Ανηκω σ αυτούς που δε λενε, τέλος καλό ολα καλά.Αλλα βαζεις τα πραγματσ στη σωστή τους θέση. Παντα βέβαια με την αίρεση της
υποκειμενικοτητας.
Οταν αρχισε η εκριζωση του δάσους, συσσωμοι
οι κάτοικοι αντέδρασαν.
Στη πορεια, αναλαμβάνει ρόλο ο μεσολοβητης
και φέρνει σε επαφή τον επενδυτη με ορισμένους κατοίκους, Βρηκαν τους καταλληλους ,ευτυχως λιγοι, οι οποιοι στο ονομα του προσωπικου κερδους, ηταν σε θεση να πουλησουν και τη μανα τουςΤοτε αρχισε η αποδομη της συνοχής των κατοίκων.
Οσο περνουσε ο καιρός, η πιεση συνεχίζονταν
και η ιδέα των ανταποδοτικων στο χωριό γίνονταν πλειοψηφικη.
Μειναμε μια μικρή ομάδα μπροστα και κατορθωσαμε να ευαίσθητοποιησουμε την ευρύτερη κοινή γνώμη,που ηταν σαρωτική.
Ετοιμαστηκαμε για προσφυγες και ηρθαμε σε επαφή, με τους Πρασινους στο Ευρωκοινοβουλιο.
Η ενταση στο χωριο κορυφώνεται, σε σημείο
να ψεγεται ο Αλεκος και ο Γιαννης ,γιατι εχουν λόγο για το δάσος.Με ποιο δικαίωμα γίνατε η συνείδηση της Μεσιανης ;
Σε προσωπικο επιπεδο δε προσβαλα κανέναν.
Απλα εκρινα αναρτισεις,ισως και με μια δόση
υπερβολης λόγω φορτισης.
Καταπια τη γλώσσα μου οταν μια ασημαντοτητα,μετέφερε στο δήμο οτι καποιοι
λίγοι γραφικοι αντιδρούν.
Στο δια ταύτα. Η τελική συμπλευση μερικών
υπερ του δάσους στο φινάλε εγινε αναποφευκτη.
Παντως, κανείς δε μπορει να μας κατηγορήσει,για ιδιοτελεια.Να το εκλαικευσω,για προσωπικο συμφέρον.
Μου εκανε φοβερή εντυπωση το μένος των
κλακαδορων με τα like. Συσσωμη η καθε οικογένεια αντιδρούσε ανάλογα,στη λογική της φατριας.
Χρ. Φούντογλου: Το δάσος, μάλλον σώθηκε. Προφανώς δε σώθηκε απο επιφοιτηση.
83