Γειά σας πιδιά μ’ καλά. Τι γενησέστι; Ημείς καλά είμηστι, μόνι σκανιάζου, γιατί είπαν στα τηλεβίζια ότι θα χαλάσ΄ ου κιρός. Σέφκα κι στο ΜΕΤΕΟ, γιατί τα τηλεβίζια δεν τα πολυψτεύω, αλλά κι ικεί το ίδιο είηδα. Ώρα για χιόν΄ δεν ήρθι κόμα, εξόν άμα μας ρίξ΄ καένα πρόϊμο, αλλά κι να χιονίσ΄, δε μι πειράζ΄. Ας ρίξ΄!
Τα κρεββάτια στα κατώια είνι γιουμάτα μήλα κι μπάπτσες. Σταφύλια έχουμι κόμα απού τ΄ αμπέλ. Δαμάσκνα στέγνωσιν πολλά η μπάμπου, έφκιακι γλυκό κερασάτο κι τραντάφλλο, κι έφιακι κι μαρμελάδα από καψιούνες. Έχ΄ κι στεγνωμένα μαντάρια, λάπατα, βλήτρα κι αγρολουβουδιές. Έφκιακι κι τραχανά κι πέτουρα, ένα κιαμέτ΄. Έβαλι κι αρμιά κι ντομάτες κι πιπεριές στο καδί.
Το κρασί γίγκιν κι μι φαίμητι θα γεν ένας κράσος μα τι κράσος, όταν το τραβήξουμι! Κάχτες, μύγδαλα κι λεφτόκαρα έχουμι, μόνι η ρακή απόμκιν, αλλά μέχρι να καζανιάσουμι, με φτάν η περσνή. Δε θα μι φτάκει μόνι άμα ρθουν για τα τσιαμητούλια για τον Αη Δμήτρ΄, γιατί όλα τζουφνίζουν.
Τα κάστανα είνι τα στον τσάρκον κι μια μέρα που θα καλοσνέψ΄, θα πάμι μι τ΄ μπάμπου να τα βγάλουμι, μόνι να μη μας προφτάκει η μπαλιαμέτσου κι βρούμι μόνι ζιούνες.
Απο τυριά κι από μπατζιάδια κριτσούν τα σέτια στο κατώι. Κι έχ΄ κι καμιά δεκαριά κολοκύθες. Όλες αυτές θα γένουν κολοκθόπττες κι ριτσέλια.
Το στάρ΄ το άλεσα στο Ντινάδκο το μύλο. Απόστασι ο Ψαρρής, να κουβαλάει. Φλάγουμαν να μη μι σκιάξ΄ ο Καζάνας κι να μη σκιαχτεί κι ου Ψαρρής κι βαϊσ΄ κι χυθεί το αλεύρ΄ καταής.
Πατάτες κι φασούλια έβγαλα ένα κιαμέτ΄ από τ΄ν κατούμστα. Τα πότζα κι όλας, γιατί είνι κι ο μχός σμα. Κι καλαμπούκι έβγαλα μπόλκου. Αυτό θα το ξεσπυρίσουμι το Χ΄μώνα για να περνούμι κι τ΄ν ώρα μας τα βράδυα. Έχει κι κατ΄ ρόκες, να τς τηράς κι να θιαμαίνησι. Άλλες είνι παρδαλές, άλλες λοϊούν τ΄ λοϊούν χρώματα, όχι όπως είνι τα μεταλλαγμένα. Βρήκα κι μιαν ασπρόμαυρ. Αυτήν δε θα τ΄ν πειράξ΄ καένας, γιατί είνι ΠΑΟΚ.
Κι για τα χαϊβάνια κουμάντο έχουμι. Κι κλαδί εβαλάμι κι χορτάρια κι τριφύλλια έμασάμι, κι άχυρο για τον Ψαρρή. Ήρθι κι ο Μήτσιος ο πεταλωτής κι τον πετάλωσε. Όλ γουέδερ πέταλλα τον έβαλε, για να μη αγλυστράει κι στα χιόνια κι όταν είνι ξέρα.
Σιγά – σιγά θα χιρήσουν να ζγώνουν κι κα τα Χριστούϊννα. Όλ΄ αυτά καητιρούμι. Τα παιδιά για να κλείσουν τα σκουλειά κι ημείς για να γιουμώσ΄ το χωριό κι να μαζωχτούμι σα φαμπλιά.
Μόνι το γκουτζιούν παντεχαίν΄ να μη ρθούν τα Χριστούιννα φέτος, αλλά άμα ο Θεός άκουιν τα γκουτζιούνια, θα να βρεχεν ακρίσιο!!!
Μπαρμπα Κώτσιος Τσιαμήτς
Ντράμστα