα. Οι υπόλοιποι 4.700 πολίτες έμειναν στην πόλη και γέμισαν τις καφετέριες ή πήγαν στα σπίτια τους και στις δουλειές των.

Κοντολογίς θέλω να πω ότι οι πολίτες δεν συμμετέχουν, με μια απογοήτευση γιατί η Πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες και υποχρεώσεις απέναντι στους πολίτες.

Σήμερα φτάσαμε να μας καίει το θέμα της τηλεθέρμανσης.

Η μορφή αυτή θέρμανσης είναι η καλύτερη και μπορεί να γίνει πιο καθαρή και με μηδενικό κόστος ενέργειας.

Επί του παρόντος η καλύτερη μορφή ενέργειας είναι αυτή των ανανεώσιμων πηγών. Ίσως στο μέλλον βρεθεί πιο απλός και οικονομικός τρόπος και πηγή ανεξάντλητη. Όμως τούτη την ώρα η Πολιτεία έπρεπε ν’ αξιοποιήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με αποκλειστική διαχείριση του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης όλης της Χώρας.

Ο συγκεντρωτισμός των αρμοδιοτήτων έχει στεγάσει την αστυφιλία εις το έπακρον και χαντάκωσε τον πρωτογενή τομέα, συνάμα δε, ερήμωσε και την ύπαιθρο κι αντί να παράγουμε προϊόντα με τις νέες τεχνολογίες και εφαρμογές ώστε να τροφοδοτούνται 10 Ελλάδες, εν τούτοις κάνουμε εισαγωγές. Έτσι έχουμε απεμπολήσει την απασχόληση,το εισόδημα, την κοινωνική αξιοπρέπεια, την συμμετοχή στην οικονομική αλυσίδα του κράτους και το πρωτογενές πλεόνασμα. Οι ευθύνες βαρύνουν σχεδόν όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν απ’ αυτόν τον τόπο, αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια, την οποία αποδέχονται αυτοί που την εντόπισαν, οι υπόλοιποι, πέρα βρέχει.

Συνήθως η ζημιά γίνεται απ’ αυτούς που θέλουν να πλουτίσουν απ’ τον Δημόσιο κορβανά, εκεί χαλάει το γλυκό της διαχείρισης που καθορίζει την ποιότητα της ανάπτυξης μιας χώρας.

Δυστυχώς οι πολιτικοί μας είχαν όλες αυτές τις παθογένειες και την απειρία άσκησης εξουσίας.

Σε ό,τι αφορά τα χρέη των 3 δήμων τηλεθέρμανσης, νομίζω ότι το κράτος και η ΔΕΗ διέγραψαν περίπου 80 εκατομμύρια, τα υπόλοιπα είναι άλλα 50, δεν είναι κάποιο υπέρογκο ποσό για τους κατοίκους μιας περιοχής που εισέπνευσε τέφρα με το τσουβάλι για 70 χρόνια, αυτό το ποσό δεν είναι ούτε το 1/20 απ’ αυτά που στείλαμε στον Ζελένσκι.

Κοντολογίς, για να λυθεί το πρόβλημα ενέργειας των δήμων πρέπει να εκχωρηθεί αυτοδυναμία ενέργειας σ’ όλους τους δήμους της Χώρας για να σοβαρευτούμε επαρκώς.

Το ποιος έφταιξε κι έκανε λάθη, δεν έχει νόημα να διαπληκτίζεται κανένας τοπικός άρχων και να προσπαθεί να δικαιολογήσει λάθη που προέκυψαν από περιορισμούς βασικών ελευθεριών άσκησης εξουσίας.

Ο μόνος φταίχτης είναι η ελλιπής ικανότητα των πολιτικών ώστε να βλέπουν τι γίνεται πίσω απ’ το βουνό κι όχι μπροστά στους πρόποδες.

Αν δεν αλλάξει αυτό, μάλλον δεν θα δούμε προκοπή.