Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος (με τις ανεξαρτοποιήσεις στο Δήμο Κοζάνης). Κώστας Κοκόλης

Ως δημότης του δήμου Κοζάνης ενδιαφέρομαι για τα δρώμενα στον Δήμο μας, όπως και κάθε Κοζανίτης, όπου και αν διαβιεί.

Εδώ και αρκετό καιρό υφέρπει μια επιδιωκόμενη απαξίωση της Δημοτικής Αρχής.

Επειδή δεν ισχύει για μένα το «πίστευε και μη ερεύνα» των Ιησουιτών, γι’ αυτό και θέλησα, ερεύνησα, και τολμώ να πω δυο λόγια, όπως τα νοιώθω, στηριζόμενος στην πραγματικότητα.

Μελετώντας τον «Καλλικράτη» (ν. 3852/2010), όπως ισχύει, με την απλή αναλογική (ν. 4555/2018) και το νόμο για την κυβερνησιμότητα των Δήμων (ν. 4623/2019), με τις βελτιώσεις του, διαπιστώνει κανείς πως με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (πριν αυτό αλλάξει, με την κατάργηση της απλής αναλογικής) επ’ ουδενί, όσες ανεξαρτοποιήσεις δημοτικών συμβούλων  και αν γίνουν, δεν μπορεί να υπάρξει περίπτωση να μην λειτουργεί ομαλά το Δημοτικό Συμβούλιο και κατά συνέπεια ο Δήμος μας, γιατί :

Α. Οι συμπράττουσες εδώ παρατάξεις (Συνδυασμοί) αποτελούν κατά νόμο  (μετά την ομόφωνη δήλωση σύμπραξης κάθε μιας σε πρακτικό) μία πλέον παράταξη (άρ. 66) και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει  (να διαλυθεί δηλαδή η νέα αυτή παράταξη εξ ων συνετέθη, αφού το πρακτικό δεν ανακαλείται). Το μόνο που μπορεί, επιπλέον, να γίνει είναι να συμπράξουν σ’ αυτή και άλλες παρατάξεις (Συνδυασμοί) και φαίνεται πως αυτό το γνωρίζει καλά ο Δήμαρχος γι’ αυτό και κάνει λόγο προς την κατεύθυνση αυτή, ότι δεν περισσεύει κανείς.

Β. Για τις ανεξαρτοποιήσεις :

Ως γνωστόν ανεξαρτοποίηση είναι η διαδικασία με την οποία άτομο ή ομάδα ή ευρύτερος τομέας αποκτά την ανεξαρτησία του. Έτσι έχει έλλειψη εξαρτήσεως, αυτονομία, πολιτική ανεξαρτησία, αυτοδιοικησία, είναι αυτεξούσιος, έχει ασχεσία (έλλειψη σχέσεως) και απομόνωση.

α). Η μόδα του κεντρικού πολιτικού σκηνικού, που μπορεί ένας βουλευτής να ανεξαρτοποιείται και να προσχωρεί σε κοινοβουλευτική ομάδα άλλου κόμματος, δεν έχει εφαρμογή εν προκειμένου γιατί δεν επιτρέπεται  δημοτικός σύμβουλος που ανεξαρτοποιήθηκε να προσχωρήσει σε άλλη παράταξη (Συνδυασμό) (άρ. 66 ) και έτσι παραμένει ανίσχυρος, αφού ούτε οι αναξαρτοποιηθέντες, μπορούν να συμπράξουν  και να συστήσουν Ομάδα ή Συνδυασμό, γιατί αυτό ήταν δυνατό μόνο πριν την εκλογική διαδικασία. Δηλαδή μια φορά συνέπραξε με την υποψηφιότητά του στη συγκρότηση του Συνδυασμού του, πριν τις εκλογές και αυτό δεν μεταβάλλεται. Το δικαίωμα που παρέδωσε στον Συνδυασμό του δεν μπορεί να το πάρει πίσω και έτσι ο Συνδυασμός λειτουργεί σαν να έχει τη στήριξή του.

β). Ο δημοτικός σύμβουλος που ανεξαρτοποιείται, με την πράξη αυτή στερείται (άθελά του ;) τα δικαιώματα που του παραχώρησαν εκλέγοντάς του οι ψηφοφόροι του, αφού απαγορεύεται να μετέχει (άρ. 66) σε θέσεις του Προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου, επίσης σε θέσεις της Οικονομικής Επιτροπής, όπως επίσης και σε θέσεις της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, που αποτελούν τη Διοίκηση του Δήμου μαζί με το Δημοτικό Συμβούλιο (στο οποίο δεν επιτρέπεται να ομαδοποιηθεί), την Εκτελεστική Επιτροπή, και τον Δήμαρχο, (άρ. 7).

Δεν μπορεί να συμμετάσχει, δηλαδή, ποτέ στη Διοίκηση του Δήμου.

γ). Και όλα αυτά σε συνδυασμό με το ότι ο νόμος προβλέπει την κατάθεση ψηφοδελτίων για το Δημοτικό Συμβούλιο, στις εκλογές, μόνο κατά Συνδυασμούς (άρ. 18). Υποψηφιότητες εκτός συνδυασμών αποκλείονται.

Το γεγονός αυτό είναι ανεξάρτητο, βέβαια, από το δικαίωμα που έχει ο δημοτικός σύμβουλος να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του (άρ. 66, 68), γνώμη που παίρνει αξία, έστω και εάν είναι αντίθετη, όταν εκφράζεται μέσα από τον Συνδυασμού του.

δ). Επιτρέπεται όμως στον δημοτικό σύμβουλο να επανέλθει στον Συνδυασμό του, αν τα μέλη του με αυξημένη πλειοψηφία του το επιτρέψουν (άρ. 66), επιλογή, που νομίζω, πως είναι και η καλλίτερη.

Κατά συνέπεια όλα αυτά φαίνεται πως τα γνωρίζει καλλίτερα ο έμπειρος Δήμαρχος, αφήνοντας τους κατακρίνοντας να εκτίθενται, γι’ αυτό και επιμένει πως τα παραταξιακά  δεν έχουν και τόση σημασία, αλλά προέχει το μέλλον του τόπου, έχοντας συμμάχους στις σκέψεις και τις ενέργειές του τους επίσης γνωρίζοντες, έμπειρους και πολύπειρους επικεφαλείς των συμπραττουσών παρατάξεων (Συνδυασμών).

Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Ας μετατρέψουμε, λοιπόν το φόβο και το πάθος σε πίστη.

Η αποστολική ρήση ότι «Πίστη σημαίνει σιγουριά γι’ αυτά που ελπίζουμε και βεβαιότητα γι’ αυτά που δεν βλέπουμε» που ισχύει, βέβαια,  για την Ορθόδοξη Χριστιανική μας Πίστη, έχω τη γνώμη πως μπορεί να ισχύσει, με όλη την επιφύλαξη της σύγκρισης και ως Εμπιστοσύνη για την Δημοτική Αρχή, με γνώμονα τον χαρακτήρα και τον μέχρι σήμερα δημόσιο βίο αυτών που την εκπροσωπούν και που ο λαός της Κοζάνης την εμπιστεύθηκε και την ανέθεσε τη διαχείριση των υποθέσεων του Δήμου μας.