“Δεν θα τραγουδούσα ποτέ μπροστά από μια φωτογραφία του σφαγέα των Ελλήνων…” έδωσες φωνή στα χιλιάδες θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων!!!
Στον Πόντο, η προσφώνηση της απογειωτικής αγάπης ήταν : «ψυ μ, επήρες την ψυ μ», «ψυχή μου, πήρες την ψυχή μου» όχι βέβαια, ως ψυχοπομπός, αλλά ως, μια ελκυστική ατέρμονη αγάπη, μια αγάπη τρίσβαθη και καθολική, που έρχεται μέσα από ένα μαγνητικό πεδίο πνευματικής έλξης και αξεπέραστου θαυμασμού!
Δέσποινα Βανδή, μας πήρες την ψυχή!
Με την πράξη σου αυτή έριξες ένα βέλος από την φυλαγμένη φαρέτρα μας , ως αμαζόνα των Ποντιακών δασοσκέπαστων βουνών και ταρακούνησες μια ολόκληρη τεθωρακισμένη δεοντολογία, με σύγχρονη πανοπλία προπαγάνδας και αναρίθμητο χαλκευμένο ερτζιανό και έντυπο εξοπλισμό!
Και τούτο γιατί, το βέλος σου έφερε πάνω του την καταχωνιασμένη αλήθεια, την οποία κανείς από τους επισήμους του κράτους, στα εκατό χρόνια από τη Γενοκτονία και τον Ξεριζωμό, δεν τόλμησε να ανασύρει, να φανερώσει και να ομολογήσει απέναντι στην μόνιμη Τουρκική απειλή και στην αυταρχική επιβολή της ισχυρής δύναμης στο επίπεδο των διακρατικών σχέσεων!
Πάντοτε οι «επιμηθείς» πολιτικοί μας, βρισκόταν κάτω από την αναδίπλωση του φόβου, η την αναδίπλωση της επιβαλλόμενης πολιτικής από τους «προστάτες» «μας», των σκόπιμων κρατικών συμφερόντων και των ιδιοτελών διακρατικών οικονομικών συναλλαγών! Έτσι αυτή η αλήθεια ήταν καταχωνιασμένη, θαμμένη κάτω από χιλιάδες τόνους συσσωρευμένης προπαγάνδας, από ένα καθεστώς, αναλλοίωτο, από το 1919 μέχρι σήμερα!
Ένα καθεστώς αναλλοίωτο γιατί δημιουργήθηκε με την ληστεία των αστικών περιουσιών των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Μια ληστεία που συντελέσθηκε με τις Γενοκτονίες των γηγενών λαών που είχαν αναπτύξει τον αστικό τους πολιτισμό και τον πλούτο στην Οθωμανική Επικράτεια. Η ιδιοποίηση αυτού του πλούτου έχτισε αυτό το ρατσιστικό, κρατικό μόρφωμα που δεν ανέχεται τη διαφορετικότητα. Τώρα εξοντώνουν και αφομοιώνουν τους Κούρδους, τους αρχαίους Καρδούχους του Ξενοφώντα με την ανοχή της Ελληνικής Πολιτείας. Μια ανοχή που η ιστορία θα την καταγράψει ως συνενοχή, γιατί η σιωπή σχεδόν πάντα ταυτίζεται με τον επιλήσμονα φόβο και με την ενοχή.
Κι ενώ στην Ανατολία θέλει να υποτάξει τη διαφορετικότητα των Κούρδων, στην Κύπρο θέλει να διατηρηθεί η διαφορετικότητα και μάλιστα να λάβει μορφή κρατικού μορφώματος, προτεκτοράτου της Άγκυρας!… Δεν θέλουν να ακούνε για δημοκρατική συμβίωση των δύο λαών και πολυπολιτισμική συνύπαρξη.. Και τούτο ακόμη, δεν καταγγέλλεται από την επίσημη Ελληνική Πολιτεία στα διεθνή forum.
«Σιγήν ιχθύος, η οποία κρατάει χρόνια, από τα χρόνια του «Εθνάρχη», της συμφωνίας της Γενεύης, το 1959 και τον ΑΤΤΙΛΑ 2 το 1974.
Και μέσα στη επιβαλλόμενη σιωπή των στοιβαγμένων χρόνων, η αιμάτινη ροή των Ελλήνων, εξαϋλώνεται και παίρνει φωνή, απροσδόκητα, όπως καληώρα, τώρα, και γίνεται εφιάλτης στις ένοχες ανασφαλείς συνειδήσεις των γενοκτόνων των Ελλήνων της Ανατολίας και των Ελλήνων της Κύπρου!…
Και το οξύμωρο είναι πως, όσο θα βγαίνει αυτή η φωνή τόσο θα γιγαντώνεται η ανασφάλεια του Τούρκικού κατεστημένου και άλλο τόσο θα πολλαπλασιάζονται οι ενοχές του! Και τούτο το αποδεικνύει περίτρανα η παρουσία με αφίσα όλων των μεγεθών του Κεμάλ πασά και της Τουρκικής σημαίας σε κάθε εκατοστό της κρατικής υπόστασης του Τουρκικού κράτους. Η ανασφάλεια που πηγάζει από τον φόβο της αφύπνισης των υποταγμένων, τουρκοποιημένων ιστορικών λαών της Κλασικής Ανατολίας!…
Αυτό επιχείρησαν και με τη Δέσποινα Βανδή να δημιουργήσουν ένα δόλια τετελεσμένο γεγονός που θα ταυτιζόταν με το αφήγημα τους, αλλά η Δέσποινα δεν έγινε το χαλί, ως είθισται, για να περάσουν την προπαγάνδα τους, όπως, η πολιτική ηγεσία της πατρίδας μας και άλλοι, υπηρετούντες σε σκοπιμότητες διανοητές της Ειρήνης, που χτίζανε φιλία. με το Κεμάλ στρατιωτικό κατεστημένο και την ισλαμοκρατούμενη Τουρκία.
Η Δέσποινα είναι με τον αγώνα για να ανατείλει ο ήλιος της Ελευθερίας όλων των λαών, στη βυθισμένη στο ψέμα, στην υποκρισία, στην φτώχεια και την εξαθλίωση ανελεύθερη Ανατολία!…Γι αυτό, και γιατί περιέσωσες την αξιοπρέπεια μας, η εκτίμηση μας και η αγάπης μας είναι τρίσβαθη, ατέρμονη και καθολική!
Δέσποινα Βανδή,
μας πήρες την ψυχή!
Σαν επίλογο θα ήθελα από τους αναγνώστες του άρθρου, αν θα βρουν επίσημο χαρτί που να καταγγέλλει την Τουρκία προς την Τουρκία, να μου το στείλει για το προσκομίσω στον τάφο του αείμνηστου δημοκράτη μαχητή της αλήθειας και της Ελευθερίας των λαών της Ανατολικής Μεσογείου Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ως βαθύτατη υποχρέωση για να αναπαυτεί η ψυχή του!
Η ‘Εφημερίδα Νομού Κοζάνης’ είναι μια στήλη στην ενημέρωση της τοπικής κοινότητας, αντανακλώντας την πολυμορφία και τη ζωντάνια της περιοχής. Με την αφοσίωσή της στην έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση, καθώς και την αντικειμενική κάλυψη των γεγονότων, έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για τους αναγνώστες της.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
