του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Ο Ιερός Ενοριακός Ναός του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού εκφράζει τις ευχαριστίες του και απονέμει την ευλογία του Αγίου στον κ. Ιωάννη Δ. Ζανδέ και στον κ. Γεώργιο Χρ. Παπαγόρα για τη 
δωρεάν εργασία τους, που με περισσή φροντίδα και μεράκι προσέφεραν στο προαύλιο του Ιερού Ναού για τον καλλωπισμό και την ευπρέπειά του. Κούρεμα του χορτοτάπητα, κλάδεμα των τριανταφυλλιών και όλων των καλλωπιστικών θάμνων και δενδρυλλίων.
Βασιλικός, σπείριες, τούγιες, βερβερίδες, λιγούστρα, αναρριχώμενες τριανταφυλλιές, κόκκινο νάνο σφένδαμο, δαφνοκέρασα, δάφνες, πυξάρια, κρανιά καλλωπιστική, μανώλια αειθαλής, πλάτανος, κυπαρίσσια κ.ά. εικονίζουν αναγωγικά μια πολύχρωμη και ευώδη συνυπαρκτική σύνθεση προσώπων και κοινωνιών τους, που (παρά τις ζημιογόνες για τον τόπο και τον τρόπο πείσμονες αρνήσεις, τα προσκόμματα και τα αναχώματα) ανατέλλει, συντίθεται, συν-χωρείται και ζωογονείται από τον κοινό ‘’ήλιο της δικαιοσύνης’’.
Το έαρ (της νηστείας) ανέτειλε. Ο κήπος φροντισμένος. Ο Ναός λάμπει. Οι άνθρωποι δέχονται το φως της χαρμολύπης της Σαρακοστής. Οι ύμνοι των Χαιρετισμών περιβάλλουν την εικόνα και το πρόσωπο της Θεοτόκου.
Μόλις διήλθαμε την Γ’ Στάση των Χαιρετισμών.
Νέαν έδειξε κτίσιν εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις υπ’ αυτού γενομένοις, εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην, ώσπερ ην άφθορον, ίνα το θαύμα βλέποντες, υμνήσωμεν αυτήν, βοώντες.
Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας.
Χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.
Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ου τρέφονται πιστοί.
Χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ ου σκέπονται πολλοί.
Αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου σου. Αγίασε, Κύριε, εκείνους που αγαπούν την καλή κατάσταση κι εμφάνιση του οίκου σου.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος
