– Όλα τα παράξενα και τα περίεργα κινήματα των «Νεο-αθεϊστών», στην Αμερική βρίσκουν κατάλληλο έδαφος, φίλε, για να ευδοκιμήσουν.
– Μπορεί ο παλιότερος αθεϊσμός, αυτός της εποχής του Διαφωτισμού, στον 18ο αιώνα, να κινήθηκε διακριτικά απέναντι στην πλειοψηφία της θρησκευόμενης κοινωνίας και σε πολλές περιπτώσεις έκρυβε ή μετρίαζε τη δυσπιστία του, ο σύγχρονος όμως αθεϊσμός νομίζω πως είναι απροκάλυπτα προκλητικός και δεν μπορεί ή δε θέλει να κρύψει το μένος του κατά του Θεού.
– Δεν ξέρω αν όντως είναι μένος όπως το λες, αλλά τα πυρά του στρέφονται εναντίον κάθε οργανωμένης θρησκείας. Ο Χίτσενς για παράδειγμα υποστηρίζει με σθένος ότι η θρησκεία από την ίδια της τη φύση αποπνέει βία, εξαναγκάζοντας τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται σκληρά και βίαια. Η θρησκεία, γι αυτόν, διαπαιδαγωγεί τα παιδιά στο να μισούν τους άπιστους, ενισχύει και προτρέπει τους μεγαλύτερους να μακελεύουν τους εχθρούς για τη δόξα του Θεού και εξωθεί γενικά τους οπαδούς της, τους πιστούς της στο να πλανώνται ανά την υφήλιο με στόχο την υποταγή λαών και εθνών, ώσπου να υποκύψει ολόκληρος ο κόσμος.
Η αιματηρή ιστορία της καταπίεσης και του πολέμου στο όνομα των θεών και του Θεού κάνει όλους τους αξιοπρεπείς ανθρώπους να ανατριχιάζουν, λέει, ενώ τηρεί και περιφρονητική στάση απέναντι στη Βίβλο ολόκληρη. Ειδικά για τη βιβλική περιγραφή της θυσίας του Ισαάκ από τον πατέρα του Αβραάμ, η οποία τελικά δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της παρέμβασης του αγγέλου αναρωτιέται: «ποιο είδος βάρβαρου ανθρώπου θα ήταν πρόθυμο να θυσιάσει το παιδί του με εντολή του θεού και ποιού είδους ηθικά λειψοί άνθρωποι θα τιμούσαν έναν τέτοιο άνθρωπο ή τη θεότητα που εξέφραζε αυτή την απαίτηση;»
– Φίλε προφανώς αναφέρεσαι στον Αγγλοαμερικανό τροτσκιστή συγγραφέα και αρθρογράφο Κρίστοφερ Χίτσενς (1949 – 2011), που έγινε γνωστός όταν προκάλεσε την κοινή γνώμη με το βιβλίο του «Ο Θεός δεν είναι μεγάλος», στο οποίο πραγματεύεται την ανυπαρξία του Θεού. Αυτό το εμπαθές παραλήρημα του εν λόγω αρθρογράφου, που έφυγε από τη ζωή στα 62 του χρόνια, αν δεν είναι μένος τότε τι είναι;
Μήπως διανοουμενίστικη αφέλεια ή δείγμα πολιτικής εμπάθειας απέναντι στη θρησκεία; Αυτά τα λίγα που μνημόνευσες και που είναι πολλά για να κατανοήσει κάποιος το ποιόν της σκέψης του, είναι ποτέ δυνατόν να σταθούν ως επιχειρήματα για την ανυπαρξία του Θεού; Ο Κρίστοφερ Χίτσενς, φίλε, ούτε λίγο ούτε πολύ, θέλει να μας πείσει ότι οι άνθρωποι γεννιούνται μέσα στην αγνότητα και στην ελευθερία του Ρουσσώ και κατόπιν αγριεύουν και απανθρωποιούνται λόγω των επιρροών της θρησκείας!
Τυφλωμένος από την εμπάθειά του για το Θεό της Βίβλου, αναρωτιέται πονηρά και επιπόλαια για τη «βαρβαρότητα» του Αβραάμ και καταλήγει σε αυθαίρετα προσωπικά του συμπεράσματα και δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί στα σοβαρά, όμως, και να εξετάσει αν και σε ποιο βαθμό οι διάφορες θρησκείες υποδαύλισαν ή περιόρισαν την εγγενή ροπή της ανθρωπότητας να πολεμάει και να σκοτώνει. Για την περιγραφή της Βίβλου σχετικά με την παρουσία του αγγέλου για την αποτροπή της θυσίας του Ισαάκ, γιατί δεν αναρωτιέται μήπως το όλο περιστατικό έχει να κάνει με τη θεϊκή βούληση για να δοθεί ένα τέλος στη διαδεδομένη πρακτική της εποχής εκείνης με τη θυσία μικρών παιδιών;
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
Όλα τα παράξενα και τα περίεργα κινήματα των «Νεο-αθεϊστών», στην Αμερική βρίσκουν κατάλληλο έδαφος, φίλε, για να ευδοκιμήσουν. 
