Την άλλη Κυριακή ψηφίζουμε.
Εκλέγουμε Δημάρχους και Περιφερειάρχη. Τους ανθρώπους που θα διαχειριστούν τα προβλήματά μας για πέντε ολόκληρα χρόνια.
Μια άποψη λέει, να επιλέξουμε αυτούς που ξέρουν! Ποιοι είναι αυτοί;
Μα αυτοί που κάνουν αυτή τη δουλειά τώρα, ή έστω την κάνανε στο παρελθόν.
Οι υπόλοιποι είναι άπειροι. Είναι ερασιτέχνες. Και είναι! Δεν το είχαν επάγγελμα…
Να μην κρίνουμε τους νυν δηλαδή, αν τα έχουνε καλώς καμωμένα;
Να μη δούμε επίσης, τι ανάγκες θα έχουμε την πενταετία που έρχεται και αν είναι οι καλύτεροι για να μας βοηθήσουν να τα βγάλουμε πέρα;
Να μετρήσουμε αν τα έχουν καλώς καμωμένα.
Να δούμε πως ήταν και πως έγινε η ζωή μας στη θητεία τους αυτή.
Ζόρικη απάντηση. Κανένας δεν κάνει συγκριτικό απολογισμό. Νε πει δηλαδή, τι υποσχέθηκε, τι έκανε, τι δεν έκανε και γιατί.
Καμία σχέση το σήμερα με πριν. Ούτε στους εφιάλτες μας δε τη βλέπαμε τέτοια ζωή!
Μήπως όμως δε μπορούσανε να κάνουνε τίποτε παραπάνω;
Έχουμε τα μνημόνια που δεν μας επιτρέψανε, λένε. Περικοπές δαπανών και τα τοιαύτα.
Καλή η δικαιολογία, αλλά θα είχε αξία, αν είχαν αντισταθεί στις πολιτικές των μνημονίων.
Δεν αντιστάθηκαν οι ίδιοι, δεν προσπάθησαν να οργανώσουν τη δική μας αντίσταση.
Αντίθετα, βοήθησαν. Βάλανε πλάτη να περάσουν αυτές οι πολιτικές.
Κάρτα λοιπόν. ΚΟΚΚΙΝΗ. Για το έργο που επέδειξαν στη θητεία αυτή.
Τι ανάγκες θα έχουμε, μέχρι το 2019 που θα διοικούν;
Να το δούμε με όρους μεσοπρόθεσμου; Ή να το δούμε με την πραγματικότητα που γνωρίζουμε;
Τι λέει ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (αυτός ντε, που δεν τον άκουσε προεκλογικά ο ΓΑΠ και μας έριξε στα βράχια); Το Διοικητή χρειάζεσαι βοήθεια για να καταλάβεις τι λέει. Λέει λοιπόν ο κ. Προβόπουλος:
«Οι τράπεζες πρέπει να αφήσουν τις αδύνατες επιχειρήσεις να πτωχεύσουν».
Λες και οι τράπεζες τις κρατάνε στη ζωή με δάνεια!
Τι εννοεί;
Προχωρήστε, λέει στους τραπεζίτες, πλειστηριασμούς, κατασχέσεις. Κλείστε τις επιχειρήσεις που με νύχια και δόντια πασχίζουν να κρατηθούν.
Στην καλύτερη περίπτωση 100 χιλιάδες πτωχεύσεις επιπλέον. Στη χειρότερη;
Το 60% των επιχειρηματιών δεν μπορούν να πληρώσουν τον ΟΑΕΕ και είναι ανασφάλιστοι. Κοντά 350.000, εκτιμώ εγώ. Μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί; Κάποιοι λένε για 650.000.
Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν την ασφάλειά τους, θα μπορούν να πληρώνουν τις τράπεζες;
Να το δούμε από τη μεριά των ανέργων;
Η βελτίωση που βλέπει ο υπουργός, είναι από την αύξηση της υποαπασχόλησης.
Αυτοί που σήμερα δουλεύουν για 200 € το μήνα, αυξάνονται ραγδαία (αλλά για το Βενιζέλο, είναι πολλά λεφτά αυτά, αφού στη γειτονική Μολδαβία παίρνουν 70 €).
Ναι! Για τόσα θα χρειάζεται πλέον, εμείς και οι νέοι μας, να «φιλάμε» κατουρημένες ποδιές, για μια θέση!
Έχουν τη δυνατότητα να μας βοηθήσουν για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα αυτά;
Μα δεν είναι αρμοδιότητα της αυτοδιοίκησης λένε ο Γιώργος Δακής και η Γεωργία Ζεμπιλιάδου, οι «αυτοδιοικητικοί».
Ναι, είμαστε γι’ αυτούς «εκτός θέματος».
Ρωτάω απλά: το 1995, ήτανε ευθύνη της Ν.Α. η αποκατάσταση από τους σεισμούς; Όχι βέβαια! Τότε κακώς, Πασχάλης Μητλιάγκας και Αντώνης Πέτσας, βγαίνοντας εκτός θέματος, έκαναν – επέβαλαν πολιτικές;
Ο λαός σήμερα υποφέρει.
Μετρώ και μετρείστε και εσείς, πόσους φίλους και γνωστούς χάσαμε στην κρίση;
Όχι μόνο αυτούς που πήδηξαν από το μπαλκόνι ή τη γέφυρα.
Μετράω κι αυτούς που έφυγαν πριν την ώρα τους από άγχος, από έλλειψη επαρκούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Από την αδυναμία να σηκώσουν τα βάρη που ανέλπιστα τους φορτώθηκαν.
Αν θέλουμε να ελπίζουμε, πρέπει να βγούμε ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ.
Πρέπει να πούμε δυνατά:
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ!
Στις Ευρωεκλογές ΣΥΡΙΖΑ.
Στις αυτοδιοικητικές, αυτούς που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ας είναι πιο λίγοι στα ψηφοδέλτια των Δήμων. Έχουν ΨΥΧΗ. Κοζάνη τόπος να ζεις, Ρεύμα πολιτών Εορδαίας, ΑΝΤΑΜΑ στα Σέρβια, Φλώρινα αλλιώς.
Αλλάζουμε εποχή στην Περιφέρεια! Με την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, το Θέμη Μουμουλίδη
Στα χέρι μας είναι.
