Στην πολυήμερη νοσηλεία μου στο κρατικό νοσοκομείο Κοζάνης, όπου δοκιμάστηκε τόσο σκληρά η υγεία μου, εγώ και οι συν-ασθενείς μου, δεν ήμασταν μόνοι, είχαμε πάντα δίπλα μας τους γιατρούς και τις νοσηλεύτριες/τές, που με ιδιαίτερο ζήλο και ενδιαφέρον μας πρόσφεραν υπέρ το δέον τις ιατρικές υπηρεσίες και φαρμακευτικές αγωγές τους, που μόνο συγκίνηση και ελπίδες, αφειδώλευτα, σκορπούσαν στους ασθενείς συνανθρώπους μου!
Πολλές φορές έφεραν στο νου μου την θρυλική, μοναδική και μυθική, σπουδαία νοσοκόμα Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, την Αγγλίδα νοσοκόμο και φιλάνθρωπο, που τίμησε και θεμελίωσε το λειτούργημα-επάγγελμα των αδελφών νοσοκόμων, προς τιμήν της οποίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Μαΐου η Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων!
Συγχαίρω και ευχαριστώ από τα μύχια της ψυχής μου, τους γιατρούς της παθολογικής – χειρουργικής κλινικής του κρατικού νοσοκομείου Κοζάνης, τις νοσηλεύτριες/τές, που με ιδιαίτερο και συγκινητικό ζήλο ήταν πάντα δίπλα μας στον πόνο και τις αγωνίες μας, προσφέροντας αφειδώλευτα το βάλσαμο της γιατρειάς!
Καρτερικά, υπομονετικά και πάντα τόσο ευγενικά, όλοι αυτοί οι λειτουργοί της Δημόσιας Υγείας, είναι άξιοι συγχαρητηρίων μόνον και αποτελούν συνάμα τον ακρογωνιαίο λίθο του «οικοδομήματος» παροχής δημόσιων υπηρεσιών Υγείας!
Αλλά και όλες οι υπηρεσίες, σίτισης και καθαριότητας, συνακόλουθα λειτουργώντας, μας έπεισαν πως το κρατικό νοσοκομείο Κοζάνης είναι ένας δημόσιος οργανισμός-μονάδα Υγείας, που λειτουργεί συγκροτημένα και δομημένα, προς τούτο δε άξια συγχαρητηρίων είναι και η διοίκηση του νοσοκομείου Κοζάνης!
Συγκίνησης σκόρπισε και ο λειτουργός Δημόσιας Υγείας, γιατρός παθολόγος, που ακούστηκε να λέει «ο ασθενής έχει πάντα δίκαιο», αναδεικνύοντας με τα λεγόμενά του και έναν άτυπο και άγνωστο κανόνα!
Επί του παρόντος, άξιον αναφοράς αποτελεί και το γεγονός πως τα ανεύθυνα λεγόμενα, σκοταδιστών, αρνητών και μηδενιστών πως «στο υπάρχον ΕΣΥ δεν προσφέρεται τίποτε και οι λειτουργούντες της Δημόσιας Υγείας αδιαφορούν …», τροφοδοτώντας έτσι σκοτεινά σενάρια κυβερνώντων τινών απαξίωσης της Δημόσιας Υγείας, είναι κατευθυνόμενα και εξυπηρετούν μόνον τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, στόχος της οποίας είναι η ιδιωτικοποίηση και της Δημόσιας Υγείας!
Στο κρατικό νοσοκομείο Κοζάνης, όπως και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας, ελλιπής είναι η στελέχωση από ιατρικό, νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό, αλλά και από γενικότερο εξοπλισμό και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αγωνιστούν οι πολίτες, σθεναρά υπεραμυνόμενοι της Δημόσιας Υγείας και περαιτέρω γενικότερης στελέχωσής της, ειδάλλως θα καταντήσουμε έρμαια των απάνθρωπων και αδηφάγων της ολιγαρχίας και «άξιοι της μοίρας μας…».
Θλιβερά προβάλλει το γεγονός πως στο κρατικό νοσοκομείο Κοζάνης τελευταία δεν μονιμοποιήθηκαν γιατροί, με αποτέλεσμα ένα ελλιπές οργανόγραμμα κατά λιγότερο του μισού του προβλεπόμενου και πλήρους ικανοποιητικού!
Και για όλα αυτά, οι τοπικοί άρχοντες κάθε επιπέδου, από περιφέρεια μέχρι την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά κυρίως οι «εκλεκτοί» του κοινοβουλίου του τόπου μας, μάλλον «σφυρίζουν αδιάφορα»!
Τέλος, αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι πως εκεί, στο κρατικό νοσοκομείο Κοζάνης, γνωρίσαμε και αναγνωρίσαμε «τους δικούς μας ανθρώπους…» που ήταν πάντα κοντά μας, στον πόνο και την ασθένειά μας, συμμεριζόμενοι τις αγωνίες και τις ελπίδες μας για μια «Ζωή με Υγεία…»!
Τους ευχαριστούμε και τους συγχαίρουμε όλους, από τα ενδόμυχα της ψυχής μας…!!!
Γιάννης Σαλακίδης
