ΟΤΑΝ ΤΩΡΑ, ΑΚΟΥΣ ΛΟΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟΝ  ΘΕΟ  ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ… σκέπτεσαι  και λες!

Ο θεός μιλάει και λέει πως’ δεν γνωρίζει ακριβώς για ότι γίνεται στα Σόδομα και στα Γόμορρα, αλλά και στα γύρω χωριά, και κατεβαίνει για να δει με τα μάτια του, από κοντά! (Δεν βασίζεται ο άγιος  σ’ όσα ακούει ή διαβάζει από διαφόρους αρθρογράφους που μιλούν για το τι γράφει ο Εμμανουήλ!)…. Δεν βασίζεται και ο ίδιος ο Θεός από τις κρίσεις αυτών που του αναφέρουν τα περί της ανωμαλίας των ανδρών (που δεν μπορεί να τα πιστέψει!)…. Και από το γεγονός αυτό ο ιερός Χρυσόστομος συμπερασματικά λέγει πως’ αυτός  ο «λόγος άγνοιας» θέλει να μας μάθει’ ότι πρέπει να συναντούμε πρώτα τον άνθρωπο… να εξηγούμαστε σε προσωπικό επίπεδο μαζί του… προκειμένου να διαπιστώσουμε το νόημα των λόγων του, και κυρίως!  <<Μήπως  και ακούσουν και μήπως καταλάβουν>> (Ιεζ. 2,5)!

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί η ημέρα των δικομανών έφτασε!

Είναι πράγματι, συμφέρον όλων μας η σιωπή αλλά υπάρχει ο καιρός της σιωπής, αλλά και ο καιρός της Ομολογίας.

 «Οι ασκητικοί πατέρες επιμένουν στον ωφέλιμο φραγμό της γλώσσας» (Λόγοι Οσίων Πατέρων περί σιωπής… Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου), όμως σε θέματα πίστεως  και ειδικά μετά την επίσημη και «Δια Συνόδου» αναγνώριση του Οικουμενισμού, του οποίου το «Πνεύμα» είΝαι «ΑΚΑΘΑΡΤΟ!» (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)….. υπερισχύει  ΤΟ

–          «Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν, εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κράξουσι και συ σιωπηλός και άφροντις;» (Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης) [ http://aktines.blogspot.gr/2016/06/blog-post_651.html ].

Μετά τα όσα διαβάσαμε στο κείμενο-ομολογία του κ.  ΡΑΦΑΗΛ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ και λοιπόν συνεργατών του!  και νιώθοντας  ότι ομιλούμε με έναν ακόμη άγνωστο στρατιώτη-υπερασπιστή της Οικουμενιστικής <<Ειρήνης και  ενότητας>> του κόσμου του θεού… καταθέτουμε λίγες σκέψεις μας ώστε όλοι μας να βεβαιωθούμε για τα… Ωχ, που πολύ σύντομα θα ζήσουμε στην σωστική μας Μητρόπολη.

«Ο  μέγας της διακρίσεως πατήρ, ο αββάς Ποιμήν, λίαν εύστοχα παρατηρεί :

–           «Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που με τα χείλη σωπαίνουν και με τον νου τους φλυαρούν, ενώ άλλοι μιλάνε από το πρωί ως το βράδυ κι όμως κρατάνε σιωπή, γιατί τίποτε από αυτά που λένε δεν είναι περιττό και ανώφελο». [Απόσπασμα από το βιβλίο “Η Εύλαλη σιωπή”, Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου].

Ο Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος και θεολόγος από το Κιλκίς σε άρθρο του με τίτλο: «Στώμεν καλώς, στώμεν ορθοδόξως» γράφει για την  «1 Φεβρουαρίου 1440»!

<<1 Φεβρουαρίου 1440. Επιστρέφει-λέγει- στην Κωνσταντινούπολη η αποστολή των Ελλήνων ιεραρχών που συμμετείχαν στην ψευτοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας. Στο λιμάνι τους αναμένει ο λαός. Γράφει ο ιστορικός Δούκας: «Οι δε αρχιερείς ευθέως από τριήρων αποβάντες και οι της Κωνσταντινουπόλεως κατά το σύνηθες ησπάζοντο αυτούς ερωτώντες πώς τα υμέτερα;

Πώς τα της συνόδου; Ει άρα ετύχομεν την νικώσαν; Οι δε απεκρίνοντο: Πεπράκαμεν (=πουλήσαμε) την πίστιν ημών, αντηλλάξαμεν τη ασεβεία την ευσέβειαν, προδόντες την καθαράν θυσίαν, αζυμίται γεγόναμεν. Ταύτα και άλλα αισχρότερα και ρερυπασμένα λόγια… Ει (=εάν) γαρ τις αυτούς ήρετο (=ρωτούσε), και διατί υπεγράφετε έλεγον: φοβούμενοι τους Φράγκους. Και πάλιν ερωτώντες αυτούς ει εβασάνισαν οι Φράγκοι τινά, ει εμαστίγωσαν, εις εις φυλακήν έβαλον. Ουχί. Αλλά πώς; Η δεξιά αυτή υπέγραψεν, έλεγον, κοπήτω η γλώσσα ωμολόγησεν, εκριζούσθω… και γαρ ήσαν τινες των αρχιερέων, εν τω υπογράφειν λέγοντες: ουχ υπογράφομεν, εάν μη το ικανόν ημίν της προς οδόν παράσχητε. Οι δε έδιδον και εβάπτετο κάλαμος…». Υπέγραψαν-λέγει ο Δ. Νατσιός- την ατιμωτική και προδοτική «ένωση», οι «άγιοι» αρχιερείς για τρεις λόγους. Πρώτον: Κάποιοι, όπως οι εξωμότες μετέπειτα καρδινάλιοι, Βησσαρίων και Ισίδωρος, γιατί τους «γυάλισαν» τα χρυσοφόρα αξιώματα του πάπα και για να αποφύγουν τα δεινά. Δειλοί και ριψάσπιδες εγκαταλείπουν το εμπερίστατο ποίμνιό τους λίγο προ της αλώσεως.

Δεύτερον: Άλλοι από φόβο-«φοβούμενοι τους Φράγκους».

Τρίτον: Μερικοί «λύγισαν» από τα φλωρία του πάπα. Έπαιρναν τα αργύρια και.. εβάπτετο κάλαμος.

Ο λαός τους έφτυσε κατάμουτρα, η ιστορία τους διέσωσε ως προδότες της Πίστεως και της Πατρίδος. (Ας τα έχουν αυτά υπ’ όψιν όσοι αρχιερείς θα λάβουν μέρος στην Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης τον Ιούνιο).

Ένας μόνον επέστρεψε με το κεφάλι ψηλά, τον οποίο ο λαός επευφημούσε. Ο στύλος της Ορθοδοξίας άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Ούτε τα αργύρια ούτε τα αξιώματα ούτε οι απειλές του θηρίου της Ρώμης, τον πτόησαν. Δεν υπέγραψε τον τόμο της ψευτοενώσεως, έσωσε το Γένος από τον εκλατινισμό, κατήσχυνε τους παπικούς, τα αιρετικά κατακάθια. (Οι παραπομπές στον Δούκα, αντλήθηκαν από τον 6ο τόμο, σελ. 299 της Ιστορίας του Παπαρρηγόπουλου) [http://aktines.blogspot.gr/2016/06/blog-post_651.html ].

ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΩΣ ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΩΤΑΤΟΣ!!!) ΚΑΙ ΝΑ ΚΙΝΕΊΤΑΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ  ΑΝΕΣΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ (ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ!) ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΆΦΕΙ ΚΑΙ Ο Π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ(2 ΦΟΡΕΣ!) Ο ”ΑΠΌΓΟΝΟΣ” ΤΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ  (ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ!).

Αδελφοί μου .Έχουμε πει πως «η αλήθεια δεν είναι ύβρις» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης), και πως συνεχίζουμε να πιστεύουμε ό,τι είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και για τον Πάπα, αλλά και για τον άλλο δυνάστη που έχουμε πάνω από το κεφάλι μας , και καταλαβαίνετε ποιόν εννοώ! Είναι πάλι γνωστόν ότι,

– <<Ο Χριστός, συχνά αποσυρόταν στην ησυχία της ερήμου, δείχνοντας τον δρόμο… της σιωπής, της μόνωσης κι όχι της απομόνωσης>>, αλλά, μια πικρή νύχτα,  τα άλλαξαν όλα οι εχθροί του θεού και του Υιού του Ανθρώπου, οι εχθροί της αλήθειας, ΠΟΥ δεν είναι άλλοι απ’ αυτούς που ΚΑΙ σήμερα μιλούν για «Σκέτη-ανάλατη αγάπη!». Οι  άνθρωποι αυτοί  που μιλούν για «ειρήνη και ασφάλεια!» ξέχασαν φαίνεται αυτό που ο αψευδής Λόγος  λέγει’ ότι όταν οι άνθρωποι θα μιλούν για ειρήνη και ασφάλεια τότε ξαφνικά θα ‘ρθει το τέλος!!!

Μα ΑΧ! Μια πικρή νύχτα άλλαξαν όλα, μια νύχτα όπου ο προδότης έλλειπε από την στενή ομάδα των μαθητών…. οι μαθητές πάλι που; κοιμόντουσαν και ο Κύριος που γεμάτος αγωνία (για όσα τώρα επρόκειτο  να συμβούν) μας λέγει:

–           «Ήγγικεν η ώρα»! [ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ ΠΟΥ ΜΕ ΦΙΛΙΆ ΚΑΙ ΜΕ ΑΘΕΜΙΤΕΣ ΦΙΛΊΕΣ [ΈφτασΑΝ και στην Κρήτη!]

<< (Η φράση λοιπόν!) αναφέρεται στην τελευταία προσευχή του Ιησού Χριστού στο κήπο της Γεσθημανής, όταν αφύπνισε τους μαθητές του: “«τότε ἔρχεται πρὸς τοὺς μαθητὰς καὶ λέγει αὐτοῖς: Καθεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε; ἰδοὺ ἤγγικεν ἡ ὥρα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἁμαρτωλῶν. ἐγείρεσθε, ἄγωμεν· ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούς με. Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθεν καὶ μετ’ αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ. ὁ δὲ παραδιδοὺς αὐτὸν ἔδωκεν αὐτοῖς σημεῖον λέγων, Ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστιν· κρατήσατε αὐτόν» (Ευαγγέλιον Κατά Ματθαίον, κϛ, 45-48· πβ. Κατά Μάρκον, ιδ, 41)>>.

Αγαπητοί φίλοι των αγίων μας, ο αείμνηστος π. Μωυσής ο Αγιορείτης,  που εορτάζει σήμερα μετά του Προφήτου Μωϋσέως σημειώνει ακόμη τα εξής: << Στον 21 ο αιώνα του συνεχούς θορύβου, των πολλών μεριμνών, ταραχών και κινδύνων πολεμείται συστηματικά η ησυχία. Τα λεγόμενα μέσα ενημερώσεως περισσότερο ταράζουν παρά γαληνεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Επέρχεται μια πνευματική σύγχυση, ένας συνεχής διασκορπισμός του νου, ώστε οι δυνάμεις της ψυχής να παραλύουν…>>!

Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πάλι  θα μας μιλήσει για την «Ημέρα των αδρανών»! Τότε λέει θα έρθει ο όλεθρός τους (=αφανισμός):

–          <<Τι λοιπόν διαβάστηκε  -ΛΈΓΕΙ Ο ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ ΜΑΣ-σήμερα; «Να γνωρίζετε και αυτό, ότι κατά τις εσχάτες ημέρες θα έρθουν  καιροί δύσκολοι». Στον Τιμόθεο πάλι γράφει ο Παύλος. Φοβερή είναι η απειλή, αλλά ας προσέξουμε……. [Ας προσέξουμε!]. Έτσι έκαμε και ο Παύλος. Επειδή δηλαδή οι επιστολές είναι τα αποστολικά τείχη των Εκκλησιών, προφυλάσσει μ’ αυτές όχι μόνο εκείνους που ζούσαν τότε αλλά και τους μεταγενέστερους… από την πολιορκία των εχθρών… « Το ξέρω», λέγει, «ότι μετά την αναχώρησή μου θα εισβάλουν λύκοι άγριοι στο ποίμνιο» (Πραξ. 20,29)… και αναφέροντας τους λύκους, έδιωξε την αδιαφορία. «Λύκοι άγριοι που δε λυπούνται το ποίμνιο. Προσέχετε τον εαυτό σας. Τίποτε δε σας έκρυψα», λέγει, «να με θυμάστε»…. Αλλά γνώριζε εσύ, για να μάθεις ότι και ο μαθητής όμοια με τον  διδάσκαλο φροντίζει γι’ αυτούς που θα γεννηθούν στο μέλλον… «θα ακούσετε για πολέμους» (Ματθ. 24,6).. (και) γι’ αυτό θα συμβεί «πείνα και επιδημίες και σεισμοί σε διάφορους τόπους»… επειδή η γνώμη των ανθρώπων πρόκειται να διαφθαρεί>> (Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΕΡΓΑ 27, ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ”ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο  ΠΑΛΑΜΑΣ”, ΣΕΛ.621-631).

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

ΑΔΕΛΦΟΙ, Επειδή έσχατη ημέρα για την Εκκλησία μας θεωρείται και το «Σχίσμα»! ΠΟΥ είναι εικόνα του τελικού χωρισμού του κόσμου από τον άγιο κόσμο του θεού… <<Ας τον ακούσουμεν τον ίδιον (τον Καντιώτη) πως χαρακτηρίζει την αγάπην…>>!!!

Ευχόμαστε στο σημείο αυτό, στον π. Παΐσιο Παπαδόπουλο (τον οποίο η ομάδα μας θα στηρίζει), να εκπληρώσει  τον προφητικό και αποστολικό λόγο του αγίου Θεόδωρου του Στουδίτου  που βρίσκεται καταχωρημένος στο βιβλίο του αείμνηστου π. Αυγουστίνου Καντιώτη με τίτλο, «ΘΑΥΜΑΤΑ».

 Γράφει λοιπόν ,στην σελίδα 14, ο π. Αυγουστίνος ( και όποιος έχει αυτιά ας ακούει Ή αλλιώς όπως λέγει και ο αείμνηστος π.Σάββας Αχιλλέως:όποιος άκουσε, άκουσε!):

–           <<Η αγάπη -λέγει- αυτή, η οποία ενώνει εις ένα [σε ένα σώμα ή σε μία ομάδα!] τους αδελφούς και δημιουργεί μίαν πνευματικήν οικογένειαν, είναι θαύμα, θαύμα μεγαλύτερον από τας θεραπείας των νοσούντων. Δε το λέγομεν ημείς. Το κηρύττει ένας εκ των λαμπροτέρων εκπροσώπων της μοναχικής ζωής και πολιτείας, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Ας τον ακούσουμεν τον ίδιον πως χαρακτηρίζει την αγάπην’ «Ίσως να σκέπτεταί τις, ότι τούτο είνε των μεγάλων θαυμάτων και τερατουργημάτων, το να είνέ τις άγιος και να εκδιώκη δαίμονας, να θεραπεύη τυφλούς, ή να καθαρίζη λεπρούς, ή να ανιστά νεκρούς, ή να μεταβάλλη στοιχεία, ή να μετακινή όρη, ή να ξηραίνη θαλάσσας, ή να αναβλύζη ύδατα εκ γης ανύδρου, ή κάτι άλλο παρόμοιον να κάμη. Εγώ όμως νομίζω, ότι τούτο δεν είνε τόσον θαυμαστόν, όσον θαυμαστόν είνε τούτο’ εν ονόματι του κυρίου ημών Ιησού Χριστού να συναχθούν άνθρωποι εκ διαφόρων τόπων και χωρών, διαφόρου γένους, γλώσσης και ηλικίας, και να γίνουν ένα σύνταγμα, ένα συνάθροισμα, και να ενωθούν και να συναρμολογηθούν εις ένα σώμα (Σωματείο;) πολύψυχον και πολυκάρδιον, ομογνωμικών και ομοκάρδιων ουχί προς κακόν τι [όχι για κάτι κακό!], αλλ’ εις την βουλήν του θεού και προσκύνησιν και λατρείαν της Αγίας Τριάδος, όπερ ουδείς δύναται ν’ ανατρέψη, ούτε άνθρωπος, ούτε αρχαί και εξουσίαι, ούτε δυνάσται, ούτε βασιλείς, ούτε αυτός ο προστάτης των δαιμόνων>> (ΕΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ”Ο ΣΤΑΥΡΟΣ” ΑΘΗΝΑΙ 1968).

ΑΔΕΛΦΟΙ! Ο ΖΗΛωΤΙΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΆ ΜΌΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΑΥΣΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ <<ΜΟΝΟ ΚΑΛΟ>> ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!  ΓΙΑΤΙ, ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΜΑΣ (=ΦΙΛΟΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ)  ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ!!!

ΟΠΟΙΟΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ! Και το λέμε αυτό σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες  που επιτρέπουν την «Διακοπή μνημοσύνου» ενός επισκόπου που φανερά υποστηρίζει  αυτόν που είναι Αρχιαιρετικός και εννοούμε τον κ. Βαρθολομαίο.

Καλόν και τίμιον αγώνα!

Με τιμή σε όσους σέβονται την διδασκαλία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, και… <<Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΘ΄ΗΜΩΝ>>.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ