Διαφθορά: Η Νέα Ηθική. Φωτεινή Μαστρογιάννη
«Πας γαρ ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φώς, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού»
Κατά Ιωάννην 3:20
Η εξουσία και η καταπίεση ως εργαλείο βίας
Η εξουσία και η καταπίεση ως εργαλείο επιβολής της μέσω ανοιχτής ή κρυφής βίας και η σύνδεση τους με τους κοινωνικούς μηχανισμούς αποτελούν πεδίο συνεχούς διερεύνησης. Η εξουσία δημιουργεί αλληλοσυγκρουόμενους κοινωνικούς κύκλους καταπίεσης. Οι διάφορες επαγγελματικές «συντεχνίες» συγκρούονται η μία με την άλλη για την επιβολή των δικών τους συμφερόντων χρησιμοποιώντας και τη διαφθορά ως μέσο. Οι άντρες συγκρούονται με τις γυναίκες αλλά και οι άντρες μεταξύ τους, όπως και οι γυναίκες μεταξύ τους για την επιβολή των δικών τους συμφερόντων.
Η διαφθορά ως μέσο επιβίωσης
Ο πολίτης, είτε άντρας είτε γυναίκα, χρησιμοποιεί τη διαφθορά έτσι ώστε να ξεφύγει από τις επιμέρους συγκρούσεις και να επιβιώσει.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η στάση προσομοιάζει της ηθικής των δούλων που περιέγραψε ο Νίτσε.
Η εσωτερικευμένη καταπίεση και διαφθορά
Κατ’αυτό τον τρόπο η καταπίεση και η διαφθορά εσωτερικεύονται και γίνονται ευρύτερα αποδεκτές. Αυτό πλέον είναι το νέο φυσιολογικό, ενώ οτιδήποτε διαταράσσει αυτή την ανώμαλη και όμως ισορροπία καθίσταται επικίνδυνο. Δεν μπορεί ο πολίτης να λειτουργήσει χωρίς τη διαφθορά γιατί είναι modus vivendi. Ακόμα και η χρήση των προφανώς ελλιπών νόμων καθίσταται απαγορευτική από τον ίδιο, γιατί φοβάται την εφαρμογή τους, ακόμα και στη μικρή περίπτωση που μπορεί να τον ευνοήσει. Η εξουσία κανονικοποιείται, όπως υποστήριξε ο Φουκώ, επιβάλλοντας ως πρότυπο συμπεριφοράς τη διαφθορά.
Η μάταιη αντίσταση και η αυθεντική ύπαρξη
Συνέχεια ΕΔΩ